• Пожаловаться

John Flanagan: De Magiër van Macindaw

Здесь есть возможность читать онлайн «John Flanagan: De Magiër van Macindaw» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. год выпуска: 2008, ISBN: 978-90-257-4462-5, издательство: Gottmer, категория: Фэнтези / на нидерландском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

John Flanagan De Magiër van Macindaw
  • Название:
    De Magiër van Macindaw
  • Автор:
  • Издательство:
    Gottmer
  • Жанр:
  • Год:
    2008
  • Язык:
    Нидерландский
  • ISBN:
    978-90-257-4462-5
  • Рейтинг книги:
    4 / 5
  • Избранное:
    Добавить книгу в избранное
  • Ваша оценка:
    • 80
    • 1
    • 2
    • 3
    • 4
    • 5

De Magiër van Macindaw: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «De Magiër van Macindaw»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Will is benoemd als Grijze Jager en aangesteld in een klein gebied om daar de zaken van de koning te behartigen. Al gauw wordt hij echter opgeroepen om een geheimzinnige zaak in het noorden van het rijk te gaan onderzoeken. Er zouden daar duistere krachten aan het werk zijn, die een bedreiging vormen voor de stabiliteit. Als reizende muzikant trekt hij naar het kasteel van Macindaw. Hij stelt er veel vreemde zaken vast. Hij wordt echter herkend en dat brengt ook zijn goeie vriendin Alyss in gevaar. Hoe kan hij dit oplossen? Dit is al het vijfde boek uit de reeks van ‘De Grijze Jager’. Will is nu vijf jaar ouder en volwaardig lid van deze groep bijzondere beschermers van het rijk. Het eerste deel van het verhaal kabbelt heel rustig voort zonder veel spectaculaire gebeurtenissen. Pas als Will ‘undercover’ naar het noordelijke kasteel trekt, komt er meer vaart en spanning in het verhaal. De lezer heeft al snel door dat Will met een stel trucjes te maken krijgt die de goedgelovige bevolking als tovenarij bestempelen. Toch blijkt onze Jager nog niet zo bedreven, want zijn pientere vriendin Alyss trekt al veel sneller conclusies dan hij. En net dat is zijn taak. Toch weet de auteur de lezer lang op het verkeerde been te zetten en blijkt alles toch net iéts anders in de haak te zitten dan de lezer verwachtte. En veel meer dan in de vorige delen is dit verhaal niet af en zit de lezer te popelen om het vervolg te lezen: . Vlot lezende actieverhalen met een doodeerlijke en trouwe held in een middeleeuwse omgeving. Puur leesplezier!

John Flanagan: другие книги автора


Кто написал De Magiër van Macindaw? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

De Magiër van Macindaw — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «De Magiër van Macindaw», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

‘Ja, dat is traditie, hè,’ antwoordde Norris met net een klein beetje minachting in zijn stem. ‘Soms denk ik wel eens dat we te veel waarde hechten aan bepaalde tradities!’

Maar Ergell lachte breed nu en doorbrak de pijnlijke stilte die dreigde te vallen. ‘Kom op, Norris, je weet net zo goed als ik dat Grijze Jagers staan op hun tradities. In elk geval, Will, weet dat je altijd welkom bent. Als het te koud en tochtig wordt in dat hutje, midden in de winter, dan kun je altijd hier terecht. Als je dat maar onthoudt!’

En met een korte blik leek hij de krijgsmeester te waarschuwen dat de discussie daarmee gesloten was. Gelukkig schikte Norris zich en haalde zijn schouders op. Will nam het hen eigenlijk niet kwalijk, dat ze probeerden hem onder hun invloed te brengen. Hij kon zich best voorstellen dat het vervelend was als er altijd maar iemand over je schouders mee stond te kijken, dag in, dag uit, en daar dan ook nog rapport over uitbracht aan de koning. En zeker als die iemand ook nog eens zo’n broekje was. In ieder geval was hij erin geslaagd hun uitnodigingen af te slaan zonder dat ze zich beledigd toonden.

‘Nu dan, Jager Verdrag…’ begon Ergell, maar Will stak zijn hand op.

