Мефістофель
Прыгожы голас маюць дзевы,
Лагодна льюцца іх напевы
Пад струн суладны, стройны зык;
І хоць іх спеў так лашчыць вушы,
Але мяне той спеў не ўзрушыў
І ў сэрца мне ён не пранік.
Сфінксы
Нішто ў тваіх грудзях не б’ецца!
Там кашалёк альбо ляднік,
Бясчулы камень, а не сэрца!
Фаўст (падыходзячы)
Як велічна!
Тут нават і ў пачвары
Угадваюцца моц і чары.
Здаецца, ўсё, што ні пабачу,
Прадказвае мне толькі ўдачу.
(Паказваючы на сфінксаў.)
Эдып калісьці з імі гаварыў. {170} 170 Эдып калісьці з імі гаварыў. — Эдып — міфічны фіванскі цар, які разгадаў загадку сфінкса.
(Паказваючы на сірэн.)
А іх Уліс перахітрыў. {171} 171 А іх Уліс перахітрыў. — Уліс (Адысей) — гамераўскі герой, воін, падарожнік.
(Паказваючы на мурашак.)
(Паказваючы на грыфаў.)
А грыфы сховы вартавалі.
О, як я светлым згадкам рады,
Я духам пранікаюся Элады!
Мефістофель
Раней ты б не пайшоў на фэст
Класічнай грэчаскае ночы —
Цяпер шукальніку нявест
Ужо не страшны патарочы.
Фаўст (сфінксам)
Гібрыды звера і жанчыны,
Алену ведаць вы павінны.
Сфінксы
Мы не засталі ўжо Аленін час,
Бо Геркулес забіў апошніх з нас: {172} 172 Бо Геркулес забіў апошніх з нас . — Геркулес (Геракл) — міфічны герой, які здзейсніў дванаццаць подзвігаў.
Прасі парады ты ў Хірона {173} 173 Прасі парады ты ў Хірона . — Хірон — мудры кентаўр (паўчалавек-паўконь).
—
Ён сёння недзе тут якраз —
Кіруйся ўказкаю ягонай.
Сірэны
Што Хірон! Ссівелы ўломак.
Нас наведаўшы калісь,
Шмат чаго сказаў Уліс,
Шмат задаў галаваломак,
І сягоння мы гатовы
Паўтарыць Уліса словы.
Кінься толькі сам у мора.
Сфінкс
Не слухайся — зазнаеш гора!
Не паддавайся! Сцеражыся,
І, як вяроўкай Адысей,
Парадай нашай абвяжыся
І да Хірона йдзі смялей.
Фаўст выходзіць.
Мефістофель (з прыкрасцю)
Які вісклівы брыдкі рой
Лапоча крыллем нада мной!
Ляціць так шпарка, што стралой
Не ўцэліў бы і сам Алкід.
Сфінкс
Які палёт, які імпэт!
То зграя шумных стымфалід {174} 174 То зграя шумных стымфалід . — Стымфаліды — міфічныя птушкі з меднымі крыламі, пер’ем і дзюбамі, якія жылі над Стымфалійскім возерам у Аркадзіі; іх знішчыў Геркулес .
,
Што на ляту шле свой прывет,
Бо, пэўна, лічыць за сваячак.
У іх сцярвятніцкія дзюбы,
А лапы ў іх, нібыта ў качак,
І нораў іхні дзікі, грубы.
Мефістофель (з удаваным страхам)
Зноў нейкі свіст, сіпенне, гукі?
Сфінкс
Хай не палохаюць галовы
Лернейскай вычварнай гадзюкі. {175} 175 Хай не палохаюць галовы/Лернейскай вычварнай гадзюкі .— Лернейская гідра — міфічная пачвара, дзевяцігаловая змяя; яе забіў Геркулес .
Яны адсечаны, а ўсё гатовы
Сіпець на ўсіх.
Што лупіш вочы?
Ідзі ў юрлівы гурт дзявочы,
Прыгрэйся ля прыгожых парак —
Ды не скруці тым часам карак.
Там ламіі {176} 176 Там ламіі — гурток распусты… — Ламіі — міфічныя вампіры, пажыральніцы дзяцей.
— гурток распусты
На ўсе прэтэнзіі і густы,
Каханкі палкія сатыраў,
Яны пяшчотна й без прынукі
Усе табе пакажуць штукі —
Дык ты б сабе з іх пару выбраў.
Мефістофель
Вярнуўшыся, я, пэўна, вас убачу?
Сфінкс
О так! Змяшайся з гэтым збродам
І дзейнічай сабе на ўдачу!
А нам нішто — з Егіпта родам,
Прывыклі да ўсяго, здавён
Кіруючы раскладам дзён. {177} 177 Прывыклі да ўсяго, здавён/Кіруючы раскладам дзён. — Сфінксы былі ў Егіпце сімваламі месяцаў ліпеня (знак Льва) і жніўня (знак Дзевы).
Мы сядзім ля піраміды —
Суд людскі мы, суд Феміды {178} 178 Суд людскі мы, суд Феміды. — Феміда (Тэміда, Тэміс) — міфічная багіня права, законнага парадку і прадказанняў. Пераносна Феміда — правасуддзе, закон.
,—
Войны, мір, спакой, кашмары
Не маркоцяць нашы твары.
Пеней {179} 179 Пеней — рака ў Фесаліі; тут — бог рэк.
, акружаны ручаямі і німфамі.
Пеней
Читать дальше
