James Grippando: Prawo Łaski

Jack też się zaśmiał, potrząsając głową. Spojrzał na nią.

– I co teraz?

– Cóż, skoro już klęczysz…

Jack przełknął ślinę.

– Czy…

– Czy co?

– Czy wyjdziesz za mnie?

– Hmmmm – mruknęła Cindy niby zaskoczona, po chwili uśmiechnęła się szeroko. – Wiesz, że tak – wyciągnęła ręce. Jack wstał z klęczek i chwycił ją w ramiona.

Przez długą chwilę nie widzieli świata poza sobą, gdy nagle gromkie oklaski uprzytomniły im, że są w miejscu publicznym. Z wysokości tarasu uśmiechał się gubernator z Agnes i dziesięć innych par. Cindy pokazała pierścionek.

Jack skłonił się głęboko przed dostojną widownią.

– Ojciec jest z ciebie dumny – Cindy spojrzała mu prosto w oczy – a gdy w naszym domu zacznie raczkować mały Jack lub mała Jackie, ty też będziesz dumny.

– Niech będzie Jackie, ale jeśli urodzi się chłopiec, nazwiemy go Harry, na cześć dziadka.

Przytuliła się jeszcze mocniej.

– Cieszę się, że Harry zostanie dziadkiem.

– Ja też.

Doczekał się przebaczenia gubernatora i sam też wybaczył, jakby nawzajem skorzystali z prawa łaski…