‘Alstublieft, heer, ik heb liever dat u me gewoon Will noemt.’

Dat was een handige zet, vooral omdat hij door dit te zeggen duidelijk maakte dat hijzelf bereid was om de man met zijn titel aan te blijven spreken. Ergell glimlachte dan ook, nog vriendelijker dan tot nu toe. De baron had de boodschap begrepen.

‘Will dan. Zoals ik net wilde zeggen, misschien kunnen we afspreken dat we over twee dagen een officieel welkom regelen, met een diner? Dan zal ik mijn kok opdracht geven om extra zijn best te doen.’

‘Want we weten allemaal hoe moeilijk koks kunnen doen als je hen niet op tijd waarschuwt,’ voegde Norris eraan toe. Hij grijnsde en keek toen angstig, alsof hij een klap met de pollepel verwachtte. Will glimlachte terug. Blijkbaar waren alle koks hetzelfde, waar je ook kwam. De sfeer in het vertrek werd nu aanzienlijk ontspannener.

‘Als u verder niets heeft, baron, dan zeg ik u nu maar weer gedag,’ zei Will. Ergell knikte en Norris stond op van zijn bankje.

‘Goed, Will,’ zei de baron. ‘Als er nog iets is wat je nodig hebt, zeg dat dan tegen Gordon, akkoord?’ Gordon was de kamerheer die Will had binnengebracht.

Will aarzelde even en zei toen: ‘U heeft mijn aanstellingsbrief nog.’ Hij wees op het perkament dat nog op het bureau lag.

‘Ja, ja, ik zal er straks of morgen even naar kijken.’ Ergell glimlachte weer. ‘Alhoewel ik me nauwelijks kan voorstellen dat je een oplichter bent.’

Will lachte terug. Eigenlijk had Ergell het zegel moeten verbreken en de aanstellingsbrief moeten lezen, meteen nadat Will hem had aangereikt. Weer een bewijs dat de discipline hier niet al te streng was, dacht Will. Maar misschien was hij een zeurpiet.

‘Goed, heer.’ Hij keek even naar Norris. ‘Krijgsmeester!’ En de twee schudden elkaar weer de hand.

‘Fijn dat je er bent, Jager!’ zei de man.

‘Will!’ zei Will.

De krijgsmeester knikte. ‘Fijn dat je er bent, Will!’ verbeterde hij zichzelf.

Will boog stijfjes naar de baron, draaide zich op zijn hakken om en marcheerde het vertrek uit.

Terug in zijn eigen huis trof hij de hond precies zo aan als hij haar had achtergelaten. Ze was wel wakker en kwispelde twee of drie keer toen hij binnenkwam. Er stond een nieuwe kom op tafel, en daar zat wat onduidelijk voedsel in. Er lag een stukje papier onder met een tekening van een hond erop. Edwina weer, dacht Will. Het eten was nog warm en hij zette de kom naast de hond op de grond. Het beestje kwam moeizaam overeind en liep erop af. Daarna begon ze met regelmatige slagen van haar tong te eten. Will kriebelde achter haar oor en bekeek de wond. De hechtingen hadden het gehouden.

‘Maar goed dat ze die tekening erbij gelegd had,’ zei hij tegen de hond, ‘anders had ik het zelf nog opgegeten!’

De hond at gewoon door. Ze vond het blijkbaar lekker. Het rook ook heerlijk, dacht Will. Zijn eigen maag begon te rommelen. Edwina had ook een brood achtergelaten, zag hij nu, naast de stamppot. Hij sneed een snee af en begon daar met smaak op te kauwen terwijl hij wachtte tot het pannetje stamppot opgewarmd was.

HOOFDSTUK 5

De dagen daarna vlogen voorbij, terwijl Will kennismaakte met zijn nieuwe werk en woonplaats.

