Зиннур Мансуров - Беседы с Тукаем / Тукай белән әңгәмәләр

Мәгъмур – төзек.

Мөрәүвәтле – үз-үзен кызганмаучы.

Фәрекъ итмичә – аермыйча.

Кальбән – күңеленнән.

Авырлык соңында җиңеллек тә була.

Мәлганәт – түбәнлек, явызлык.

Нифакъ – икейөзлелек.

Әүля – дөресрәк.

Фасикъ – бозык.

Һиммәт – юмартлык.

Игълан итү – белдерү.

Гадил – турылыклы.

Шамил булу – үз эченә алу.

Борадәр – туган.

Икътидар – сәләт, көч-куәт.

Мәхбүбә – сөелгән хатын-кыз.

Г. Камалның «Уйнаш» комедиясенә ишарә.

Тәхте пай – башкала.

Хиффәт – тиле, юләр.

Әрбабе каләм – каләм ияләре.

Иттифакъ – берләшү.

Лива – байрак.

Тәдәнни – артка өстерәү.

Без һөҗүм итүче (сугышны башлаучы) булмыйча, тик каршы торып, аны кире кагучы булуыбыз белән чын бәхетлебез.

Зорлык – авырлык.

Садр (садыр) – күкрәк.

Заһир булу – ачылу.

Мәзкүр рәвешләр – шул юллар, чаралар.

Әлбәттә, бу чагыштыру урынлы түгел.

Нәүгысе – төре.

Нифакъ – икейөзлелек.

Истигъдад – иҗтиһат, талант.

Тәгътил – ял итү.

Истикъбаль – якты киләчәк.

Фәхерле – мактанычлы.

Зате гали – бөек зат.

Вакыйф булмау – төшенмәү.

Максудларын хасил итү – теләкләрен тормышка ашыру.

Һәр киләчәк якын.

Тәхте пай – башкала.

Хиффәт – тиле, юләр.

Мәгаттәәссеф – кызганыч ки.

Тәхкыйрь – хурлау.

Галәбәлек – җиңү, өстенлек.

Әсаслы – төпле, нигезле.

Бетмәс-төкәнмәс байлык – шагыйрьлек таҗы.

Дәкыйка – мизгел, минут.

Нәҗат – котылу, исән калу.

Җәсарәтле – гаярь.

Ма гадә – башка.

Хыйсса – өлеш.

Сәд – дивар, крепость-кальга.

Сәнаигы нәфисә – нәфис сәнгать.

Фәтвалау – ярый дип күрсәтү.

Әшъя – әйбер.

Хасләт – сыйфат.

Тәгаллекъсез – бәйләнешсез.

Тәсаувыф бабында – суфыйчылыкка бәйләнешле.

Ифадә – аңлата белү.

Садәдил – гади, эчкерсез.

Руи зәмин – җир йөзе.

Тәкълид – иярү.

Бәһар – яз.

Нәзым вә мәнзумә – тезмә, көйле сүз.

Нәфасәт вә мәһарәт – нәфислек һәм осталык.

Әбәда – бертуктаусыз.

Мокътәбислек – ияреп язу.

Икътибас итү – файдаланып язу.

Хаслау – багышлау.

Мәфһүм – мәгънә.

Татбикъ итү – яраштыру.

Матлуб – таләп ителү.

Мәнзумат – шигъри әсәрләр.

Диван – җыентык.

Тәркиб – сүз тезмәсе.

Җәридә – газета.

Әфкяре гомуми – җәмәгать фикере.

Иттифакый – очраклы рәвештә генә.

Назик вә ләтыйф – нечкә һәм гүзәл.

Тәхрират – язма әсәрләр.

Әсаслы – нигезле.

Җәһаләтне бил игътираф – наданлыкны тану.

Голүвиятен изһар итү – бөеклеген ачып бирү.

Үлгәннәрегезне яхшылык белән искә алыгыз.

Монкариз булу – бетү.