• Пожаловаться

Catherine Coulter: Ulica Cykuty

Здесь есть возможность читать онлайн «Catherine Coulter: Ulica Cykuty» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Триллер / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Catherine Coulter Ulica Cykuty

Ulica Cykuty: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Ulica Cykuty»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Becky Matlock jest u szczytu profesjonalnej kariery – pisze przemówienia dla gubernatora stanu Nowy Jork. Pewnego dnia dzwoni telefon – nieznajomy mężczyzna żąda, aby natychmiast przestała sypiać ze swoim zwierzchnikiem. Chociaż Becky nigdy z gubernatorem nie romansowała, natarczywe telefony wciąż się powtarzają. Dla uwiarygodnienia swoich gróźb anonimowy rozmówca zabija niewinną kobietę. Becky powiadamia policję, nikt jednak nie wierzy w jej wersję wydarzeń. Kiedy jej prześladowca dokonuje zamachu na gubernatora, Becky próbuje się ukryć zarówno przed nim, jak i przed policją. Wyjeżdża do Riptide – małego, portowego miasteczka, skąd pochodzi jej przyjaciel z college'u. Niestety – romantyczny zakątek położony na wybrzeżu Maine nie jest dla Becky spokojną przystanią – niebezpieczeństwo dogania ją i…

Catherine Coulter: другие книги автора


Кто написал Ulica Cykuty? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Ulica Cykuty — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Ulica Cykuty», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Uśmiechnął się szeroko i chwycił ją za ręce.

– Becky Matlock, miło cię widzieć. Wstąpiłem, żeby zobaczyć moją nową sąsiadkę, i nigdy by mi nie przyszło do głowy, że to możesz być ty. Czy Powell to twoje nazwisko po mężu? Nie mogę pojąć, skąd się tutaj wzięłaś, na końcu świata. W każdym razie witaj w Riptide.

4

Roześmiała się i uścisnęła mu dłonie.

– Nie do wiary, wyglądasz naprawdę super. Posłuchaj, Tyler, jestem tu dzięki tobie. Zadzwoniłabym do ciebie, ale jeszcze nie miałam na to czasu. Czy naprawdę mam takie szczęście, że właśnie ty jesteś moim sąsiadem?

Uśmiechnął się, nadal stojąc w progu. Czy on nosił wtedy aparat na zęby?

Nie pamiętała tego, to zresztą nie miało znaczenia. Teraz miał wspaniałe zęby. Co za różnica! Wprost nie do uwierzenia.

– Tak, w Riptide wszyscy są sąsiadami. Ja mieszkam na następnej ulicy, na Tajnych Agentów.

Niechętnie puściła jego ręce i cofnęła się o parę kroków.

– Wejdź. Tu wszystko, łącznie z meblami, jest okropnie wiekowe, ale jest dość wygodne. Pani Ryan przysłała do sprzątania całą armię nastolatek. Całkiem dobrze się spisały. Wejdź, Tyler, wejdź.

Kiedy robiła herbatę na starodawnym piecyku, i nalewała do filiżanek, Tyler siedział przy kuchennym stole, obserwując ją uważnie.

– Co to miało znaczyć, że przyjechałaś tu dzięki mnie?

– Pamiętam, co opowiadałeś o swoim rodzinnym mieście. Nazywałeś Riptide swoją przystanią. – Wpatrywała się w zamyśleniu w swoją filiżankę z herbatą. – Nie zapomniałam, co mówiłeś: że Riptide jest zupełnie odosobnione, że w pobliżu nie ma niczego, że tu jest niesłychanie kameralnie. Miasteczko na krańcu świata, tuż nad brzegiem oceanu. Nikt nie wie, gdzie ono jest, i nikogo to nie obchodzi. Mówiłeś też, że Riptide jest miejscem, w którym najwcześniej w całych Stanach widać wschód słońca. Że wtedy słońce jest pomarańczową kulą, a ocean kotłem ognistym.

– Tak mówiłem? Nie wiedziałem, że byłem aż takim poetą.

– Cytuję cię bardzo dokładnie i właśnie dlatego, jak już mówiłam, tutaj przyjechałam. Nie mogę jeszcze dojść do siebie, widząc cię tak odmienionego.

– Wszyscy się zmieniają, Becky. Nawet ty. Jesteś teraz ładniejsza niż w college'u. – Ściągnął brwi, jakby chciał przywołać wspomnienia. – Masz ciemniejsze włosy, nie pamiętałem też, że masz piwne oczy i że nosisz okulary, ale i tak wszędzie bym cię poznał.

Do diabła, pomyślała, nie jest dobrze. Poprawiła okulary, popychając je wyżej.

Podała mu filiżankę herbaty. Nie odzywał się, dopóki nie usiadła naprzeciwko niego przy stole.

– Dlaczego szukasz bezpiecznego schronienia? – spytał z uśmiechem. Co mu powiedzieć?

Że przez nią postrzelono gubernatora w kark? Nie, nie powinna czuć się za to odpowiedzialna. To szaleniec postrzelił gubernatora. Postanowiła grać na zwłokę.

– Pojechałaś do Nowego Jorku, prawda? – Tyler nie powtórzył poprzedniego pytania. – Pamiętam, że zajmowałaś się pisaniem. Co robiłaś w Nowym Jorku?

– Pisałam przemówienia – odrzekła swobodnym tonem -dla ważnych typów z różnych korporacji. Pamiętasz, że pojechałam do Nowego Jorku? Nie do wiary.

– Pamiętam wszystko o ludziach, których lubię. Dlaczego potrzebujesz bezpiecznego schronienia? Nie, zaczekaj, jeśli uważasz, że to nie mój interes, to zapomnij o tym. Po prostu martwię się o ciebie.