Het diner dat baron Ergell organiseerde in de eetzaal van het kasteel was best gezellig. Natuurlijk was het min of meer officieel, dus waren alle ambachtsmeesters uitgenodigd, zoals de wapenmeester, de paardenmeester en de klerkenmeester. Maar ook alle ridders uit de buurt en hun dames waren aanwezig. Het waren te veel namen en gezichten om in één keer te onthouden, maar Will wist dat hij hen de komende weken allemaal zou leren kennen en herkennen. Zij op hun beurt leken allemaal even benieuwd om kennis te maken met de nieuwe Grijze Jager. Will besefte dat hij al een zekere reputatie had, die hem zelfs naar deze verre uithoek van het rijk vooruit was gesneld.

Dat kwam natuurlijk ook omdat hij de leerling was geweest van Halt, misschien wel de beroemdste van alle Grijze Jagers. Maar ze wisten ook heel goed dat het Will zelf was geweest die de snode plannen van Morgarath had weten te verijdelen, de slechte heer van Nacht en Ontij, die het rijk vijf jaar daarvoor had aangevallen. En hoe hij daarna prinses Cassandra had gered, toen zij gevangen genomen was door de Skandische zeewolven. En ze wisten ook hoe die gevangenschap geëindigd was en hoe Halt en Will — en Cassandra! — de Skandiërs geholpen hadden in de veldslag tegen de Temujai, die woeste paardenmensen uit de oostelijke steppen. Dankzij hen was er nu een niet-aanvalsverdrag met de Skandiërs, een verdrag dat tot de dag van vandaag had stand gehouden.

Het was dat verdrag van Hallasholm geweest dat Will eindelijk een achternaam gegeven had — hij stond sindsdien bekend als Will Verdrag. Omdat hij een vondeling was, opgegroeid in kasteel Redmont, had hij als kind geen eigen achternaam gehad.

Door al die dingen was het misschien wel vanzelfsprekend dat iedereen die hem de eerste keer ontmoette verbaasd was over hoe jong hij nog was. Het kwam zelfs voor dat mensen dachten dat ze zich vergisten, dat hij een andere Jager moest zijn dan die ene beroemde die zij verwachtten te zullen zien. Datzelfde gold trouwens voor Halt. Tijdens al die jaren dat hij met hem had opgetrokken, was hij er vaak getuige van geweest hoe mensen geschrokken reageerden als ze zagen hoe klein die beroemde Halt eigenlijk was. Dat tamelijk slordig geklede mannetje met zijn woeste grijze haardos, dat eruitzag alsof hij zijn manen zelf met zijn jagersmes had bijgesneden, dat kon Halt toch niet zijn? De meeste Grijze Jagers waren trouwens kort van stuk, tanig en gespierd, en watervlug — terwijl iedereen zich altijd imposante vechtersbazen voorstelde als zij aan het Korps dachten.

En zo zag Will meermalen ongeloof of zelfs teleurstelling in de ogen van zijn nieuwe buren, als hij aan hen voorgesteld werd — vooral in die van de dames van het kasteel! Zeeklif was een echte uithoek, zoals hij ook verwacht had, en de aankomst van een beroemdheid, een held die door koning Duncan zelf was bedankt voor het redden van zijn dochter, werd met extra veel spanning en opwinding tegemoet gezien. Nou, als de echte Will dan een beetje tegenviel, dan was dat hun probleem, dacht Will.

Overigens, hoe beter hij Zeeklif leerde kennen, des te groter werd ook zijn eigen teleurstelling. Ach, het was er best mooi, en de natuur was prachtig hier aan zee. Maar nu er al weer jaren geen oorlog of oorlogsdreiging geweest was begon het plaatselijke garnizoen gevaarlijk laks en nonchalant te worden, vond Will. En schuld daaraan waren natuurlijk allereerst de baron zelf en zijn krijgsmeester. En dat was weer vervelend voor Will, want eerlijk is eerlijk, hij begon beide mannen steeds aardiger te vinden en kreeg ook een zeker respect voor hen. Maar dat nam niet weg dat de discipline en paraatheid van de ridders en soldaten in het leen van Ergell duidelijk onder de maat waren.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «De Magiër van Macindaw»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «De Magiër van Macindaw» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Отзывы о книге «De Magiër van Macindaw»

Обсуждение, отзывы о книге «De Magiër van Macindaw» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.