Orson Card - Ender wint

Wat heb ik eigenlijk tot nu allemaal geleerd? Ender maakte in gedachten een opsomming terwijl hij zich naast zijn brits stond uit te kleden. De poort van de vijand is beneden. Je kan in de strijd je benen als schild gebruiken. Een kleine achterhoede die tot aan het eind van de wedstrijd op de achtergrond wordt gehouden, kan de strijd beslissen. En soldaten kunnen soms beslissingen nemen die verstandiger zijn dan de bevelen die ze hebben meegekregen.

Inmiddels in zijn blootje, stond hij net op het punt om op zijn brits te klauteren toen Bonzo op hem af kwam met een grimmige trek op zijn gezicht. Zo heb ik Peter ook wel zien kijken, dacht Ender, zwijgend maar met moordlust in zijn ogen. Maar Bonzo is Peter niet. Bonzo is veel banger.

‘Wiggin, ik heb je eindelijk kunnen ruilen. Ik ben erin geslaagd om de Ratten ervan te overtuigen dat jouw ongelooflijke plaats op de doelmatigheidsranglijst meer dan toeval is. Morgen ga je daarheen.’

‘Dank u wel, commandant,’zei Ender.

Misschien klonk zijn stem te dankbaar. Plotseling haalde Bonzo naar hem uit en gaf hem een enorme lel met de open hand tegen zijn wang. Ender wankelde opzij tegen zijn brits aan en hij viel bijna. Toen gaf Bonzo hem nog een keiharde stomp in zijn maag toe. Ender viel op zijn knieën.

‘Je hebt mijn bevelen genegeerd,’zei Bonzo. Luid genoeg om het voor iedereen hoorbaar te maken. ‘Een goed soldaat doet altijd wat hem wordt opgedragen.’

Zelfs terwijl hij een kreet van pijn niet kon onderdrukken, schepte Ender een kwaadaardig genoegen in het gemompel dat hij overal in de slaapzaal hoorde opstijgen. Bonzo wat ben je toch een domkop. Je bent niet bezig om de discipline te versterken, je vernielt hem alleen maar. Ze weten dat ik de nederlaag in gelijkspel heb omgezet. En nu zien ze hoe jij me daarvoor beloont. Je zet jezelf voor gek waar iedereen bij is. Nou kan je je discipline wel vergeten.

De volgende dag vertelde Ender aan Petra dat het voor haar waarschijnlijk beter zou zijn om de schietoefeningen na het ontbijt maar te staken. Bonzo zou momenteel alles opvatten als een uitdaging en ze kon dus maar beter een tijdje bij Ender uit de buurt blijven. Ze begreep het volkomen. ‘Trouwens,’zei ze, ‘erg veel beter dan nu zal je toch nooit leren schieten.’

Hij liet lessenaar en flitspak in zijn kast achter. Hij zou zijn Salamanderuniform dragen tot hij gelegenheid had om het in het magazijn om te ruilen voor het bruin met zwarte uniform van de Ratten. Hij had geen persoonlijke bezittingen meegebracht toen hij kwam; hij nam ze ook niet mee nu hij ging. Er was trouwens niets dat de moeite waard was om het persoonlijk te bezitten — alles van waarde zat in de schoolcomputer of in zijn eigen hoofd en handen.

Hij gebruikte een van de openbare lessenaars achter in de speelzaal om zich op te geven voor een cursus vechten-onder-Aardse-zwaartekracht-voor-de-enkele-man in het uur vlak na het ontbijt. Hij was niet van plan om wraak te nemen op Bonzo voor die klappen. Maar hij was wel van plan om ervoor te zorgen dat niemand hem dat ooit nog zou kunnen flikken.

‘Kolonel Graff, de wedstrijden zijn tot nu toe altijd eerlijk van opzet geweest. De sterverdeling was óf willekeurig óf symmetrisch.’

‘Eerlijkheid is een geweldige eigenschap, majoor Anderson. Maar het heeft niets met oorlog te maken.’

‘Zo vervals je de competitie. De vergelijkende scorelijst verliest elke betekenis.’’Helaas, ja.’

‘Het kan wel maanden, jaren duren, om de nieuwe strijdzalen te ontwikkelen en de simulaties te laten runnen.’

‘Daarom vraag ik het ook nu al. Dan kun je alvast beginnen. Wees een beetje creatief. Verzamel alle ongelijke, onmogelijke, oneerlijke sterverdelingen die je maar kunt bedenken. Bedenk ook andere manieren om de spelregels te ontduiken. Late verwittiging. Ongelijk aantal manschappen. Laat dan de simulaties runnen en kijk welke het moeilijkst en welke het makkelijkst zijn. We willen een oplopende moeilijkheidsgraad. We willen hem geleidelijk aan beter laten worden.’

