Arkadij Gajdar - Timur kaj lia taĉmento

Ili eliris sur la straton. Olga ludis akordionon. Poste ektintis sonoriloj, ladskatoloj, boteloj, bastonoj, antaŭe iris la orkestro kaj eksonis kanto.

Ili iris tra la verdaj stratoj, plimultiĝis adiaŭantoj.

Komence flankaj homoj ne estis komprenantaj: kial oni bruas, tondras, krias? Pri kio kaj pro kio estas la kanto? Sed, kompreninte, ili ridetis kaj pense aŭ voĉe deziris al Georgij feliĉan vojon.

Kiam ili estis alvenantaj al la kajo, preter la stacio, ne haltante, estis pasanta militista vagonaro.

En la unuaj vagonoj estis ruĝarmeanoj. Al ili ĉiuj mansvingis, kriadis.

Poste preteriris sentegmentaj vagonoj kun ĉaroj, sup e r kiuj staris arbaro el verdaj timonoj. Poste estis vagonoj kun ĉevaloj. La ĉevaloj svingis per la muzeloj, maĉis fojnon. Al ili ĉiuj ankaŭ kriis huraon. Fine preterkuris vagono, sur kiu staris io granda, angula, bone kovrita per griza krudtolo. Tie staris gardanta soldato.

Alvenis la trajno de Georgij. Timur adiaŭis la onklon.

Olga paŝis al Georgij.

— Nu, ĝis revido! — ŝi diris. — Kaj eble por longa tempo.

Li balancis la kapon kaj prenis ŝian manon:

— Mi ne scias… Kiel volas la sorto!

Signalo, bruo, tondro de la surdiga orkestro. La trajno forveturis.

Olga enpensiĝis. En la okuloj de Ĵenja estis granda feliĉo, kiun eĉ ŝi ne plene komprenis.

Timur estis emociita, sed li regis sin.

— Do, jen — per iom sanĝiĝinta voĉo li diris — nun ankaŭ mi restis sola. — Sed tuj rektiĝinte li plusis: — Tamen morgaŭ al mi venos la panjo.

— Sed mi! — ekkriis Ĵenja. — Sed ili! — ŝi montris la kamaradojn. — Sed tio ĉi! — kaj ŝi fingromontris la ruĝan stelon.

— Estu trankvila! — forigante la mediton, diris Oiga ai Timur. — Vi pri homoj ĉiam zorgis kaj ili al vi repagos same.

Timur levis la kapon.

— Ho, kaj ĉi tie li ne povis respondi alie, tiu simpla kaj aminda knabo!

Li levis la rigardon al la kamaradoj, ekridetis kaj diris:

— Mi staras… mi rigardas. Al ĉiuj estas bone! Ĉiuj estas trankvilaj. Tio signifas, ke mi ankaŭ estas trankvila!

Eugenia — Ĵenja, Ĵenjka

Olga — Olja, Oljenjka

Timur — Tima, Timka, Timĉjo

Tradukis el la rusa lingvo: E. S. Pervertajlo kaj (la kantojn) R. Grinŝpan