Fatma Nabieva - Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 3

Ramiz Aylına zəng edirdi, Aylın Sərdar gilə gəlmişdi Nərgizlə Tahiri gətirib, rəyisdə çox şad olmuşdu Tahirilə Nərgizi görüb. Aylın mətbəxtdə gəldi, telefona cavab verdi alo, az vaxtda gəlirəm evə. Anladım səni danışarıq hər şeyi səbir et, tamam birdənəm əsəbləşmə az vaxtda evdə olacam, nə olar səbir et məndə yorgunam. Telefonu söndürüb dərindən nəfəs alıb baxdı, hamının başı qarışıq idi.

Sərdarın gözü Aylını axtardı, Aylın mətbəxtdən gəldi. Gülümsəyib, zarafatla – rəyisə: yoldaş rəyis artıq evinizdə gəlin var, Nərgiz bundan sonra sizin qızınız sayılır. Bacımda sizin qulluğunuzda bilirəm hörmətlə duracaq. Rəyis gülümsəyərək, – Aylına: sənin bacında sənin kimi hörmətli olacaq qızım, bunu yaxşı bilirəm. Nərgiz mənimdə qızımdır bundan sonra, kimsə qızımı üzə bilməz əmin ol sən. Aylın – olara: mən getməliyəm indi Ramiz gözləyir məni, onada anlatım burda olduğunuzu sakitləşsin.

Sərdarın kefi qaçdı Ramizin adını eşitdikdə, – Aylına: ona nə anladacağıq ki? o kimdir? Nərgiz artıq mənim qardaşımın həyat yoldaşıdır. Gedib anlatarkən dediklərimi yeri – yerində anlat ki birdənənə, sonra lazımsız yerlərə burunu soxub problem yaratmasın özünə. Aylın – Sərdara: o qanacaqlı oğlandır narahat olma anlayar, Nərgizədə qardaş sayılır Ramiz. Sərdar – Aylına: onun artıq bir qardaşı var burda, o da mənəm, anladınmı canım? Sərdarın kobut danışığından hər kəs kefsiz oldu. Aylın – Sərdara: anladım Sərdar bəy, məndə o qədər anlayışsız deyiləm. Yəqin ki bundan sonra mənimədə bacılıq haqqım yoxdur, burda sən varsan artıq, qalanını nəzərə almasanda olar. Sərdar anladı yenə Aylını üzdüyünü, ancaq Aylının ona bacılıq haqqım yoxdur dediyi sözdən əsəbləşdi, – Aylına: son sözünə diqqət et. Aylın – Sərdara: çalışaram diqqət edim.

Gəlib Tahirlə Nərgizə qucaqlaşıb – olara: dincəlin siz, sabah görüşərik Sərdar bəy icazə verərsə, Sərdara söz atdı. Ehtiyatlı olun, mən çalışıb danışacam Kamilnən. Sərdar – Aylına: mən səni çatdırım evə, Aylın qoymadı əliylə işarə etdi ki, dayansın gəlməsin. Aylın – Sərdara: taxsi çağırdım gərək yoxdur. Hər kəs anladı ki, Aylının Sərdar xətrinə dəymişdi, Tahir narazılıqla başını sirkələyib baxdı Sərdara. Nərgizdə üzüldü Aylına görə.

Aylın getdi, Sərdar baxa qaldı ardınca, atası – Sərdara: bravo oğlum bravo, qızın işdə ürəyini qırdığın yetmir, evdədə sakit dura bilmirsən. Sərdar əsəbləşib keçib əyləşdi Tahirin yanında, Tahir Sərdarın dizinə əlini vurub, baxdı ona narazı baxışıarla. Sərdar – Tahirə: mən nə dedim qardaşım? Tahir dərindən nəfəs alıb susdu. Sərdar – olara: anlayın məni istəmirəm o tiplə yaşasın Aylın. Nərgiz Ramizin xətrini çox istəyirdi, ancaq Sərdarın sözünün üstünə söz demədi susdu, kövrək baxışlarla baxdı.

Aylın taxsidə evə gedirdi, çox əsəbi idi Sərdarada, birdən şofer maşını kənara çəkdi. Yanınca gedən maşına baxıb, heyvan oğlu heyvan nə edirsən? Aylın fikirli olduğundan nə olduğunu anlamadı. Şoferin maşınının qarşısına keçib saxlamasını işarə edirdilər, şofer çətinliklədə olsa maşını sağa çəkib saxladı. Şofer maşından düşdü, çavan oğlanlar tez yaxınlaşıb – şofetə: sakit ol yoxsa yeyərsən kurşunu, əllərində tapanca vardı. Şofer qorxub sakit dayandı,

Aylın qapını açıb düşmək istəyirdi, qapını kimsə açdı Aylın baxdı, tanıdı rəyisin barmağını qırdığı oğlu idi. Oğlan – Aylına: salam Aylın xanım, çox gəzdirdin ardınca məni yordun, en maşından tez, əlindəki tapanca ilə işarə etdi. Aylın maşından enib ona baxdı əsəblə, – oğlana: bir sən əksikdin indi. Oğlan əlindəki silahı kimsə görməsin deyə, gizlincə Aylının böyrünə tutaraq işarə etdi ki, özü deyəni etsin. Oğlan – Aylına: keç maşına az danış, Aylın getdi oların maşınına tərəf.

