Mario Llosa - Pantaleon i wizytanki

Służba Wizytantek przy Garnizonach, Posterunkach Granicznych i innych Obiektach pozwala sobie przesłać niniejsze Instrukcje, które ściśle przestrzegane pozwolą waszej jednostce w sposób racjonalny i owocny korzystać z usług SWGPGO, a instytucji tej skutecznie i szybko spełniać swe zadania:

1. Natychmiast po zasygnalizowaniu przez SWGPGO przybycia konwoju, szef jednostki wyda polecenie przygotowania dla wizytantek pomieszczeń, które powinny spełniać następujące warunki: być pod dachem, nie przylegać do siebie, być wyposażone w zasłony, które uchronią je od niedyskretnych spojrzeń i zapewnią słabe światło lub półmrok, lampki naftowe lub żarówki zaopatrzone w czerwone abażury lub osłonę płócienną czy papierową w tym samym kolorze, jeśli usługi świadczone będą w nocy. Każde pomieszczenie ma być wyposażone w: łóżko z siennikiem lub materacem kauczukowym przykrytym ceratą lub impregnowanym brezentem i prześcieradłem; krzesło, stołek lub hak dla zawieszenia garderoby; nocnik lub naczynie mogące spełniać tę funkcję, jak np. kubeł lub duża puszka; umywalkę z odpowiednim naczyniem czystej wody; mydło, ręcznik, rolkę papieru toaletowego; irygator ze zbiornikiem i wężem. Zaleca się uzupełnić wyposażenie pomieszczeń pewnym estetycznym detalem kobiecym, jak: wiązanką kwiatów, obrazem lub rysunkiem artystycznym, aby nadać pomieszczeniu ujmujący nastrój. Choć wypada, by jednostka miała przygotowane pomieszczenia przed przybyciem konwoju wizytantek, oficer odpowiedzialny może w celu ich przygotowania zasięgnąć rady u szefa konwoju, który udzieli mu wszelkiej niezbędnej pomocy.

2. Oficer odpowiedzialny podejmie wszelkie środki, aby pobyt konwoju w jednostce trwał ściśle przestrzeganą ilość czasu, wystarczającą mu dla spełnienia swych zadań, i by nie przedłużać tego pobytu bez potrzeby. Od chwili przybycia aż do wyjazdu członkowie konwoju będą musieli przebywać w obrębie jednostki, w żadnym wypadku nie wolno zezwolić im na utrzymywanie kontaktów z elementem cywilnym okolicznych miejscowości ani na zawieranie wewnątrz jednostki, poza czasem przeznaczonym na akcję usługową, znajomości z młodszymi podoficerami i szeregowcami. Wizytantki przed i po akcji mają być rozlokowane w swych pomieszczeniach i nie mogą uczestniczyć razem z żołnierzami przy wydawaniu strawy, rozmawiać z nimi ani zwiedzać instalacji znajdujących się na obszarze jednostki. Aby obecność konwoju została przez element cywilny niedostrzeżona, zaleca się uniemożliwienie wstępu na obszar jednostki jakiejkolwiek obcej osobie podczas pobytu w niej konwoju wizytantek. Jednostka zobowiązana jest udzielić bezpłatnie noclegu i trzech posiłków (śniadanie, obiad, kolacja) wszystkim członkom konwoju.

3. Zaleca się nie informować młodszych Podoficerów i szeregowców o przyjeździe konwoju aż do chwili jego przybycia, z doświadczeń wynika bowiem, iż jeśli informacja ta zostanie podana wcześniej, w szeregi żołnierzy wkrada się niepokój i zdenerwowanie, które w sposób widoczny utrudnia im wypełnianie swych zadań. Natychmiast po przybyciu konwoju szef jednostki ustala listę użytkowników, złożoną wyłącznie z młodszych podoficerów i szeregowców, w tym celu zezwalając im wszystkim, na wpisywanie si«jako kandydatów. Po zamknięciu listy kandydatów należy przystąpić do wyeliminował z niej osób cierpiących na choroby zakaźne, w szczególności weneryczne (rzeżączka, szankier) i osób, u których wykryje się świerzbowce, pluskwy, wszy, kleszcze i inne rodzaje bezskrzydłych (Anoplura). Zaleca się przeprowadzić wśród kandydatów badania lekarskie.

4. Po ustaleniu listy użytkowników należy zapoznać ich z obecnymi wizytantkami nakazując, by dokonali wyboru i podali go do wiadomości. W związku z tym, że jak wykazała praktyka, spontaniczny wybór nie pozwala nigdy na równomierny podział użytkowników między wizytantki, szef jednostki powinien dla rozdzielenia użytkowników między wizytantki nail ilościowo równe grupy użyć metody, którą uzna za najlepszą (losowanie, podział według zasług i kar wpisanych do karty służby) mając na uwadze, iż każda z wizytantek zobowiązana jest zapewnić minimum dziesięć usług w każdej jednostce. W przypadkach wyjątkowych, jeżeli liczba użytkowników przekracza tę liczbę, można:! złamać zasadę równomierności i symetrii, większą! liczbę użytkowników przydzielając wizytantce, za którą opowiedziało się najwięcej ludzi, lub najmniej spośród konwoju zmęczonej.

