Janet Evanovich - Seven Up

Lula, Janice i ja wyskoczyłyśmy z samochodu i ruszyłyśmy biegiem do cadillaca, by chwytać Eddiego. Ten wrzucił wsteczny bieg i walnął w hondę, wpychając ją w samochód stojący jakiś metr za nią. Obrócił maksymalnie kierownicą i wydostał się z pułapki, zahaczając przy tym o zderzak samochodu stojącego przed nim. Lula przez cały czas wrzeszczała na niego:

– Mamy to! I chcemy pieniędzy! Rozumiesz? Chcemy pieniędzy!

DeChooch nie patrzył na nas, jakby nic do niego nie docierało. Wykręcił na środku ulicy i zwiał w przeciwną stronę, aż się kurzyło. Patrzyłyśmy w ślad za nim, a potem nasza uwaga skupiła się na hondzie. Była sprasowana jak akordeon.

– No, teraz to się naprawdę wkurzyłam – powiedziała Lula. – Rozlał mi się shake, a tyle forsy za niego zapłaciłam.

– Czy dobrze zrozumiałem? – upewnił się Vinnie. – Mówicie, że DeChooch rozwalił wam samochód i złamał nogę Joyce Barnhardt?

– Właściwie to drzwi wozu połamały jej nogę – sprostowałam. – Oderwały się, poleciały w górę i spadły jej prosto na kulas.

– Mieli właśnie odholować hondę, kiedy minęła nas karetka. W środku leżała Joyce z nogą na wyciągu – wyjaśniła Lula.

– Więc gdzie jest teraz DeChooch? – chciał wiedzieć Vinnie.

– Nie znamy właściwie odpowiedzi na to pytanie – przyznała Lula. – Biorąc zaś pod uwagę fakt, że nie dysponujemy środkiem transportu, nie mamy też możliwości dowiedzieć się tego.

– A twój wóz? – spytał Vinnie Lulę.

– W warsztacie. Trzeba naprawić kilka rzeczy, potem będą go lakierować. Odbiorę go dopiero w przyszłym tygodniu.

– A co z buickiem? – zwrócił się do mnie. – Zawsze jeździsz buickiem, jak masz problemy z samochodami.

– Buickiem jeździ moja siostra – wyjaśniłam.

– Mam motocykl, mogę wam pożyczyć – zaproponował Vinnie. – Wziąłem go jako zastaw. Facet nie miał pieniędzy, więc dał mi motor. I tak już mam kupę rupieci w garażu. Motor nie wejdzie.

Ludzie opróżniali domy, żeby spłacić kaucje. Vinnie brał wieże stereo, telewizory, futra z norek, oprogramowania komputerowe i sprzęt gimnastyczny. Kiedy poręczył za madame Zaretzky, wziął w zastaw jej bat i tresowanego psa.

W normalnej sytuacji ucieszyłabym się z tego motoru. Dostałam kilka lat temu prawo jazdy na motocykl, chodziłam wtedy z facetem, który był właścicielem sklepu z motorami. Przyglądałam się czasem supermaszynom, ale nigdy nie miałam dość pieniędzy, żeby sprawić sobie taką. Zresztą motor to nie najlepszy pojazd dla łowcy nagród.

– Nie chcę motocykla – oświadczyłam. – Co mam z nim robić? Nie mogę dostarczyć zbiega na motorze.

– Pewnie. A co ze mną? – spytała Lula. – Jak mam z taką figurą usiąść na motorze? No i włosy! Musiałabym nałożyć kask, a to by mi zepsuło fryzurę.

– Tak albo nie – oświadczył twardo Vinnie.

Westchnęłam ciężko i przewróciłam oczami.

– Masz do niego kaski?

– Wszystko jest w magazynku. Ruszyłyśmy się z Lula, żeby obejrzeć motor.

– Zaraz nam zrzedną miny – narzekała Lula, otwierając drzwi magazynku. – Zaraz… chwila, spójrz tylko. Ja pieprzę. To nie jakiś gówniany motor. To bestia.

Stała przed nami maszyna marki Harley Davidson FXDL Dyna Low Ryder. Czarna. Lula miała rację. To nie był jakiś gówniany motor. To był erotyczny sen z wytryskiem.

– Wiesz, jak się na tym jeździ? – spytała Lula.

Uśmiechnęłam się szeroko.

– O tak – powiedziałam. – O tak.

Włożyłyśmy kaski i wsiadłyśmy na motor. Włożyłam kluczyk do stacyjki, kopnęłam rozrusznik i harley zamruczał pod nami.

– Startujemy, Houston! – zawołałam. A potem doznałam małego orgazmu.

