• Пожаловаться

Barbara Cartland: Urocza Oszustka

Здесь есть возможность читать онлайн «Barbara Cartland: Urocza Oszustka» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Исторические любовные романы / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Barbara Cartland Urocza Oszustka

Urocza Oszustka: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Urocza Oszustka»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Hrabina Ravensdale ucieka od męża zafascynowana mężczyzną, który okazuje się nałogowym hazardzistą. Po jego śmierci pozostaje bez środków do życia. W trosce o dobro dziecka, Noelli, szuka pomocy u kuzynki, p. Wakefield, której córka ma również na imię Noella. Obie dziewczynki są do siebie podobne jak krople wody. Szczęście trwa jednak krótko… Hrabina, jej córka i pani Wakefield umierają. Noella zostaje zupełnie sama. Gdy umiera Hrabia Ravensdale, jego syn, Lyndon, próbuje odnaleźć swoją siostrę przy pomocy kuzyna Jaspera. Ten podejmuje działania z pobudek materialnych, dowiedziawszy się o śmierci hrabiego, nakłania Noellę do mistyfikacji. Co czeka Noellę, która, wstydząc się swoich kłamstw, udaje się na spotkanie z człowiekiem, który wierzy, że jest jego siostrą? Czy zdoła stawić czoło szantażującemu ją i grożącemu smiercią Jasperowi?

Barbara Cartland: другие книги автора


Кто написал Urocza Oszustka? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Urocza Oszustka — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Urocza Oszustka», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Najpierw udali się do Paryża, a później podróżowali po całej Europie, wybierając te miasta, w których Fairburn mógł się oddawać hazardowi.

– Dlaczego hrabia nie zdecydował się na rozwód? – zapyta Noella.

– Wszyscy przypuszczali, że się z nią rozwiedzie – mówiła matka – ale w trosce o własne dobre imię nie chciał wywoływać skandalu.

Nie zapominaj bowiem, że sprawą musiałaby się zająć Izba Lordów.

– Co się działo później?

– Caroline zniknęła i nie odezwała się do mnie przez następnych kilka lat.

Noella zauważyła, że matka ciągle czuła urazę do Caroline za tak długie milczenie.

– Ale oto któregoś roku tuż przed świętami Bożego Narodzenia otrzymałam od niej list, w którym napisała, że jej Noella jest śliczną dziewczynką i że bardzo chciałaby wiedzieć, czy ty jesteś do niej podobna.

– Domyślam się, że byłyśmy do siebie bardzo podobne.

Musiało jednak upłynąć dużo czasu, zanim córka pani Wakefield mogła potwierdzić to przypuszczenie.

Matka, wyjaśniając Noelli dzieje swojej kuzynki, dodała że Caroline przestała używać tytułu hrabiny i nazwiska męża. Zmieniła je na Fairburn.

– Miała nadzieję – mówiła pani Wakefield że dzięki temu ludzie, których poznała za granicą, będą myśleli, że jest żoną Fairburna.

– A co się stało z synem, który został z mężem Caroline? – zapytała Noella.

– Zostawiła go przy ojcu z oczywistych powodów.

Przecież to on był dziedzicem hrabiowskiego majątku. Często się zastanawiałam pani Wakefield westchnęła – jak bardzo nieszczęśliwy i samotny musiał być ten chłopiec pozbawiony matczynej opieki.

Cała ta historia wydała się wtedy Noelli fascynująca, ale dość trudna i skomplikowana, toteż nie zaprzątała sobie nią myśli do czasu, gdy niespodziewanie, mniej więcej rok temu, pojawiła się w ich domu pani Fairbum. Towarzyszyła jej córka.

Był wczesny wieczór. Noella siedziała z matką przed kominkiem w bawialni. Rozmawiały o przeróbkach sukni, aby nadać jej modny wygląd, kiedy rozległo się pukanie do drzwi.

– Ciekawe, któż to może być? – zdziwiła się pani Wakefield.

– Pójdę otworzyć, mamo – powiedziała Noella.

– Niania jest zajęta w kuchni przygotowaniem kolacji.

Wyszła z małej bawialni i wąskim korytarzem pośpieszyła do drzwi. Kiedy je otworzyła, ze zdumieniem zauważyła stojący na dziedzińcu powóz, a na schodach kobietę w średnim wieku i towarzyszącą jej młodą dziewczynę. Było bardzo chłodno, więc obie damy były mocno opatulone.

– Ty jesteś Noella! – wykrzyknęła kobieta.

W tej samej chwili do drzwi podeszła pani Wakefield i zawołała szczerze zdumiona:

– Caroline! Czy to naprawdę ty?

– Tak, to ja. Averil, przybywam do ciebie z prośbą o pomoc.

Kuzynki ucałowały się na przywitanie. Noella przyglądała się swojej imienniczce. Miała wrażenie, że patrzy na własny portret. Noely tak na nią mówiła matka – miała włosy tego samego koloru, takie same ciemnoniebieskie oczy i identyczny uśmiech.

– Mogłybyśmy uchodzić za bliźniaczki powiedziała Noella.

Pani Wakefield posadziła gości przy kominku, a woźnica wynajętego powozu wyładował ich bagaże.

Historia, którą opowiedziała Caroline, była długa i smutna. Kuzynki rozmawiały szeptem, ale Noella słyszała każde słowo opowieści pani Fairburn.

