Радыё Свабода - Галасы Беларусі — 2020

галасы Беларусі — 2020

галасы Беларусі —

2020

„Нас усіх заб’юць!“ —

„Мы пераможам!“

Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода

Галасы Беларусі — 2020.(Бібліятэка Свабоды. ХХІ стаго­­дзь­­дзе.) — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2021. 000 с.: іл.

Бібліятэкар Свабоды

Аляксандар Лукашук

У фармаце шматгалосься кніга распавядае пра беспрэцэдэнтны ў гісторыі Беларусі 2020 год. Сотні сьведкаў адкрыта загаварылі пра свае клопаты, жаданьні, радасьці і пакуты ў часе, дзе сышліся пандэмія, прэзыдэнцкія выбары і масавыя рэпрэсіі. Вялікія гісторыі суседзяць з кароткімі эпізодамі і рэфлексіямі „адным сказам“.

У кнізе выкарыстаныя матэрыялы Радыё Свабода, а таксама іншых СМІ, сацыяльных сетак, якія публікаваліся на плятформах РС.

Ананімнасьць у некаторых выпадках захоўваецца дзеля бясьпекі сьведкаў, журналістаў і крыніцаў. Рэдакцыя мае намер апублікаваць поўны варыянт кнігі, калі гэта стане магчымым.

© Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2021

FOL

ISBN 978-0-929849-89-8

ЗЬМЕСТ

Галасы пад сярпом Тваім. А. Лукашук

Беларуская звышлітаратура

Рэвалюцыя вуліц

„Усім запраўляюць людзі ў цывільным“

Рэвалюцыя наадварот

„Патрабавалі здаць панчохі“

„Шмат людзей сядзіць цяпер «за палітыку»“

„Я была 13-й арыштаванай“

Рэвалюцыя вуліц

„Так затрымліваюць тэрарыстаў“

„Мяне таемна вынесьлі зь лякарні“

„Чую, як за вокнамі крычыць мая мама“

„Я памятаю твары ўсіх катаў на Акрэсьціна“

Пры затрыманьні

„Ішоў у аўтазак заняць чыёсьці месца“

„Усе ўцякаюць, а ў мяне нейкі ступар у галаве“

„Выклікі «хуткай» у тым раёне

перахоплівала міліцыя“

„Проста ў грудзі прыляцела граната“

„Я стопрацэнтна сьцьвярджаю, што ўся гэтая жорсткасьць плянавалася“

„Дабіваць параненага — апошняя стадыя нізасьці“

„Проста спатыкнуўся і ўпаў“

„Валаклі з такой сілай,

што ў сабакі сарвалі шворку“

„Ты разумееш, што там ня ты?“

У аўтазаку

„Ну, я ж сам вас ня біў“

„Мама, мне сорамна прызнацца, але я плакаў“

„А потым мяне падстрэлілі“

„Сартавалі паводле прынцыпу

мэдыцыны катастроф“

„Мяне проста прыпячатала да аўтобуса“

„Зараз мы табе зробім паўторнае абразаньне“

„У мяне, як у сусьліка, пачалі страляць

проста так“

„З чыстым сумленьнем пайшоў з жыцьця“

„Listening to wind of change“

„Я бачыла, што ён страляе праз прыцэл“

„Стралялі ня ў тых, хто нападаў,

а ў тых, хто спрабаваў уцячы“

„Адзін супрацоўнік пазнаў мяне зь фільму“

У пастарунку

„Я бачыў усякае. Але такое...“

„Менш бітых мы мусілі пакідаць на дабіваньне“

„Мама, я больш ніколі не пайду ў прыбіральню“

„Мы дагэтуль ня можам пахаваць майго брата“

„Казалі, што я лялькавод зь Літвы“

Рэвалюцыя вуліц

„Не чапайце дзяцей“

„Ня веру, што ён мог скончыць

жыцьцё самагубствам“

У турме

„У вачах людзей у чорным чытаўся страх“

„Пакажам мазырскую гасьціннасьць“

„Калі няма ў сьпісах, хутчэй за ўсё,

яго забілі да сьмерці“

Рэвалюцыя наадварот

Рэвалюцыя вуліц

„Я пражыла ўсе гэтыя 13 дзён з усьмешкай“

„Усім раю Гюго «Адрынутыя»“

„Лекараў нават на вайне не чапаюць“

„Крэдыт плоціцца, машына коціцца“

„Паглядзела яго картку і ўбачыла

месца працы — амон“

„Сорамна, што я нашу форму, а брат пацярпеў

ад людзей у форме“

„У мяне была бутэлька з колай,

і я абліла амонаўца“

„Сябры пасьля турмы сказалі,

што добра выглядаю“

„Мікітаў чаравік бачыла каля піцэрыі“

„Мяне паклалі ў маю ж лужыну крыві“

„Ноч прасядзела на плястыкавай

бутэльцы з вадой“

„У камэры я зразумела, як людзі

замярзаюць у сьнезе“

Пасьля турмы

„Міліцыя цісьне праз органы апекі“

„Як правільны акорд у канцы музычнай фразы“

„Трымаючыся за рукі, мы зайшлі

ў будынак турмы“

„Ці сувымернае пакараньне з тым,

што мы зрабілі?“

„«Перагарнуць старонку» не атрымаецца,

псыхіка так не працуе“

„У яго былі белыя вырачаныя вочы“

„Уключыў рэжым Ніны Багінскай“

„Міцкевіч, я цябе кахаю!“

„Усё значна горш, чым ты мог сабе ўявіць“

„Сьцяг нам ножкі сагрэў“

„Я выходжу“

„Вырашыў больш не ўцякаць“

„Сядзім ціха, не вызіраем, бо ў вокны

сьвецяць ліхтарамі“

„Забярыце мяне замест яго!“