«Συμβαίνει», είπε ο διαχειριστής, «πως οι φίλοι της Κριστίν Ντααέ δημιουργούν φασαρίες σε βάρος της Καρλότας. Η Καρλότα είναι έξω φρενών».
«Τι είναι πάλι αυτή η ιστορία;» είπε ο Ρισάρ συνωφρυομένος.
Εκείνη την ώρα όμως άνοιγε η αυλαία κι ο διευθυντής έκανε νόημα στο διαχειριστή ν' αποσυρθεί.
Όταν έφυγε ο διαχειριστής, ο Μονσαρμέν ψιθύρισε στ' αφτί του Ρισάρ:
«Έχει, λοιπόν, φίλους, η Ντααέ;» ρώτησε.
«Ναι», είπε ο Ρισάρ, «έχει».
«Ποιους;»
Ο Ρισάρ έδειξε με το βλέμμα ένα από τα πρώτα θεωρεία όπου καθόντουσαν δυο άντρες. «Τον κόμη ντε Σανιύ;»
«Ναι, μου 'χει μιλήσει τόσο θερμά για την Ντααέ, που αν δεν ήξερα πως είναι ο φίλος της Σορέλι…»
«Για φαντάσου!…» μουρμούρησε ο Μονσαρμέν. «Και ποιος είναι αυτός ο κατάχλομος νέος άντρας που κάθεται δίπλα του;»
«Είναι ο αδελφός του, ο υποκόμης».
«Θα 'κανε καλύτερα να πάει να κοιμηθεί… μοιάζει άρρωστος».
Η σκηνή αντηχούσε από χαρούμενα τραγούδια. Ένα μεθύσι μουσικής. Ο θρίαμβος της πρόποσης.
Κρασί ή μπίρα Μπίρα ή κρασί
Να γεμίσει το ποτήρι μου!
Φοιτητές, μπουρζουάδες, στρατιώτες, νέα κορίτσια και χαρούμενες κυρίες, λικνίζονταν μπρος στο καπηλειό, κάτω απ' την επιστασία του Θεού Βάκχου. Η Σίμπελ έκανε την εμφάνισή της.
Η Κριστίν Ντααέ ήταν γοητευτική μέσα στη μεταμφίεσή της. Τα δροσερά της νιάτα, η μελαγχολική της χάρη, μάγευαν όλο τον κόσμο. Οι οπαδοί της Καρλότας σκέφτηκαν πως από τον τρόπο που το κοινό θα επευφημούσε την Κριστίν, θα καταλάβαιναν τις διαθέσεις των οπαδών της. Όμως αυτά ήταν μόνο αυθαίρετες υποθέσεις των οπαδών της Καρλότας. Τίποτα το ιδιαίτερο δε συνέβη.
Αντίθετα, μόλις η Μαργαρίτα διέσχισε τη σκηνή και τραγούδησε δυο στροφές απ' το ρόλο της:
Όχι κύριοι, δεν είμαι ούτε δεσποινίς ούτε όμορφη και δεν έχω ανάγκη τη βοήθειά σας! H αίθουσα γέμισε από ηχηρά μπράβο. Αυτό το ξέσπασμα, ήταν τόσο αναπάντεχο και τόσο άχρηστο, που όσοι δεν ήξεραν τι συνέβαινε στα παρασκήνια, αλληλοκοιταζόντουσαν κι αναρωτιόντουσαν τι συνέβαινε. Πάντως, κι αυτή η πράξη ολοκληρώθηκε χωρίς να συμβεί τίποτα το δυσάρεστο. Όλοι σκέφτηκαν πως ό,τι ήταν να συμβεί θα συνέβαινε στην τρίτη πράξη. Μερικοί, που έμοιαζαν νάναι καλύτερα πληροφορημένοι απ' τους άλλους, υποστήριζαν πως το «σκάνδαλο» θα ξεσπούσε στην Κούπα του Βασιλιά της Τυλέ και βιαζόντουσαν να πάνε στην είσοδο των μελών για να ειδοποιήσουν την Καρλότα.
