«Συνεχίστε λοιπόν!»
Όμως όχι. Η Καρλότα δεν μπορεί να συνεχίσει… Προσπαθεί να ξαναρχίσει να τραγουδά τους μοιραίους στίχους. Μια τρομαχτική σιωπή ακολούθησε όλη τη φασαρία. Μόνη, η φωνή της Καρλότας γέμισε ηχητικά το χώρο.
Ακούω!… Η αίθουσα ακούει κι αυτή.
…Και καταλαβαίνω αυτή τη μοναχική φωνή (κουάξ) Κουάξ!… που τραγουδά μέσα στην… κουάξ!
Το βατράχι ξανάρχισε.
Στην αίθουσα ξέσπασε τρομερός σάλος. Σωριασμένοι στα καθίσματά τους, οι δυο διευθυντές, δεν τολμούσαν ούτε πίσω τους να στραφούν. Δεν είχαν το κουράγιο. Το φάντασμα πίσω απ' την πλάτη τους γελά. Τελικά, ακούν καθαρά στο δεξί τους αφτί τη φωνή του, την ακατανόμαστη φωνή του, μια φωνή δίχως στόμα, μια φωνή που λέει:
«Απόψε το τραγούδι της θα τα γκρεμίσει όλα!»
Με μια ταυτόχρονη κίνηση, σήκωσαν ψηλά το κεφάλι κι άφησαν μια τρομερή κραυγή. Ο τεράστιος πολυέλαιος ήταν έτοιμος να πέσει πάνω τους υπακούοντας στο κάλεσμα αυτής της σατανικής φωνής. Ο πολυέλαιος έπεφτε, έπεσε κι έγινε χίλια κομμάτια, στη μέση της ορχήστρας, μέσα σε φωνές, στριγγλιές κι αλαλαγμούς. Ήταν κάτι το φοβερό. Όλοι έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν. Ο στόχος μου πάντως, δεν είναι να σας κάνω να ξαναζήσετε μια ιστορική στιγμή. Όσοι είναι περίεργοι, μπορούν ν' ανατρέξουν στις εφημερίδες της εποχής. Υπήρξαν πολλοί τραυματίες κι ένας νεκρός.
Ο πολυέλαιος είχε συνθλίψει τη δυστυχισμένη γυναίκα που είχε έρθει για πρώτη φορά στην Όπερα, αυτήν που ο κύριος Ρισάρ προόριζε για αντικαταστάτρια της μαντάμ Ζιρί, της ταξιθέτριας του φαντάσματος. Είχε πεθάνει επιτόπου και την επομένη, μια εφημερίδα κυκλοφόρησε με τον ακόλουθο τίτλο: Διακόσια κιλά πάνω στο κεφάλι μιας θυρωρού! Αυτό αποτέλεσε τον επικήδειό της.
ΑΥΤΗ η τραγική βραδιά ήταν κακή για όλο τον κόσμο. Η Καρλότα αρρώστησε. Όσο για την Κριστίν Ντααέ, μετά την παράσταση εξαφανίστηκε. Δεκαπέντε μέρες πέρασαν χωρίς να εμφανιστεί πουθενά.
Δεν πρέπει πάντως να συνδέσουμε αυτήν την πρώτη εξαφάνιση, που άλλωστε δεν προκάλεσε κανένα σκάνδαλο, με την περίφημη απαγωγή που έμελλε να γίνει λίγο αργότερα, κάτω από μυστηριώδεις και τραγικές συνθήκες.
Φυσικά, ο Ραούλ ήταν ο πρώτος που αντιλήφτηκε την εξαφάνιση της ντίβας. Της είχε γράψει στη διεύθυνση της κυρίας Βαλέριους και δεν πήρε καμιά απάντηση. Στην αρχή, γνωρίζοντας την ψυχική της κατάσταση και την απόφαση που είχε πάρει να διακόψει κάθε επαφή μαζί του, δεν είχε ξαφνιαστεί, άσχετα αν δεν μπορούσε να καταλάβει τους λόγους αυτής της απόφασης.
Ο πόνος του ολοένα και μεγάλωνε, και τελικά, καθώς δεν έβλεπε την καλλιτέχνιδα σε κανένα πρόγραμμα, άρχισε ν' ανησυχεί. Ανέβασαν τον Φάουστ χωρίς αυτήν. Ένα απόγευμα, κατά τις πέντε, πήγε στη διεύθυνση της Όπερας για να μάθει τους λόγους της εξαφάνισης της Κριστίν Ντααέ. Βρήκε τους δυο διευθυντές φοβερά ανήσυχους. Είχαν γίνει αγνώριστοι· ακόμη κι ot φίλοι τους δεν τους αναγνώριζαν πια: είχαν χάσει κάθε χαρά και διάθεση γι' αστεία. Τους έβλεπε κανείς να περιφέρονται στο θέατρο με το κεφάλι κατεβασμένο, το μέτωπο συνοφρυωμένο, τα μάγουλα χλομά λες και κάποια φριχτή σκέψη τους καταδίωκε, κάποια φοβερή μοίρα τους κατάτρεχε.
Βέβαια, η πτώση του πολυέλαιου είχε επισύρει φοβερές ευθύνες πάνω τους, ήταν, ωστόσο, δύσκολο ν' ακούσει κανείς τους κυρίους διευθυντές να μιλάνε γι' αυτό.
Η έρευνα κατάληξε πως επρόκειτο για ατύχημα που οφειλόταν στη φθορά κάποιου υποστηρίγματος. Παρ' όλ' αυτά, ήταν καθήκον των παλιών διευθυντών, καθώς και των νέων, να έχουν ελέγξει τον πολυέλαιο και ν' αντικαταστήσουν οποιαδήποτε φθορά που μπορούσε να είναι καταστροφική.
Πρέπει ακόμη να πω, πως εκείνη την εποχή, οι κύριοι Ρισάρ και Μονσαρμέν έμοιαζαν τόσο αλλαγμένοι, τόσο μακρινοί… τόσο μυστηριώδεις… τόσο ακατανόητοι, που πολλά μέλη σκέφτηκαν ότι κάποιο άλλο γεγονός, πολύ σοβαρότερο από την πτώση του πολυέλαιου, είχε αλλάξει τη διάθεση των διευθυντών.
Στις καθημερινές τους σχέσεις κι επαφές, ήταν πάντα πολύ ανυπόμονοι, εκτός από τις φορές που μιλούσαν με τη μαντάμ Ζιρί, η οποία είχε επαναπροσληφθεί. Μπορείτε να φανταστείτε το πώς υποδέχτηκαν τον υποκόμη ντε Σανιύ, όταν ήρθε να μάθει νέα για την Κριστίν. Περιορίστηκαν στο να του πουν πως είχε πάρει άδεια. Αυτός ρώτησε πόσο θα διαρκούσε η άδεια. Του απάντησαν, αρκετά στεγνά, πως επρόκειτο για άδεια απεριόριστου χρόνου και πως η ίδια η Κριστίν Ντααέ την είχε ζητήσει, για λόγους υγείας.
«Είναι λοιπόν άρρωστη!» φώναξε. «Τι έχει;»
«Δεν ξέρουμε τίποτα!»
Читать дальше