Nie była dobrym kłamcą, ale musiała coś powiedzieć.

– Nie, wszystko jest okay. Ja tylko chcę się wyzwolić Z fatalnego dla mnie związku.

– Mąż?

Nie miała wyjścia.

– Tak, mąż. On jest szalenie zaborczy. Nie pozwala mi odejść. Pomyślałam więc o Riptide, o tym, co mówiłeś. – Nie chciała mówić o śmierci matki, nie potrafiła włączać tego do swoich kłamstw. Wzruszyła ramiona i stuknęła się z nim filiżanką herbaty. – Dziękuję ci za to, że byłeś w Dartmouth i że opowiedziałeś mi o swoim rodzinnym mieście.

– Cieszę się, że tu jesteś – powiedział, patrząc na nią poważnym wzrokiem. – Ale skoro mąż cię ściga, to skąd wiesz, że nie pojechał za tobą na lotnisko? Wiem, że w Nowym Jorku jest zwariowany ruch, jednak nie jest znowu tak trudno śledzić kogoś, jeśli naprawdę się tego chce.

– Na szczęście czytałam dużo powieści szpiegowskich i oglądałam wiele programów policyjnych. – Opowiedziała mu, jak trzy razy zmieniała taksówki w drodze na lotnisko Kennedyego. – Kiedy wysiadłam przy terminalu United, byłam pewna, że nikt mnie nie śledził. Mój ostatni kierowca należał do ginącego gatunku – był rodowitym nowojorskim taryfiarzem. Powiedział mi, że zna Queens równie dobrze jak kochanka swojej byłej żony. Był przekonany, że nikt mnie nie śledził. Poleciałam do Bostonu, potem do Portland, gdzie kupiłam używaną toyotę. No i przyjechałam do twojej przystani, a tutaj on mnie nigdy nie odnajdzie.

Nie miała pojęcia, czy jej uwierzył. Opowieść o ucieczce Z Nowego Jorku była prawdziwa. Skłamała tylko, mówiąc, przed kim ucieka.

– Mam nadzieję, że masz rację. Jednak będę miał cię na oku, Becky Powell.

Udało jej się wreszcie dowiedzieć czegoś o nim. Powiedział, że jest informatykiem, projektuje oprogramowanie dla firm rachunkowych i biur maklerskich.

– Odnoszę sukcesy, Becky, i to jest bardzo miłe uczucie. Byłaś jedyną dziewczyną w college'u, która nie śmiała się z tego, że jestem takim nieudacznikiem. Nazywałaś mnie chłopakiem z zaścianka i „modnym inaczej”, ale to było w porządku, to była prawda. Czy wiesz, że w Riptide mamy siłownię? Chodzę tam trzy razy w tygodniu. Jeśli nie będę regularnie ćwiczył, to znowu schudnę, stracę energię i będę nosił wsuwkę na pióro w kieszonce koszuli.

– Teraz wcale nie jesteś chudy.

– Nie – uśmiechnął się. – Nie jestem.

Kiedy odprowadziła go do drzwi piętnaście minut później, znowu zaczęła się zastanawiać, czy uwierzył, dlaczego przyjechała do Riptide. Był miłym facetem i nie chciała go okłamywać. Była zadowolona, że on tu jest, bo dzięki temu nie czuła się taka osamotniona. Patrzyła, jak wsiadał do jeepa. Pomachał jej, zanim odjechał. Mieszkał na następnej ulicy, na Tajnych Agentów, ale dzieliła ich spora odległość.

Jej dom. To było miłe uczucie. Zamknęła drzwi i popatrzyła na stare meble.

Matka, miłośniczka antyków, wzdrygnęłaby się na ich widok. Gdy Marley senior meblował ten dom, pewnie zamówił meble z jakiegoś katalogu.

Kiedy już się zagospodarowała, opróżniła podróżne torby i schowała je do szafy w sypialni, postanowiła zwiedzić miasto. Zamknęła dom, wsiadła do samochodu i pojechała Zachodnią Ulicą Cykuty, mijając po drodze jeden z sześciu kościołów Riptide, z wysoką, białą dzwonnicą. To było czarujące miasteczko, niezepsute przez cywilizację. Czuła się w nim bezpiecznie.

Kiedy po dziesięciu minutach jazdy skręciła swoją toyotą na Rondo Wilczego Łyka, zobaczyła Twierdzę Artykułów Spożywczych. Wszyscy byli tam bardzo mili, a sprzedająca sałatę kobieta wybrała jej najładniejszą główkę ze swojego kosza. To był port rybacki, więc sprzedawano tu świeże ryby, przede wszystkim homary. Becky miała ochotę wszystkiego spróbować.

Spędziła spokojny wieczór. Przed zmrokiem wyszła na platformę na dachu i patrzyła na ocean. Fale łagodnie omywały nadbrzeżne skały. Jednak Marley senior nazwał to miasteczko Riptide, co oznacza silny, zdradliwy morski prąd. Czy był tu taki fatalny prąd, który odpychał ludzi od brzegu i wciągał w głąb oceanu? Będzie musiała o to spytać. To było przerażające. Kiedy Becky miała dziesięć lat, została porwana przez taki prąd. Ratownik, wielki jak Godzilla, wyciągnął ją z wody i powiedział, że należy wtedy płynąć wzdłuż brzegu, dopóki nie wypłynie się poza zasięg prądu.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Ulica Cykuty»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Ulica Cykuty» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Отзывы о книге «Ulica Cykuty»

Обсуждение, отзывы о книге «Ulica Cykuty» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.