Przejechałam się kilka razy wzdłuż alejki za biurem Vinniego, żeby wyczuć maszynę, po czym ruszyłam w stronę domu Mary Maggie. Chciałam z nią pogadać. Może się uda.

– Nie wygląda na to, żeby była w domu – zauważyła Lula, kiedy zrobiłyśmy rundkę po garażu. – Nie widzę jej wozu.

Nie byłam zdziwiona. Oglądała pewnie gdzieś szkody, jakich doznał cadillac.

– Bawi się dziś wieczorem w zapasy – poinformowałam Lulę. – Wtedy z nią pogadamy.

Obejrzałam samochody, kiedy zajechałam na parking pod domem. Nie było wśród nich białego cadillaca ani czarnej limuzyny, ani wozu Ziggy'ego i Benny'ego, ani porsche pani MMM, ani luksusowych maszyn i prawdopodobnie kradzionego mercedesa Komandosa. Tylko pół-ciężarówka Joego.

Joe siedział rozwalony na kanapie z puszką piwa w dłoni i oglądał telewizję, kiedy weszłam.

– Słyszałem, że rozwaliłaś samochód – powiedział na przywitanie.

– Tak, ale nic mi się nie stało.

– To też słyszałem.

– DeChooch to wariat. Strzela do ludzi. Rozjeżdża ich swoim wozem. Co się z nim dzieje? To nie jest normalne zachowanie… nawet jak na starego gangstera. Owszem, ma depresję, ale…

Poszłam do kuchni i dałam Reksowi kawałek krakersa, który został mi z obiadu. Morelli przywlókł się za mną.

– Jak dotarłaś do domu?

– Vinnie pożyczył mi motor.

– Motor? Jaki motor?

– Harleya. Dyna Low Ryder.

Oczy i usta wykrzywił mu uśmiech.

– Jeździsz na takiej maszynie?

– Tak. I miałam już na niej doznanie erotyczne.

– Indywidualne?

– Owszem.

Morelli parsknął śmiechem i ruszył w moją stronę, przyciskając mnie do szafki. Jego dłonie błądziły po moich żebrach, usta ocierały się o ucho i szyję.

– Założę się, że jestem lepszy od motocykla.

Słońce już zaszło i w mojej sypialni panował mrok. Morelli spał obok. Nawet podczas snu emanował stłumioną energią. Ciało miał szczupłe i mocne. Usta miękkie i zmysłowe. Rysy twarzy nabrały z wiekiem ostrości. Oczy spoglądały czujnie. Wdział dużo jako policjant. Może za dużo.

Zerknęłam na budzik. Ósma. Ósma! O rany, musiałam się zdrzemnąć. W jednej chwili się kochaliśmy, a zaraz potem wybiła ósma! Potrząsnęłam nim.

– Już ósma! – powiedziałam.

– Mhm.

– Bob! Gdzie jest Bob?

Morelli wyskoczył z łóżka.

– Cholera! Przyjechałem tu prosto z pracy. Bob nie dostał kolacji!

Pomyśleliśmy jednocześnie, że Bob musiał do tej pory zeżreć wszystko… kanapę, telewizor, deskorolki.

– Ubieraj się – nakazał Morelli. – Nakarmimy Boba i pojedziemy na pizzę. A potem będziesz mogła się przespać.

– Nie da rady. Mam robotę wieczorem. Nie udało nam się pogadać z Mary Maggie, więc wybieram się z Lulą do Jaskini Węża. Występ jest o dziesiątej.

– Nie mam czasu się kłócić – powiedział Morelli. – Bob pewnie już przegryzł ścianę Przyjedź, jak załatwisz sprawę z Mary.

Złapał mnie, pocałował i wybiegł.

– Okay – rzuciłam, ale Morelli już zniknął.

Nie bardzo wiedziałam, jak należy się ubrać do Jaskini, ale ostra fryzura wydała mi się dobrym pomysłem, więc zastosowałam wałki. Podwyższyło mnie to z metra sześćdziesięciu pięciu do metra siedemdziesięciu. Pokryłam się warstwą makijażu, włożyłam krótką czarną spódniczkę z elastycznego materiału, pantofle na dziesięciocentymetrowych obcasach i poczułam się bardzo wystrzałowo. Chwyciłam skórzaną kurtkę i wzięłam kluczyki od samochodu, leżące na szafce kuchennej. Chwila. To nie kluczyki od wozu. To kluczyki od motoru. Niech to szlag! Nie zmieszczę fryzury pod kaskiem.

Nie panikuj, powiedziałam sobie. Pomyśl przez minutę. Gdzie można zdobyć samochód? Valerie. Valerie ma buicka. Zadzwonię do niej i powiem, że wybieram się do lokalu, gdzie paradują półnagie dziewczęta. Czyli to, co chcą oglądać lesbijki, no nie?