Сілін
Венцідзій, у цябе ёсць сіла духу,
А гэта болей, чым прывычны меч.
Што ж ты цяпер Антонію напішаш?
Венцідзій
Я напішу, што іменем сваім
Ён нас натхніў, падрыхтаваў да бітвы,
Што пад яго арламі легіёны,
Ім згуртаваныя, разбілі ўшчэнт
Непераможных коннікаў парфянскіх.
Сілін
Венцідзій
Адправіўся ў Афіны.
Хоць мы і абцяжараны здабычай,
Але і нам туды спяшацца трэба,
З'явіцца без спазнення.— У паход!
Выходзяць .
СЦЭНА 2
Рым. Пярэдняя ў доме Цэзара.
Уваходзяць з розных бакоў Агрыпа і Энабарб .
Агрыпа
Ну, развіталіся там сваякі?
Энабарб
Справадзіўшы Пампея, трыумфіры
На дагавор прыкладваюць пячаці.
Перад разлукай з дарагім ёй Рымам
Актавія рыдае. Цэзар змрочны.
Лепіда ж, як расказваў мне Менас,
Пасля банкета нудзіць пачало —
Ледзь выцерпеў.
Агрыпа
Энабарб
Прыветлівы! А Цэзара як любіць!
Агрыпа
Антонія не менш. Вачэй не зводзіць!
Энабарб
«Актавій Цэзар — на зямлі Юпітэр!»
Агрыпа
«I для Юпітэра Антоній — бог!»
Энабарб
«Няма на свеце Цэзару раўні!»
Агрыпа
«О Марк Антоній! О крылаты Фенікс [30] Фенікс — легендарная птушка, якая, згарэўшы, адраджалася са свайго попелу.
!»
Энабарб
«Быць Цэзарам — вяршыня ўсіх вяршынь!..»
Агрыпа
Абодвум падпускаў ляшча Лепід.
Энабарб
Але больш Цэзару. Антонія таксама
Не забываў. Паэт, мастак, трыбун
Не змогуць ні апець, ні апісаць,
Ні выказаць яго пачуццяў палкіх
К Антонію. Ну, а на Цэзара
Ён проста моліцца.
Агрыпа
Энабарб
Ён — жук, яны — бліскучыя надкрыллі.
Трубы .
Паеду я. Бывай, Агрыпа слаўны!
Агрыпа
Шчаслівае дарогі, храбры воін.
Адыходзяць убок.
Уваходзяць Цэзар, Антоній, Лепід і Актавія .
Антоній
( Цэзару )
Цэзар
Душы маёй часціцу ты бярэш.
Прашу, не крыўдзі, будзь ласкавы з ёю.—
Сястра, будзь добрай жонкай, апраўдай
Мае надзеі і умовы шлюбу.—
Не дапусці, шаноўны мой Антоній,
Каб слуп, што падпірае нашу дружбу,
Мацуе нашу сувязь, стаў таранам
I крэпасць разваліў. Лепш сябраваць,
Не парадніўшыся, калі не ўмеем
Аберагаць свой скарб.
Антоній
Ты недавер'ем
Мне прычыняеш боль.
Цэзар
Антоній
Вышукваеш дарэмна ты, падстаў
Для падазрэнняў і трывог не знойдзеш,
Няхай цябе ахоўваюць багі!
Хай сэрцы рымлян горнуцца ў твой бок!
А нам пара ў дарогу.
Цэзар
О любая сястра мая, бывай!
Няхай пяшчотамі цябе атуляць
Усе стыхіі. Сумаваць не трэба
Шчаслівай будзь, сястра!
Актавія
Антоній
Вясна ў яе вачах, вясна любві,
I слёзы — майскі дождж.— Не засмучайся!
Актавія
( Цэзару )
Глядзі, каб мужаў дом быў цэлы і...
Цэзар
Актавія
Антоній
Язык яе не слухаецца сэрца,
А сэрца слоў ніяк не падбярэ.
Так лебядзіны пух на хвалях зыбкіх
Не ведае, ў якім кірунку плыць.
Энабарб
( ціха, Агрыпу )
Ці не збіраецца заплакаць Цэзар?
Агрыпа
( ціха, Энабарбу )
Энабарб
( ціха, Агрыпу )
Нядобра гэта
I конь, калі нахмурыцца, брыдчэе,
А чалавек тым больш.
Агрыпа
( ціха, Энабарбу )
Усяк бывае.
Калі ляжаў забіты Юлій Цэзар,
Антоній плакаў, галасіў над ім,
А потым слёзы ліў над трупам Брута
У бітве пры Філіпах.
Энабарб
( ціха, Агрыпу )
У той год
Ён быў прастуджаны, не разбіраўся,
Цякло ў яго тады з вачэй і з носа.
Вось калі я заплачу — мне павер.
Читать дальше