‘Wanneer ga je hem een commando geven? Als hij acht is?’

‘Natuurlijk niet. Ik heb zijn leger nog niet eens bij elkaar.’

‘O, dus aan die kant speel je ook vals?’

‘Jij laat je te veel meeslepen door de competitie, Anderson. Je vergeet dat het alleen maar een gevechtsoefening is.’

‘Plus status, identiteit, doel, naam; alles wat deze kinderen maakt tot wat ze zijn, ontlenen ze aan deze competitie. Als bekend raakt dat daarmee gerommeld kan worden, dat de uitslag beïnvloed kan worden, dat er vals gespeeld kan worden, dan stort deze hele school in. En nu overdrijf ik niet.’

‘Dat weet ik.’

‘Ik hoop dus maar dat Ender Wiggin echt de ware is, want jij zal voorlopig de doelmatigheid van onze opleidingsmethode grondig verpest hebben.’

‘Als Ender het niet is, als zijn toppunt van militaire kundigheid niet samenvalt met de aankomst van onze vloten bij de thuiswereld van de kruiperds, dan maakt het niks meer uit wat onze opleidingsmethode wel of niet is.’

‘Ik hoop dat je me zult willen vergeven, kolonel Graff, maar ik voel het als mijn plicht om jouw bevelen en mijn mening over de gevolgen daarvan door te geven aan de Strateeg en de Hegemoon.’

‘Waarom niet aan onze geliefde Polemarch?’

‘Iedereen weet dat jij die volledig in je zak hebt.’

‘Wat een vijandige toon, majoor Anderson. Ik dacht altijd dat we vrienden waren.’

‘Dat zijn we ook. En ik ben van mening dat je heel goed gelijk kunt hebben over Ender. Ik vind het alleen niet juist dat jij en jij alleen over het lot van de wereld beslist.’

‘Ik vind het zelfs niet juist dat ik over het lot van Ender Wiggin beslis.’

‘Je vindt het dus niet erg als ik hen op de hoogte stel?’

‘Natuurlijk vind ik het erg, bemoeizuchtige ezel. Dit is iets dat een beslissing vergt van mensen die weten wat ze doen, niet van die bangebroeken van een politici die alleen maar op hun post zitten omdat ze toevallig politieke macht hadden in het land waar ze vandaan komen.’

‘Maar je begrijpt waarom ik het doe?’

‘Omdat je zo’n kortzichtige bureaucratische klootzak bent dat je denkt dat je je moet indekken voor het geval de boel misloopt. Nou, als de boel misloopt zijn we allemaal kruiperdvoer. Vertrouw me dus maar, Anderson en haal me niet die hele vervloekte Hegemonie op m’n nek. Wat ik aan het doen ben is al moeilijk genoeg zonder hen erbij.’

‘Oh, is het soms oneerlijk? Spannen ze tegen je samen? Jij mag het wel tegen Ender Wiggin doen, maar zelf kan je er niet tegen, bedoel je dat soms?’

‘Ender Wiggin is tien keer zo slim en tien keer zo sterk als ik. Wat ik hem aandoe zal zijn genialiteit naar boven brengen. Als ik dat zou moeten doormaken, zou ik eraan onderdoor gaan. Majoor Anderson, ik weet dat ik de competitie bederf, en ik weet dat jij er nog meer van geniet dan de jongens die erin meespelen. Haat me maar als het nodig is, maar hou me niet tegen.’

‘Ik behoud me het recht voor om op elk willekeurig moment contact te zoeken met de Hegemonie en de Strateeg. Maar ga voorlopig je gang maar.’

‘Mijn dank is groot.’

‘Ender Wiggin, de kleine kontkrummel die boven aan de lijst staat, wat een genoegen om je in ons midden te hebben.’De bevelhebber van de Ratten lag languit op een benedenbrits, slechts gekleed in zijn lessenaar. ‘Met jou erbij kan geen enkel leger verliezen.’Verscheidene van de jongens om hen heen schoten in de lach.

Een grotere tegenstelling dan tussen Salamanders en Ratten was bijna niet denkbaar. De slaapzaal was rommelig, vol en lawaaiig. Ender had gedacht dat na Bonzo het ontbreken van discipline een verademing zou zijn. Maar nu merkte hij dat hij aan rust en orde gewend was geraakt en dat de wanorde hier hem op zijn zenuwen werkte.