Z upływem czasu jej przyjaciel coraz bardziej lekkomyślnie oddawał się hazardowi. Zadłużył się tak dalece, że zaczął przyjmować pieniądze od kobiet.

Któregoś dnia wdał się w karcianą awanturę, w czasie której został wyzwany na pojedynek.

Caroline ze strachu o niego odchodziła od zmysłów. Pocieszała się jednak myślą, że walczył już w wielu pojedynkach i zawsze wychodził z nich obronną ręką.

Być może dlatego, że się postarzał, a może jego przeciwnik był nie tylko młodszy, ale też lepiej strzelał, dość że kapitan Fairbum został ranny w pojedynku i zmarł trzy dni później.

Caroline i Noely zostały same i praktycznie bez środków do życia.

– Myślałam, że będę mogła liczyć na pomoc moich przyjaciół, których tylu miałam w Neapolu, bo tam właśnie zdarzyła się ta tragedia – opowiadała pani Fairbum – ale wszyscy odsunęli się ode mnie. Uświadomiłam sobie wtedy, że jedynym ratunkiem dla mnie i Noely jest powrót do Anglii.

– Postąpiłaś bardzo rozsądnie – przyznała pani Waleefield.

– Nie mamy pieniędzy – ciągnęła Caroline – ani też nikogo, kto mógłby nam pomóc.

– Możecie zostać u nas – zaproszenie zabrzmiało ciepło i szczerze w ustach pani Wakefield.

– Najdroższa Averil, wiedziałam, że to powiesz, ale nie mogę się narzucać.

– Ależ Caroline! Jestem bardzo szczęśliwa, że znów będziemy razem.

Wspominając tamte dni Noella przypomniała sobie, że jej matka była istotnie bardzo szczęśliwa w towarzystwie Caroline. Ona sama zaś lubiła rozmawiać z Noely.

Mimo że były do siebie tak podobne, Noely wydawała się starsza. Być może pobyt na kontynencie tak na nią wpłynął.

Wiodła wówczas bogate życie towarzyskie i często podróżowała od jednego kasyna do drugiego. Opowiadała teraz swojej imienniczce historie, o których ta nigdy wcześniej nie słyszała.

Niektóre obserwacje Noely cechował jednak osobliwy cynizm, który nie pasował do jej delikatnej, pięknej twarzy.

– Jeśli chodzi o pieniądze, tata był beznadziejny – mówiła Noely.

Noella wiedziała, że mówiąc „tata”, jej rozmówczyni ma na myśli kapitana Fairburna, a nie swojego naturalnego ojca.

– Musiało być wam… ciężko – powiedziała Noella z wahaniem.

– Przeszłyśmy istne piekło – odparła Noely.

– Często miałyśmy do wyboru albo wyłudzać posiłki od obcych ludzi, albo cierpieć głód.

W jej głosie zabrzmiał ostry ton, który nie uszedł uwagi Noelli.

Po jakimś czasie, kiedy dziewczęta poznały się lepiej, Noely wyznała:

– Miałam już tak dość zamartwiania się, skąd weźmiemy następny posiłek, że któregoś dnia – byłyśmy wtedy w Wenecji – zdecydowałam się napisać do mojego prawdziwego ojca, hrabiego Ravensdale.

Noella była zdumiona.

– To odważny krok.

– Opisałam mu, jak beznadziejna była nasza tułaczka po europejskich kasynach i zapytałam, czy pozwoliłby mi wrócić do domu.

Wstrząśnięta Noella w pierwszej chwili pomyślała, że potajemne wysłanie listu do ojca było wysoce nielojalne wobec matki. Potem jednak uświadomiła sobie, jak ciężko było im żyć bez pieniędzy i jak poniżające dla Noely było udawanie córki człowieka, który nie był nawet mężem jej matki.

– Czy zdajesz sobie sprawę – mówiła Noely że w rzeczywistości jestem lady Noella Raven?

– Nie pomyślałam o tym – odparła Noella.

– A jednak to prawda. Tylko że teraz, kiedy D'Arcy Fairburn nie żyje, będę musiała się zaopiekować matką – Noely westchnęła. -

Naturalnie, mój ojciec nigdy nie wybaczy mamie ucieczki, również krewni się od niej odwrócili.

W tej sytuacji nie mam wyboru, muszę pozostać Noellą Fairburn.

– Tak bardzo ci współczuję – powiedziała Noella – miejmy nadzieję, że coś się jednak wydarzy.

– Ale co? – zapytała Noely.

Jak się później okazało, wydarzenia potoczyły się w sposób równie nieoczekiwany, co tragiczny.

Przez kilka miesięcy cała czwórka żyła bardzo oszczędnie ze skromnej renty pani Wakefield, nieustannie radząc nad sposobami zdobycia jakichś pieniędzy.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Urocza Oszustka»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Urocza Oszustka» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


William Wharton: Niezawinione Śmierci
Niezawinione Śmierci
William Wharton
Marina Diaczenko: Szrama
Szrama
Marina Diaczenko
Catherine Coulter: Godzina śmierci
Godzina śmierci
Catherine Coulter
Barbara Cartland: Córka Pirata
Córka Pirata
Barbara Cartland
Отзывы о книге «Urocza Oszustka»

Обсуждение, отзывы о книге «Urocza Oszustka» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.