Пятро Казак - Беларускі нацыяналізм. Даведнік

1946 г.- у Беларусі прайшла нарада кіраўніцтва беларускага партызанскага руху.У сувязі з аб'ектыўнымі прычынамі (недахопам амуніцыі, харчоў ды інш.) было пастаноўлена партызанскія аддзелы расфарміраваць на невялікія мясцовыя групы ад 3 да 10 чалавек. Пасьля гэтага акцыі праводзіліся толькі падчас савецкіх палітычных кампаніяў і сьвятаў, рабіліся напады на невялікія аддзелы МВД.

1946 г.- заснаваньне ў Беларусі падпольнай нацыяналістычнай арганізацыі «Саюз Змаганьня за Незалежнасьць Беларусі»,на чале якой стаяў камандзір партызанскага аддзелу Іван Раманчук («Ястраб»).

30 верасьня 1946 г.- ў Заходняй Нямеччыне адбылася ІІІ канфэрэнцыя БНП.На ёй была дадзена ацэнка міжнароднага палітычнага становішча, прааналізавана дзейнасьць партыі на Бацькаўшчыне і на эміграцыі. Адзначаўся «сталы рост БНП на Бацькаўшчыне» і вялікі яе ўплыў на партызанку й падпольле.

1947 г.- прайшла чарговая нарада кіраўніцтва беларускага партызанскага руху.На ёй была прынята пастанова «ашчаджаць людзей і народнае багацьце, устрымацца ад непатрэбнага дражненьня савецкіх уладаў. Партызаншчынай ня вызваліш народу ані краіны, а трэба чакаць вайны і тады дзеіць...»

кастрычнік 1948 г.- няўдалы замах на Сталіна,арганізаваны беларускімі партызанамі ў кастрычніку 1948 г.

7 лістапада 1948 г.- трагічная гібель у Заходняй Нямеччыне вялікага беларускага нацыяналіста-рэвалюцыянера, сябра Замежнага Сэктару БНП Хведара Ільяшэвіча.

15 траўня 1950 г.- у Заходняй Нямеччыне быў заключаны тайны дагавор паміж Беларускай Цэнтральнай Радай і Ўкраінскай Нацыянальнай Радай.Абодва бакі імкнуліся да «з'актывізаваньня вызвольна-рэвалюцыйнае барацьбы супроць расейска-бальшавіцкага акупанта, дзейнічаць супольнымі сіламі абедзьвёх нацыяў». У адпаведнасьці з дагаворам, мусіў паўстаць «каардынацыйны камітэт» і «супольны рэвалюцыйны штаб», складзены з прадстаўнікоў БЦР і УНР. Аперацыйнае кіраўніцтва штабам было ўскладзена на каманданта Ўкраінскай Нацыянальнай Гвардыі атамана Бульбу-Бараўца. Дагавор быў падпісаны старшынёй Калегіі БЦР Юры Сабалеўскім, атаманам Бульбай-Бараўцом і зацьверджаны прэзыдэнтамі БЦР і УНР Р.Астроўскім і А.Лівіцкім. У створаныя каардынацыйныя ворганы павінны былі ўваходзіць прадстаўнікі «усіх нацыяў, прыймаючых актыўны ўдзел у рэвалюцыйна-вызвольнай барацьбе».

1950 г.- заснаваньне на эміграцыі нацыяналістычнай вайсковай арганізацыі «Беларускі Вызвольны Рух».

18 студзеня 1953 г.- у Штутгарце (Заходняя Нямеччына) прайшла супольная нарада прадстаўнікоў Беларускага Вызвольнага Руху і Ўкраінскай Нацыянальнай Гвардыі.Мэтай нарады было «аб'яднаньне вайскова-рэвалюцыйных арганізацыяў ды ўтварэньне супольнага штабу». БВР і УНГ былі аб'яднаныя пад галоўным кіраўніцтвам атамана Тараса Бульбы-Бараўца. Было таксама пастаноўлена зьвярнуцца да іншых, паняволеных бальшавікамі народаў, «далучыцца да гэтай акцыі». Плянавалася стварэньне супольнага штабу «Вызвольна-Рэвалюцыйных сілаў усіх паняволеных народаў Усходняе Эўропы і Сярэдняй Азыі». Ад БВР дакумент нарады падпісаў падпалкоўнік Л.Зарэчны, а ад УНГ - сотнік А.Грыцэнка.

28 сакавіка 1953 г.- бой партызанскага атрада дэсантніка «Беларускага Вызвольнага Руху» старэйшага лейтэнанта Сымона Міхальчуказ аддзелам МВД на Кобрыншчыне, у лесе каля вёскі Запруды. Падчас яго загінуў Міхальчук, які прыбыў у Беларусь з Заходняй Нямеччыны ў 1951-52 гг. Перад згаданым боем атрад С.Міхальчука зрабіў напад на савецкі транспарт, праўдападобна, прымеркаваны да 25 сакавіка.

Восень 1956 г.- спыненьне арганізаванага збройнага супраціву Беларускай Незалежніцкай Партыібальшавіцкім акупантам у Беларусі.

23 красавіка 1991 г.- у Штутгарце (Заходняя Нямеччына) памёр актыўны беларускі нацыяналіст, генэрал Дзімітры Касмовіч.На Бацькаўшчыне ў час вайны ён ствараў беларускія вайсковыя фармацыі, а на эміграцыі кіраваў Замежным Сэктарам БНП, Беларускім Вызвольным Фронтам, выдаваў рэвалюцыйны часапіс «Барацьба».