Цэзар
Актавія, цябе я не забуду,
Маіх пачуццяў не развее час.
Антоній
Не задавайся, Цэзар. Я магу
Любіць не горш. Пабачым, хто каго...
Абдымемся мацней, і я паеду,
Пакінуўшы цябе багам.
Цэзар
Лепід
Няхай усе нябесныя сузор'і
Твой асвятляюць шлях.
Цэзар
( цалуючы Актавію )
Бывай, сястра!
Жыві, красуйся, радуйся!
Антоній
Трубы. Усе выходзяць .
СЦЭНА 3
Александрыя. Палац Клеапатры. Уваходзяць Клеапатра, Харміяна, Ірада і Алексас .
Клеапатра
Алексас
Клеапатра
Уваходзіць ганец .
Алексас
Ганец
О найяснейшая царыца наша,
Калі ты ў гневе, Ірад Іудзейскі
І той зірнуць бы не пасмеў.
Клеапатра
Шкада —
Няма Антонія загад мой здзейсніць,
Адсек бы Іраду ён галаву.—
Бліжэй, бліжэй!
Ганец
Клеапатра
Ганец
Клеапатра
Ганец
У Рыме, найяснейшая царыца.
У твар ёй паглядзеў. Яе вялі
Антоній з Цэзарам.
Клеапатра
Якога росту?
Яна высокая? Як я?
Ганец
Клеапатра
А голас чуў? Гаворыць гучна? Ціха?
Ганец
I голас чуў. Слабенькі галасок.
Клеапатра
Ага! Ну вось!.. Любіць такую доўга
Не будзе ён.
Xарміяна
Клеапатра
Няўклюда, значыць. Я такой жа думкі.
Ні языка не мае, ні фігуры.
Ну, а паходка? Веліч ёсць у ёй?
Ганец
Якое там! Паўзе як чарапаха.
Няма агня ў ёй. Цела без душы.
Як статуя халодная.
Клеапатра
Так, так...
А ты не маніш?
Ганец
Харміяна
I трое так не высачаць, як ён.
Клеапатра
Так, так, ён мае спрыт. Пустышка, значыць...
Разумна разважае.
Xарміяна
Клеапатра
А як, па-твойму, колькі ёй гадоў?
Ганец
Клеапатра
Як? Удава? —
Ты чуеш, Харміяна?
Ганец
А гадоў,
Я думаю, ёй так за трыццаць.
Клеапатра
Ганец
Клеапатра
З падобным тварам найчасцей дурніцы.
А колер валасоў?
Ганец
Звычайны, цёмны.
I нізкі лоб, насунуты на вочы.
Клеапатра
Вось золата, бяры. I не крыўдуй,
Што я цябе сурова так сустрэла.
Паедзеш зноў туды ж, за імі следам.
Ганец ты кемлівы. Ідзі, збірайся.
Я пісьмы напішу.
Ганец выходзіць .
Xарміяна
Клеапатра
Ну, так. Шкадую, што была з ім строгай.
Я ўпэўнілася, што жанчына гэта
Не пагражае мне.
Харміяна
Клеапатра
Жанчын выдатных бачыў ён нямала,
Адрозніваць павінен.
Харміяна
Дзіва што!
Не першы год табе аддана служыць...
Клеапатра
Ах, Харміяна, праўду ты гаворыш.
Яшчэ хацела б выведаць я нешта...
Але няхай... Прышлеш ганца мне потым.
Магчыма, ўсё наладзіцца.
Харміяна
Выходзяць .
СЦЭНА 4
Афіны. Пакой у доме Антонія.
Уваходзяць Антоній і Актавія .
Антоній
Не, не, Актавія, не толькі гэта —
I гэта і ўсё іншае такое
Я б мог прадбачыць. Але ён пачаў
Ізноў вайну з Пампеем; абвясціў
Народу завяшчанне, у якім
Мяне стараўся абысці, а там,
Дзе абмінуць ніяк не выпадала,
Ён скупа прыгадаў мае заслугі,
Без пахвалы належнай, з непавагай,
Хоць подзвігі мае вядомы ўсім.
Читать дальше