Başqa oğlan qapını açdı Aylın əyləşdi, hamısı tez maşınlarına oturdular, qaza basaraq ordan uzaqlaşdılar. Şofer qorxmuşdu! tez öz maşınına əyləşdi getdi ordan.

Aylının böyrünə silahı dayayayıb oturmuşdu başqa oğlan, rəyisin oğlu qabaqda oturmuşdu. Yol gedərək arxaya çevrilib – Aylına: səni indi elə bir yerə aparacam ki, ürəyincə olacaq inan. Aylın böyrünə silah dayamış oğlana baxdı, oğlan işarə etdi ki sakit dayan. Aylın rəyisin – oğluna: sən baş bəlasısan, bilirdim geci – tezi görüşəcəyik. Ancaq bu gün heç uyğun deyildim, bəlkə başqa günə qalsın? adınıda bilmirəm, neçəncidi qarşılaşırıq səninlə maraqlanmadım. Aylına silah dayayan oğlan – Aylına: adı Əmirdi, sənin ağzını skoçlayaqmı az danışasan? Aylın rəyisin oğlunun adının Əmir olduğunu anladı. Gülməyi tutdu adını duyunca – oğlana: adın Əmirmiş? mən birinci günü şövbəyə aparıldığımda düşündüm, hətta təklifdə etdim polislərə ki, sənə soska alım. Gör ürəyimə necə damıbmış sənin Əmir olduğun. Əmir – Aylına: az qaldı gül sən, necə demişlər? çox gülən və özünə güvənən sonunda ağlayar. Aylın – Əmirə: elə məsəl eşitmədim mən, mən məsələn beləsini duydum. Birdən yanında silah dayanan oğlanın böyründən dirsəyi ilə necə vurdusa, oğlan zarıdı. Aylın məsəlini çəkdi, su çanağı suda sınar demişlər, duydunuzmu? oğlanın əlindən silahı almağa çalışdı, dartışdılar. Əmir şofer – oğlana: maşını saxla tez, oğlan maşını qırağa çəkib saxlayınca, Aylınla arxada oturan oğlan əllərində silah davalaşırdılar. Aylın silahı ondan almaq istəyirdi, birdən silahdan atəş açıldı. Əmirlə şofer oğlan qorxdular! Aylın oğlana güc gələ bilmirdi, silah ikisinin ortasında qalmışdı, əllərindən tutmuşdular bir – birinin. Maşını saxlayıb tez qapıları açıb Aylını tutmağa çalışdılar, Aylının əli oğlanın əlindəki silahın üstündə idi, buraxmırdı. Zorla Aylının əlini tutub, arxaya burdular. Oğlan maşından düşüb böyrünü tutub, – Əmirə: icazə ver vurum öldürüm onu mən indi burdaca. Aylın vuran udar yaxşıca tutmuşdu oğlanı, … səni mən, söydü Aylını. Oğlanı sakitləşdirdilər çətinliklədə olsa. Arxadan gələn maşında dayandı, gəlib Aylının əllərini bağlayıb baqaja atdılar, baqajı bağlayıb tez maşınlarına oturub getdilər.

Gecə saat 11 olurdu, Ramiz Aylına zəng edirdi telefonu sönülü idi, Dilqəmdə Ramizlə idi. Ramiz elə əsəbləşmişdi ki – Dilqəmə: bu nə edir axı? mənə gəlirəm dediyi neçə saat olu? – Ramizə: sakit ol gələr. Ramiz – Dilqəmə: necə sakit olum axı, necə? əlini masaya vurdu. Dilqəm telefonunu çıxarıb – Ramizə: məndə Sərdarın nömrəsi var işlə əlaqəli götürmüşdüm, zəng edib soruşum istərsən Aylını. Ramiz susudu heçnə demədi, Dilqəm zəng etdi Sərdara. Biraz gözləyib – Sərdara: alo Dilqəmdi zəng edən, Aylın Ramizə evə gələcəyini demiş hələ gəlməmiş, onu soruşaçaqdım. Anlamadım necə yəni çoxdan çıxıb sizdən, gəlməyib evə telefonunada zəng çatmır.

Ramiz Diqləmə baxdı narahat baxışlarla, – Ramizə: Aylın çoxdan çıxıb deyir özlərindən. Dilqəm telefonu söndürüb baxdı şüphəli baxışlarala. Dilqəm – Ramizə: hara getmiş olar bu? Ramiz narahat oldu, bəlkə Vəfaya getmişdir? mən indi zəng edib soruşaram Vəfadan. Dilqəm Vəfaya zəng etdi, alo Vəfa xanım axşamın xeyir, bağışla geç zəng etdiyimçün. Aylın səninlə deyil ki? biraz qulaq asıb, gəlmədimi? anladım gevən xeyirə. Yox – yox narahat olma, olan bir şey yoxdur sağol, telefonu söndürüb başını yoxdur deyə sirkələdi. Ramiz narahat oldu – Dilqəmə: bu tip həmişə evə gətirirdi Aylını. Sən inandınmı onun yoxdur deməsinə? Dilqəm çiyinlərini çəkib baxdı. Ramiz əsəbləşdi – Dilqəmə: gedək olara, Aylın ordadırsa mən o tipin ağzını – burnuna qatmasam adam deyiləm. Diqləmlə çıxdılar evdən Sərdar gilə getməyə.