Fatma Nabieva - Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3

Sərdar dözmədi – oğlana: baxın səhv anlaşılma olmuşdur, Aylın həqiqətəndə sizin düşündüyünüz kimi deyil, o çox mərd və hörmətçildir. Oğlan – Sərdara: hə ona görə əlim bu gündədir. Sərdar tərs – tərs baxdıb – oğlana: evinizdə olmasaydım, atanıda tanımasaydım, inan sənin dərsini verərdim indi. Anası oğlu pərt baxdılar Sərdara. Rəyis – olara: Aylın Sərdar bəylə çalışmış, haqqında qazetlərdə belə yazılmış. Polis işçilərinin həyatları təhlükədə olduğunu anladığında, öz canına qıymış qorxamadan. Sərdar rəyisin sözünün davamını gətirdi – oğlana: sən Aylından normal soruşsaydın ünvanı deyərdi. Deməli əl – qolla danışmısan ki bu gündəsən, onu mənim qədər kimsə tanımaz. Bir daha ona çalış ilişmə, danışdıqmı? oğlan tərsliyinə saldı – Sərdara: ilişərsəm nə olacaq? atası oğluna acıqlandı, tərbiyəsiz kəs səsini mərəfətli danış.

Oğlan əsəbləşib ayağa qalxdı – olara: mənə dəxli yoxdur kimdi o, əlini göstərib – Sərdara: bunun heyifini ondan çıxacam mütləq, getdi əsəbləşib. Sərdar özünü zor tutdu ki, durub qalan barmaqlarınıda özü sındırmasın şərəfsizin. Rəyis – Sərdara: siz fikir verməyin ona, danışacam mən onunla sonra. Arvadı qalxıb getdi oğlunun ardınca, görünür oğlan çox tik baş bir tip idi. Rəyis oğlunun davranışından xəcalət çəkdi, baxdı Sərdara üzgün baxışlarla.

Az vaxtdan rəyisin qızı gəldi, görüb sevincək baxdı – qızına: qızım xoş gəldin, necəsən? qızı gəlib atasını öpüb, qucaqlayıb görüşdü. Qızı – atasına: yaxşıyam canım atam, qız Sərdara baxdı tanımadı kimdir. Sərdarın qalan kefidə qaçmışdı olanlardan, rəyis qızını Sərdarla tanışdırdı – qızına: qızım bu Sərdar bəydir, başqa şəhərdən gəlmiş bizə. Qız mehribanlıqla Sərdara əlini uzatdı, xoş gəlmisiniz. Sərdar ayağa qalxıb qızın əlini sıxdı, – qıza: çox sağolun. Qız ətrafa baxıb – atasına: anam gil yoxmu? – qızına: şımarıq qardaşını tumatlamağa getdi həmişəki kimi.

Sərdar anladı evndəkilərdən rəyis narazı idi. Qız keçib əyləşdi gülümsəyərək, – atasına: artıq qardaşımında axıllanası vaxtıdır, duydum qıza ilişib qızda barmağını sındırıb, güldü ürəkdən qəh – qəhə çəkib. Allahım sən köməyimiz ol, daha nələr eşidəcəyik biz? atası – qızına: sənin işlərin necədir? qızı razı halada – atasına: sayəndə yaxşıdır ata çox sağol. Atası qızından razı idi, üzündən bilinirdi. Xadimə yeməkləri gətirdi masaya düzdü.

Sərdar artıq nə fikirləşəcəyini bilmirdi, Aylını qorumalı idi bu tipdən fikirli idi, duymadı rəyisin özünü səslədiyini. Qız gülərək – Sərdara: Sərdar bəy burdasınızmı? Sərdar fikirdən ayıldı, – qıza: bağışlayın fikirə dalmışam bir anlıq. Qız gülümsəyərək, – Sərdara: atam sizinlədir, Sərdar rəyisə baxdı üzgün – yorgun baxışlarla. Rəyis anlayırdı Sərdar Aylına görə narahat idi, – Sərdara: deyirəm gecədə burda qal getmə otelə filan. Sərdar rəyisə təşəkkür etdi, çox sağolun yoldaş rəyis, otelə dönəcəm mən. Qız Sərdara yemək çəkdi, zarafatla – Sərdara: deyəsən aşiq olmusunuz kiməsə. Sərdar anlamadı qızı, deyillər aşiq olanda belə fikirə dalmalar filan olur, gülümsədi. Sərdar qıza təşəkkür etdi yemək çəkdiyiçün. Rəyis əsəbləşdi, arvadı oğlunun yanından geri dönmədi deyə. Xadiməni səslədi, çağır xanımı artıq bura bəsdir onun nazını çəkdik, xadimə tez getdi. Sərdar anlamışdı rəyisin ailəsində oğluna görə problemi vardırdı. Az vaxtdan arvadı gəlib əyləşdi, – arvadına: bəsdir onu qız kimi əzizlədin. Sən bu günə qoymysan onu yetər, – rəyisə: bəlkə qonağın qarşısında bu haqda danışmayaq? rəyis Sərdarı göstərib – arvadına: Sərdarında atası mənim kimi başqa şəhərdə rəyisdir. Onun oğlunada bax bir, mənimkinədə, fərq görürsənmi xanım? arvadı susdu. Qızı olara baxıb başını narazılıqla sirkıləyib, gülümsədi. Sərdarın heç iştahıda qalmamışdı yeməyə, zorla bir çəngəl yeməkdən yedi. Qız – Sərdara: Sərdar bəy siz yeməyinizi yeyin, bizim ailənin abu – havasına baxıb iştahdan kəsilən acından ölər, gülümsəyib yeməyindən yedi.