5. Po ustaleniu grup należy przystąpić do losowania kolejności, w jakiej użytkownicy będą wchodzić do pomieszczeń, i rozstawienia przy wejściu do każdego z nich kontrolerów. Maksymalny czas usługi wynosi 20 minut. Wyjątkowo, w jednostkach, w których liczba użytkowników nie zdoła pokryć dolnego limitu roboczego wizytantki (dziesięć), można czas usługi przedłużyć do trzydziestu minut, w żadnym jednak wypadku nie więcej. Poprzez wcześniejsze instrukcje należy uprzedzić użytkowników, że usługa będzie typu określanego jako normalny, co tym samym zwalnia wizytantkę od spełniania jakichkolwiek żądań o niezwykłym lub zboczonym charakterze, antynaturalnych fantazji, perwersji czy fetyszystycznych kaprysów. Nie zezwala się żadnemu użytkownikowi na powtórne wykorzystanie usługi tej samej lub innej wizytantki.

6. Celem zabawienia i przygotowania użytkowników oczekujących na swą kolej wejścia do pomieszczenia, szef konwoju rozprowadzi między nich stosowne druki o charakterze fotograficznym i literackim, które obowiązkowo mają być zwracane kontrolerom przy wchodzeniu użytkownika do wizytantki i w tym samym stanie, w jakim użytkownik je otrzymał. Zniszczenie lub uszkodzenie ilustracji czy tekstu będzie karane grzywną i utratą następnych usług SWGPGO.

7. SWGPGO będzie zawsze dokładać wszelkich starań, by konwoje docierały do ośrodków działalności usługowej tak, by usługi można było świadczyć o najdogodniejszej porze (wieczór lub noc), to znaczy po zakończeniu dziennych zajęć, jeśli jednak okaże się to niemożliwe z przyczyn atmosferycznych lub z powodu znacznej odległości, szef jednostki wyda zezwolenie, by akcja usługowa została przeprowadzona za dnia, nie wstrzymując konwoju w oczekiwaniu na zmrok.

8. Po całkowitym zakończeniu akcji szef jednostki prześle do SWGPGO raport statystyczny, sporządzony szczegółowo, zawierający następujące dane:

a) dokładną liczbę użytkowników obsłużonych przez poszczególne wizytantki;

b) imię i nazwisko każdego użytkownika z numerem karty służby i poświadczeniem należności z odpowiednim potrąceniem;

c) krótką informację o zachowaniu się członków konwoju (szefa, wizytantek, personelu technicznego) podczas pobytu w jednostce;

d) konstruktywną krytykę i propozycje mające na celu usprawnienie działalności SWGPGO.

Podpisano:

kapitan PSL (Intendentura) Pantaleon Pantoja.

Zatwierdzam:

generał PSL Felipe Collazos,

szef Administracji, Intendentury i Służb Różnych Sił Lądowych

Raport statystyczny

Lagunas 2 września 1957.

Kapitan PSL Alberto J. Mendoza R. ma zaszczyt przesłać SWGPGO następujący raport o pobycie konwoju nr 16 w dowodzonym przez niego obozie Lagunas (rzeka Huallaga):

Konwój nr 16 przybył do obozu Lagunas (w czwartek l września o godzinie 15 z miasta Iquitos środkiem transportu wodnego „Ewa” i opuścił obóz o godzinie 19 tego samego dnia kierując się w stronę obozu Puerto Arturo (nad tą samą rzeką Huallaga). Konwojem dowodziła pani Leonor Curinchila, Ciuciumama, a w jego skład wchodziły wizytantki: Słodka Maria, Lunita, Kurczak, Barbara, Penelopa i Rita. Zgodnie z instrukcjami rozdzielono 83 użytkowników na sześć grup (pięć czternastoosobowych i jedna trzynastoosobowa), które zostały obsłużone przez Wyżej wymienione wizytantki w regulaminowym czasie i ku pełnemu zadowoleniu użytkowników. W związku z tym, iż najmniej żołnierzy opowiedziało się za wizytantką Słodka Maria. przydzielono jej grupę jedynie trzynastu mężczyzn. Załączam listę osiemdziesięciu trzech użytkowników z imieniem, nazwiskiem, numerem karty służby i poświadczeniem potrącenia. Zachowanie się konwoju podczas jego pobytu w obozie było nienaganne. Zanotowano tylko jeden incydent, w chwili przypłynięcia okrętu, gdy szeregowiec Reinaldino Chumbe Quisqui rozpoznał miedzy wizytantkami swoją rodzoną siostrę (o przydomku Lunita) i przystąpił do obrażania jej i wymierzania kary cielesnej, na szczęście bez większych konsekwencji, zanim nie został powstrzymany przez żandarmerię. Szeregowca Chumbe Quisqui pozbawiono usługi i zatrzymano w areszcie na sześć dni ścisłego za zły charakter i złe postępowanie, później jednak zwolniono go z drugiej części kary w związku z usilnymi próśb4 yii jego rodzonej siostry Limity i innych wizytan.' ±c. Niżej podpisany pozwala sobie zaproponować SWGPGO, instytucji, której pracę wychwalają wszyscy młodsi podoficerowie i szeregowcy, by przestudiowała możliwość rozszerzenia swych usług na starszych podoficerów, o co wielokrotnie prosili, jak również stworzenia brygady specjalnej wizytantek wysokiej kategorii dla oficerów kawalerów lub tych, których rodziny zamieszkują z dala od ich okręgu wojskowego. Dokument czysty.