Albert Baantjer - De Cock en het dodelijk akkoord

Er viel een lange stilte en De Cock schonk nog eens in. Zijn keel was droog geworden. Bert Riggelink voelde aan zijn snor en keek hem aan. ‘Toch begrijp ik het nog niet helemaal. Waarom kwam Felix de Beaumonde naar die parkeerplaats? Ik bedoel… hoe kwam hij tot een afspraak met mij?’

De Cock leunde behaaglijk achterover in zijn fauteuil.

‘Ik doe niet graag bekentenissen. En ik zou je willen aanraden dat als politieman ook zo weinig mogelijk te doen. Maar ik heb je beloofd het te vertellen… ook al omdat je zo moedig was die rol op je te nemen.’ Hij bracht zijn handen naar voren, de vingertoppen tegen elkaar.

‘Na het verhaal van Zwarte Jopie ontstond voor mij de brandende vraag: Waarom maakte Rooie Bakker juist foto’s van díé travestiet? Er lopen er in een stad als Amsterdam tientallen rond. Hoe wist hij, dat foto’s van juist díe travestiet geld waard waren. Wie had hem getipt? Ik kreeg steeds meer het gevoel, dat in feite Rooie Bakker de sleutelfiguur in de hele affaire was. Hoe werkte hij? Ik heb mij daarover door Handige Henkie, die nog familie van hem is, volledig laten inlichten. Het bleek mij toen, dat Rooie Bakker de stof voor zijn chantagepraktijken veelal plukte uit de kringen van de zogenaamde mooie jongens… de gigolo’s.’ Vledder kwam met een ruk naar voren.

‘Estella had omgang met die knapen.’

‘Inderdaad. Ze had zelfs een van die knapen, Robbie van der Waal, in haar huis aan de Keizersgracht een zolderkamer ter beschikking gesteld. Hij kon daar komen en gaan wanneer hij wilde. Felix was van het feit dat het huis een extra bewoner had gekregen, volkomen onkundig. Estella hield hem volledig buiten haar privéleven. Maar Felix bezocht nog regelmatig het huis aan de Keizersgracht. Hij opereerde vandaar. Estella was veel weg en tijdens haar afwezigheid voelde hij zich daar volkomen veilig. En zo kon het gebeuren, dat Robbie van der Waal ontdekte dat Felix de Beaumonde wel eens in vrouwenkleding liep.’

Vledder knikte begrijpend.

‘Robbie vertelde het aan Rooie Bakker en Rooie Bakker probeerde Felix daarmee te chanteren.’

De Cock glimlachte.

‘Rooie Bakker kende de achtergronden niet. Hij wist vermoedelijk niet meer dan dat Felix de Beaumonde over veel geld beschikte. Het was voor de Rooie een gok. Het verbaasde hem hooglijk dat Felix bereid bleek veel geld voor de foto’s te geven.’

Bert Riggelink kwam grinnikend overeind.

‘Nu weet ik nog niet hoe ik aan mijn afspraak op het parkeerterrein kwam.’

De Cock wreef zich achter in de nek.

‘Ik lokte een moord uit. Ik begreep dat het uiterst moeilijk zou zijn om bewijzen tegen Felix de Beaumonde in handen te krijgen. Het enige wat ik kon doen, was hem ertoe te brengen opnieuw tot actie over te gaan.’

Vledder keek hem gespannen aan. ‘Hoe?’

De Cock weifelde zichtbaar.

‘Ik zocht Robbie van der Waal op, zette hem onder druk, en dicteerde hem een brief… een brief aan Felix de Beaumonde.’

‘Wat voor een brief?’

De Cock nam een ferme slok van zijn cognac.

‘Ik schreef, liet schrijven, dat hij, Robbie van der Waal, in het bezit was van de foto’s die Rooie Bakker had genomen en dat hij de achtergronden van de moorden kende. Ik liet hem ook schrijven, dat hij al diverse malen was benaderd door rechercheur De Cock van het bureau Warmoesstraat. Hij, Robbie, zo liet ik hem schrijven, had tot nu toe kunnen zwijgen, maar vreesde dat hij op den duur niet tegen de druk van die rechercheur bestand zou zijn. Daarom wilde hij vluchten naar het buitenland. Als voorlopige onkosten dacht Robbie ongeveer honderdduizend gulden nodig te hebben. Het geld kon hem op elk uur en op elke plaats die Felix schikte, worden uitbetaald.’

‘Een valstrik.’

De Cock knikte traag. ‘Ik liet Robbie van der Waal vertrekken uit Amsterdam en gaf de brief als afzendadres een pand aan de Brouwersgracht in Amsterdam, waar een mij bevriende conciërge de scepter zwaait. Gistermorgen kwam daar het antwoord van Felix, compleet met een plattegrond van Amsterdam. Ik wilde absolute zekerheid. Er was mij alles aan gelegen dat Felix op die brief van Robbie zou reageren. Voordat ik de brief postte, bracht ik een bezoek aan Felix de Beaumonde in Blaricum, in zijn kapitale bungalow die hij van zijn bloedgeld had overgehouden. Ik condoleerde hem met het verlies van zijn stiefmoeder en vertelde hem entre nou s, dat ik de ware moordenaar spoedig zou pakken omdat ik greep had gekregen op een jonge gigolo, die vroeger relaties met Estella onderhield.’

Fred Prins grinnikte. ‘Een tikkeltje gluiperig.’

De Cock keek naar hem op. ‘Chantage en moord… gluiperige misdrijven.’

Ze zwegen allen. Mevrouw De Cock serveerde nieuwe lekkernijen en bracht het gesprek op andere onderwerpen. De affaire van ‘het dodelijk akkoord’ verdween naar de achtergrond. Het gesprek werd algemener, minder gespannen. Toen laat in de avond het gehele gezelschap was verdwenen, zakte De Cock terug in zijn fauteuil.

‘Ik geloof dat ik een paar avonden vroeg naar bed ga. Het is nogal laat geworden de laatste dagen. Bovendien heb ik het gevoel, dat ik oud word.’

Zijn vrouw kwam bij hem zitten op de leuning van zijn fauteuil. Ze schudde haar hoofd en om haar lippen speelde een lieve glimlach. ‘Jij, De Cock… jij blijft eeuwig jong.’

Bargoens voor gevangenisstraf.

Bargoens voor kameraad.

Ruggen of rooie ruggen; bargoens voor bankbiljetten van duizend gulden.

Wettelijke uitdrukking voor leugenachtig verhaal.

Druggebruiker.

Een pistool werpt na het schot de huls uit. Bij een revolver blijft de huls in de roterende cilinder.

Een misdrijf uit het Wetboek van Strafrecht.

Aantekeningen op een strafblad.

Bargoens voor rechercheur.

Verklikker.

Politie-uitdrukking voor de plaats van het delict.