Aylın Bahar xalasının yanına gəlmişdi, artıq gercəkləri danışmağa məcbur qalmışdı. Bahar əlini sinəsinə tutaraq baxdı, – Dilqəmə: oğlum o necə dosdur elə? sən görmədinmi onu Aylına sataşdığında? Dilqəm – anasına: ana birinci qaranlıqda seçmədim Aylını. Mən telefonla danışırdım gec gördüm, anası həyəcanla – oğluna: lazım deyil eləsiylə dostluq etmək. Dilqəm dərindən nəfəs alıb – anasına: mənim təqsirim nədir ana? o içkili idi, dedim axı görmədim. Aylın – Dilqəmə: şərt deyil mənim olub – olmadığım. Yerimdə başqa qız və ya qadın olsada qoymamlısınız elələrinə sataşmağa. Dilqəm – Aylına: sən özünü qoruya bilirsən əmin oldum artıq, barmağını sındırdın adamın. O qoyacaqmı düşünürsən səndən heyif çıxmadan? mən biləni çox cətin birisidir o. Aylın – Dilqəmə: inan onadan cətinlərini gördüm, işdir birdə rastlaşsa, baxmaram rəyisin oğludur kimdir, ona elə bir dərs verərəm ki, unutmaz qalan ömrü boyunca. Aylın – Bahara: Bahar xala təssüf ki zaman keçdikcə hər yerin xarabı çıxır, məndə bu gün xəcalət çəkdim şəhərimlə qürür duya bilmədim başqasının qarşısında. Artıq parazitlər gözəl şəhərimin adını ləkələməyə başlayıblar, sən heç narahat olma mənə görə, mən elələrinin qarşısında açiz qalmaram. Bəzilərinin telefonla danışmağa başları qarışıq olsada, mən cavablarını verərəm. Məni o gördüyün Sərdar bəy hazırladı təlim keçərək. Dilqəm bildi söz özünə deyilir. Ayın ayağa qalxdı – olara: mən gedim yorğunam sabah danışarıq. Anası oğlunun bu hərəkətindən çox narazı qalmışdı, Dilqəmdə anladı bunu, anası Aylını ötürdü.

Aylın evinə gəlib divana uzandı, düşündü Sərdar getdimi? telefonunu götürüb Tahirə mesaj yazdı. (dostum Sərdar bu gün qayıdacaqmı?) az vaxtdan geri mesaj gəldi Tahirdən. (yox rəyisin evindən çoxdan çıxıb otele gedib). Aylın cavab yazdı – Tahrə: (qırdım onu üzgünəm bağışla) cavab gəldi. (bildim dostum, qardaşım dedi mənə xəbərdaram, onun ora gəlməsini istəmirdim, sənə görə çox narahat oldu qoymadı məni gəlim). Aylın -Tahirə: hansı oteldədir o bilirsənmi? Tahir yazdı otelin adını Aylına). Aylın dərindən nəfəs alıb qalxdı ayağa, Tahirə yazdı (çox sağol dostum günah məndə oldu, çalışaçam üzür istəyim ondan, Tahir yazdı: sevinərdim elə olsaydı, həmdə qonaq sayılır orda.) Aylın telefonunu cibinə qoyub, pencəyini geyinib çıxdı evdən.

Sərdar oteldə idi, düş alıb gəlib əyəşdi divanda, qapı döyüldü, qalxıb qapıya getdi qapını açdı. Gördü bir qız yemək və şərab gətirmişdi balaca təkərli masada. Sərdar qızın üzünə diqqət etmədən – qıza: mən heçnə sifariş etmədim. Səhvmi salmısınız nömrəni? qız danışmadan içəri sürdü masanı. Başında kepka olduğundan, həmdə üzünə baxmadığından tanımadı Sərdar Aylını. Sərdar biraz təcüblə baxdı arxasınca, – qıza: siz danışa bilmirsnizmi? Aylın başını qaldırıb baxdı Sərdara.

Aylının olduğunu görüb gözlərinə inanmadı, sən? sən nə edirsən burda? bu halın nədir? demə bircə burda çalışırsan. Aylın sakitcə baxırdı, – Aylına: yox artıq, qənim kəsilmə mənə, qoy rahat dincəlim nömrəmdə. Aylın biraz Sərdara yaxınlaşdı, yavaş sələ üzünə baxmadan – Sərdara: bağışla üzür istəyirəm, səni kobutladığımçün. Əgər mümkünsə sən gedincə davalaşmayaq, bu dəfə günüh məndə oldu bilirəm. Bax o üzdən günahımı bağışlatmaqçün, çox çətinliklə müvəqqəti qarson cildinə girdim burda. Sərdar Aylına baxa qalmışdı, öz – özünə: Allahım sən mənə səbir ver, keçib divanda əyləşdi.