– È sì u dodicesimu…
– Perchè?
– È perchè noi stessi stanchi di sta vita, invernu, cunfusione in u paese. Dighjà affetta à l’anima. Cusì anu decisu di urganizà una Organizazione Pùblicu Indipendente per i Perso senza Furia, in cortu: NOBL! Avemu digià affittatu un uffiziu è aiutatu assai cù l’alloghju, u travagliu, una casa di viaghju, perchè per noi i documenti ùn sò micca impurtanti. Ci hè u travagliu di i mostri di passaporti è i FMS. L’onestà hè in core, micca annantu à carta. Chì misura pigliate, Diu vi rimbursarà…
È u polu hà apertu a pala, è daretu à e so spalle i fucili anu dighjà brusgiatu u tippu è stanu aspittendu i Magarych. Di solitu hè a birra è a shawarma. Ma noi ùn stufate, ùn vogliu micca spaventà u saccu, ùn aghju micca spessu scontru, ma una piccula stampa di billette di cellula spuntò è voglia di prosperità, è u tippu li ringrazia è sparì rapidamente…
Fu, hà lasciatu a polizia, ma micca u soiu. Quandu si scontranu, questu hè u vostru, è cusì andate è spende. Cusì aghju resultatu per esse mio è andò in un coppiu.
– Cù u grassu, forse, amicu di Zyoma, bellu, hà vistu cumu l’avete da Laz… È aghju pigliatu i fucili nantu à mè stessu, l’aghju visti, mi sò attirati?
– Quale sì? – spaventatu hà dumandatu u tippu.
– Sò u stessu chì eiu, pichja… bè, sparte o scimate?
– Daremu una dannighja annantu à u bazar, quellu chì… quale – hà sustinutu u tippu è si offre à andà à u Bistrot. Sò andati è pusamu per una meza ghjurnata. Stanu viaghjatu versu a spiaggia Nudista in Sestroretsk. U soli, bufale, dope è pigliò nudisti nantu à u lavu per fucina, perchè in a spiaggia sò pruibiti? Ma hè una storia speciale.
A matina, i soldi sò bisognu à novu, è vanu, vechendu in l’architettura. Beve a birra, scuzza i denti, scuppa i bucci è facci una bufetta larga di sigaretta, per quarantadette rubli, duie volte più caru chè una buttiglia di vodka. U fumu condensatu s’arrizzeghja è si sona cù un ventu…
nota 10
E i donni sò in festa
È eiu andatu cun una sposa, un creatore di moda attiva senza un certu locu di residenza secondu u mo passaportu, chì hè tuttu u mondu occidentale, à u paese di taiga in Buturlinovka…
A matina s’arrizzatu, si arrubbinò in u giardinu è ti manchi. A mistressa hà trattatu a machja di a vigilia. Baska si feria è cascò baga in u ghjardinu. Un unicu pollulu si manghjava è cadì senza vita. L’hostessa, una stupida, pigliò è cuminciò à pinghje piume nantu à un cuscinu da una fangola, pensò chì era troppu tardu per tagliarla, ella stessa murìu è senza tagliarla, a carne era dura.
Intantu, u pollu si svegliava è si sciappò, pendendu piume induv’ellu, induve, l’uccello dicia da una ressaca è si alluntanò per un latu di cala.
– Andemu à passighjà per u paese. – suggerì, in un passu stracciatu, mezzo-soprano, un amicu chì si hè arrastatu daretu à mè.
– O forse ci ramu? – risuscitendu arrastendu da u prossimu passu di a veranda, risposi cù un sushkim. I mio tacchi eranu stalli al di là di a soglia di l’internu è u sangue scorri à a testa, chì intensificò u dolore. Un amicu si alzò, appughjatu à a nuca è trascinò u nasu, i scarpi caru, andò à l’uscita da u giardinu. Aghju arruppatu i scalini finu à i mio pedi è aghju sbarcatu dopu à u so buttone ghjucatu in u magazinu per vodka.
– È nitru? Aghju dumandatu, pigliendu un sgrossu da una buttiglia acquistata d’alcool.
– È hà una nanna Nyurka, a so mamma i coglie è u sali cusì chì basta à avè una muzzicata nantu à a cumpagnia.
Dopu avè finitu, eramu diretti à l’autorità lucali, un parente chì hè statu liberatu da pocu di i posti di privazione di libertà è muvimentu alimentariu. A so capanna era, cum’è parechji, rachitosa. Dopu à appiccicà in a parte inferiore di u spinu, eramu entrati in a veranda è, senza manghjà, entriamu in a capanna. À u tavulinu pusavanu in cintura in cintura, in strisce, tutti in tatuaggi, un omu magro chì era chjamatu Kharya. Trà i musculi nantu à u so corpu, solu l’osse eranu visibili.