Την ώρα του διαλείμματος, οι διευθυντές εγκαταλείψαν το θεωρείο για να πάνε να μάθουν αυτήν την ιστορία της μηχανορραφίας, που ανάφερε ο διαχειριστής· δεν άργησαν όμως να επιστρέψουν στο θεωρείο τους ανασηκώνοντας τους ώμους και αντιμετωπίζοντας την όλη ιστορία σαν μια ανοησία. Το πρώτο πράγμα που είδαν μπαίνοντας στο θεωρείο ήταν ένα κουτί με εγγλέζικες καραμέλες πάνω στο τραπεζάκι. Ποιος να τις είχε φέρει άραγε; Ρώτησαν τις ταξιθέτριες αλλά καμιά δεν ήξερε τίποτα.
Επέστρεψαν πάλι στο τραπεζάκι και τότε είδαν πλάι στο κουτί με τις καραμέλες ένα ζευγάρι κυάλια. Κοίταξε ο ένας τον άλλον. Δεν είχαν πια καμιά διάθεση να γελάσουν. Στο νου τους ερχόντουσαν όλ' αυτά που τους είχε διηγηθεί η μαντάμ Ζιρί… κι ύστερα… τους φαινόταν πως γύρω τους υπήρχε ένα περίεργο ρεύμα αέρα… Κάθησαν σιωπηλοί, πραγματικά εντυπωσιασμένοι.
Στη σκηνή ήταν ο κήπος της Μαργαρίτας…
Πείτε του τι σκέφτομαι γι' αυτόν Δώστε του τις ευχές μου…
Καθώς τραγουδούσε, κρατώντας το μπουκέτο της από πασχαλιές και τριαντάφυλλα, η Κριστίν, σηκώνοντας το κεφάλι, είδε στο θεωρείο του τον υποκόμη ντε Σανιύ και από κείνη τη στιγμή όλοι πρόσεξαν πως η φωνή της ήταν λιγότερο σταθερή, λιγότερο καθαρή και κρυστάλλινη. Κάτι τι που αγνοούσαν, έκανε το τραγούδι της πιο μουντό, πιο βαρύ… Ήταν κάτι που 'χε να κάνει με φόβο.
«Περίεργη κοπέλα», σχολίασε δυνατά ένας φίλος της Καρλότας που καθόταν κοντά στην ορχήστρα… «Την προηγούμενη φορά ήταν εξαίσια και να σήμερα που τραυλίζει. Δεν έχει καμιά πείρα, καμιά μέθοδο!»
Μόνο σε σας πιστεύω Μιλήστε του εκ μέρους μου.
Ο υποκόμης έκρυψε το κεφάλι στα χέρια του. Έκλαιγε. Πίσω του, ο κόμης δάγκωνε με μανία το μουστάκι του, σήκωνε τους ώμους και έσμιγε τα φρύδια του. Για να εξωτερικεύει ο κόμης, που συνήθως είναι τόσο αξιοπρεπής και ψύχραιμος, με τόσο πολλά συμπτώματα τα συναισθήματα του, θα πρέπει να ήταν έξω φρενών. Και πραγματικά, έτσι ήταν. Είδε τον αδελφό του να επιστρέφει από ένα μυστηριώδες αστραπιαίο ταξίδι σε κατάσταση ιδιαίτερα ανησυχητική. Οι εξηγήσεις που είχε δώσει δεν μπόρεσαν με κανέναν τρόπο να καθησυχάσουν τον κόμη, ο οποίος, καθώς ανησυχούσε και ήθελε να μάθει τι είχε συμβεί, ζήτησε να συναντήσει την Κριστίν Ντααέ. Αυτή όμως, είχε το θράσος να του απαντήσει πως δεν μπορούσε να δεχτεί ούτε αυτόν ούτε τον αδελφό του. Έτσι, υπέθετε φριχτά πράγματα. Δεν μπορούσε να συγχωρέσει στην Κριστίν πως έκανε τον Ραούλ να υποφέρει, αλλά κυρίως δεν μπορούσε να συγχωρέσει τον Ραούλ που επέτρεπε στον εαυτό του να υποφέρει εξαιτίας της Κριστίν. Α! Ήταν πέρα για πέρα λάθος του, όταν ενδιαφέρθηκε γι' αυτήν τη μικρή που ο θρίαμβος της παρέμενε ανεξήγητος.
Читать дальше