Роберт Миңнуллин - Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви

Юктыр сезнең эчкәнегез
Башкортның чын кымызын…
Шул кымызны бер капсаң да
Бәхетле син көнозын!

Әгәр син тапмыйсың икән
Дөньяның бер кызыгын,
Син бер генә кабып кара
Башкортның шул кымызын!

Уртлый-уртлый, туктый-туктый
Эчсәң әгәр кымызын,
Тыңлыйсың килер башкортның
Кураен һәм кубызын.

Биюләрнең дәртлеләрен,
Җырларының озынын
Тыңлый-тыңлый эчәрсең син
Башкортның чын кымызын!

Әгәр чынлап эчәм дисәң
Син башкортның кымызын,
Туры китермәскә тырыш
Вакытның син тыгызын!

Утыраек әле бергә,
Ашыкмаек, төн озын…
Телләр ачылып китә ул,
Капсаң башкорт кымызын.

Ни көннәргә калды бит ил,
Төштек бит ни көннәргә?
Шушындый авыр чакларда
Таяныйк соң кемнәргә?

«Ни эшләргә?», «Кем гаепле?»
Бу сораулар мәңгелек…
Ник югалды җаваплылык?
Кая китте гамьлелек?

Сәбәпләр табарга була
Йә болай, йә тегеләй…
Ә монда янгын…
Сабыйлар
Утта яна тереләй!

Сабыйлар яна ялкында,
Сабыйлар – ут эчендә…
Аларны беркем коткармый…
Елыйм шуның өчен дә.

Минем күз яшьләрем генә
Сүндермәс шул ул утны…
Нигә безнең илнең күге
Гел караңгы, болытлы?

Кем гаепле бу хәлләргә?
Бу кемнәрнең ялгышы?
Аларга да бер төшәчәк
Сабыйларның каргышы…

Гаеплеләр җәзаларын
Барыбер алачаклар!
Бу дөньяда янмасалар,
Тәмугта яначаклар!..

Мин үзем дә ут эчендә,
Утырамын сызланып…
Тере килеш утта янган
Сабыйларны кызганып…

Бездә көн дә «Көлке көне»…
Бертуктаусыз көләрлек!
Көлеп чиргә сабышырлык,
Көлә-көлә үләрлек…

Без яшәгән җәмгыятьнең
Көлке бөтен яклары:
Көлке бездә пенсияләр,
Көлке хезмәт хаклары…

Көлке безнең депутатлар,
Һәртөрле кандидатлар,
Көлке төрле телешоулар,
Көлке төрле дебатлар…

Көлке – эфир, көлке – экран,
Көлдерәләр котырып.
Шул шутлардан, клоуннардан
Булмый качып котылып…

Көлке – җитди сүзебез дә,
Көлке – кигәнебез дә…
Полный адәм көлкесе бит
Юмор дигәнебез дә!

Юмористлар сәхнә тулы,
Юк юморлары гына.
Мин шикләнә дә башладым
Бездә юмор барына…

Безнең тормыш үзе юмор…
Көлдерүчеләр – кәттә!
Бездә көн дә «Көлке көне»…
Елыйсы килә хәтта…

И кызларым-кояшларым,
Кояшларым-айларым!
Сезнең белән бергә үтә
Елларым һәм айларым!

И кызларым-йолдызларым,
Йолдызларым-нурларым!
Сез минем бик нәниләрем,
Сез минем бик зурларым!

И кызларым-чәчәкләрем,
Чәчәкләрем-гөлләрем!
Сезгә бәхет теләп үтә
Төннәрем һәм көннәрем!

И кызларым-шигырьләрем,
Шигырьләрем-җырларым!..
И кызларым, үземнең дә
Бик бәхетле чорларым!

Шомыртлар чәчәк аткан чак…
Исләреннән исерәм.
Яшь чактагы төсле тагын
Рәхәтлекләр кичерәм!

Чәчәкләрнең гүзәллеге
Иркәли күзләремне.
Яктырта күңелләремне,
Балкыта йөзләремне…

Бөтен дөнья шау чәчәктә,
Дөнья нурга коена…
Тик чәчәкләр бик тиз уңа,
Чәчәкләр тиз коела…

Чәчәк идек без яшьлектә,
Чәчәк идек кичә дә…
Чәчәк чакларның узганын
Калдык шул сизмичә дә.

Сагынырга гына калды
Чәчәк төсле чагыбыз…
Ак чәчәкләр төсле инде
Чәчләрдәге чалыбыз…

Карашларың шундый якты,
Карашларың шундый татлы…
Карашларың ялганламый,
Карашлар ул һәрчак хаклы.

Карашларың бигрәк алкын,
Карашларың бигрәк ялкын…
Ул карашлар – аңлый алмыйм –
Үзе ерак, үзе якын.

Карашларың иксез илһам,
Карашларың чиксез җиһан…
Ул карашлар җиһанга да
Сыймас иде әгәр җыйсаң.

Карашларың шундый тып-тын,
Карашларың төпсез упкын…
Шул карашлар упкынында
Бәргәләнә гашыйк тоткын…

Син тугансың, әткәй, йөз ел элек!
Утырамын уйлар эчендә…
Сиңа караганда күпкә карт мин,
Яшәлгәндер синең өчен дә…