– Gran Kharya. – salutava u mo maestru senza sfraccià. U tettu era apparentemente custruitu per i hobbiti è i nani.
– Grande, se ùn site micca in broma. – L’ex cunvintu risponde nasalmente cù un timbre senza denti. Ùn era micca pricisu cum’è u mo amicu, stà à a porta è aspittava un invitu. – Sittate, appena veni.
– Serate un Vodyaru? – m’hà dumandatu.
– È chì ci hè? dumandò Kharya.
– Sicuramente, chì mercatu, quì. – Mia hà rispostu cun gioia è mettite nantu à a tavola una buttiglia di litru di vodka.
– Bon, lascemu. – u prigiuneru pigliò una bolla è a stampò è a metti in una mugna. – entra, pusate, caru ospiti, fassi in casa – Suggerì è stinchò da a gola, è poi lavò da a mugna. – Haaa!!! respirava è allargò i so ochji. – Solu eiu, cum’è mamma, sò stati sepolti da un apperitivu, cù una bola rullanti, micca una cosa malevule Solu caviar neru. Hè digià in gola mi stancu. Vulete, cullà in cantina.
– Diiatesi, dite? Aghju spiegatu.
– Cosa?? dumandò Kharya. – Qualessu hè questu?
– Questa hè a mo fria, curretta è micca cundannata. – spiegatu a mea.
– E chì tipu di miraculu sì? – Aghju dumandatu ancu curagiu u prigiuneru.
– Tranquillamente, tranquillamente i ragazzi ùn trump micca. – rinfriscò a mo è mi hà introduttu u patrone una stemma. “Questu hè u mo ziu chì hà una sentenza di vint’anni.”
– Vinticinque anni … – currettu Kharya. – Ebbè, cullate à a cantina? Dopu tuttu, ùn mandarà micca a vostra donna?
– È chì? I possu cullà. – suggeria a mea.
– L’impresa. disse Kharya è si allistì un antru vodka. – I zitelli sò andati. – è a sciappò versu mè.
– Siate, cari, mi lampeghju, è vi travaglierete di notte.
– Fretti. – rispunnì a mo.
Aghju ghjuntu sottu à u pianu, hà lampatu un scontru è hè stunatu; nantu à e spalle eranu pezzi di trenta-tre litri lattine di caviar neru in conserva. Aghju pigliatu duie latte.
Appena avemu pigliatu un mità di litru da una mugna, à a volta, cum’è un chifir, cum’è dui agenti di polizia entra in casa.
– Ben, Harya? – anu cacciatu. – ùn hà avutu u tempu d’avè daretu è digià u cinghiale da a tradutista hà arrubbatu? Venite, imballate, venite cun noi.
– Perchè? – m’hà dumandatu.
– Dà una cunfessione. Vulete cun ellu, Vasilisa? – suggerì un polu grassu è pocu prufondu.
– In principiu, pudete travaglià invece. – hà aghjustatu un pulizzeru spalle è longu.
– Ma cazzo l’aveti adupratu!! – u drunk Kharya rottò, pigliò un martellone è duie unghie per centu cinquanta millimetri da u vetru è, dopu, chjachjò i peri à u pianu di legnu, senza caccià i scarpi, senza arrugà è, apparentemente, senza sente dolore. U sangue scarpa lentamente. “Ora pigliammi, ma ùn toccate a mo nipote, altrimenti anderete à u bucket voi… Beh., Debule?. Ùn aghju micca furzatu un cinghiale, ùn videraghju micca un seculu di vuluntà.
– Ben, sì un stupidu, Harya. – Disegnatu grassu.
– Esattamente, s’hè colapsatu da u rovere, perchè hè cusì crudele? – aghjuntu u flac.
– Perchè cusì crudele? Venite, Palych, ai ciclopi, a so tensione. – suggeriava grassa. – Stu ùn camina micca, ùn viaghja micca.
– In, stoltu, Harya!! Avà, Vaska, – si ne vultò versu i mei. – Mittite u lavabo, altrimente hè u pianu. – girava intornu è lasciatu.
Kharya pigliò pinzette da l’ampia di a finestra è tirò l’unghe senza alcuna tensione, senza torcia mai la faccia. Avemu apertu a bocca in sorpresa.
Читать дальше