Робэрт Стывенсан - Чорная страла

У царкве іх чакаў Дзік у суправаджэнні некалькіх маладых людзей. Там яго павянчалі з Джаанай. Калі яны, урачыста-шчаслівыя, выйшлі на мароз і на сонца, армія ўжо рухалася па дарозе ад абацтва. Сярод коней, сярод цэлага лесу коней лунаў сцяг герцага Гластэра. За сцягам, акружаны закаванымі ў сталь рыцарамі, ехаў славалюбны, смелы, жорсткі гарбун насустрач свайму кароткаму цараванню і вечнай ганьбе. Але вясельнае шэсце павярнула ў другі бок, і неўзабаве госці паселі за стол і гулялі вяселле без вялікага шуму. Бацька-аканом частаваў гасцей і сядзеў за сталом разам з імі. Хэмлі забыў аб рэўнасці і пачаў заляцацца да Алісіі. Яна ж была вельмі задаволена. Пад спеў труб, пад бразгат зброі, пад тупат коней адыходзячай арміі Дзік і Джаана сядзелі побач, трымаючыся за рукі, і з усё ўзрастаючай пяшчотай і любоўю глядзелі адно аднаму ў вочы.

З таго часу бруд і кроў гэтай бурнай эпохі цяклі ўбаку ад іх. Удалечыні ад трывог жылі яны ў тым зялёным лесе, дзе ўзнікла іх каханне.

А ў вёсачцы Тэнстол у дастатку і міры, хіба, можа, толькі залішне цешачыся элем і віном, жылі на пенсіі два старыя. Адзін з іх усё жыццё быў мараком і да канца сваіх дзён працягваў аплакваць матроса Тома. Другі, чалавек бывалы, які пабачыў на сваім вяку ўсяго, пад канец жыцця зрабіўся вернікам і набожна сканаў у суседнім абацтве пад імем брата Ганестуса. Так збылася запаветная мара Лоўлеса: ён памёр манахам.

Генрых VI (Ланкастэрскі) — ангельскі кароль, які цараваў у XV веку. Пры ім пачалася міжусобная вайна паміж дынастыямі Йоркаў і Ланкастэраў, так званая вайна Пунсовай і Белай ружы, якая прывяла да звяржэння ў 1461 годзе Генрыха VI.

Лорды Пунсовай ружы — гэта значыць прыхільнікі дынастыі Ланкастэраў.

Фелюга — вузкае паруснае судна, якое можа ісці на вёслах.

Люгер — невялікае паруснае судна.

У той час, калі адбываліся падзеі, пра якія гаворыцца ў нашай аповесці, Рычард Гарбун яшчэ не быў герцагам Гластэрскім; але, з дазволу чытача, мы будзем яго так называць для большай выразнасці. (Заўвага аўтара.)

Шкафут — сярэдняя частка палубы карабля, паміж кармавой і насавой надбудовай.

Pax vobiscum (лац.) — Мір вам!

Рычард Гарбаты ў сапраўднасці быў у той час намнога маладзей (Заўвага аўтара).