дователей тариката Мавлавийа, связанного с Мавлана Джалал
ад-Дином Руми.
Мавлакул(и) — т. Мавла + Кул.
Мавлан — п. (а.) Мавлана.
Мавлана — а. титул мусульманских ученых, богословов и
эпитет Пророка, букв, «наш господин».
Мавлашсос — тат. (а.-п.) Мавла + Шах.
Мавлиджан — тат. (а.-п.) Мавла + Джан.
Мавликай — тат. (а.) «господин».
Мавлихан — тат. (а.-т.) Мавла + Хан.
Мавлишах — тат. (а.-п.) Мавла + Шах.
Мавлияр — тат. (а.-п.) Мавла + Йар.
Мавлон — тадж. узб. (п.-а.) Мавлан.
Мавлонкул — узб. (а.) Мавлана + Кул.
Мавлоно — тадж. узб. (а.) Мавлана.

Мавлуд — а. 1. «дитя, мальчик, новорожденный»; 2. день
рождения Пророка Мухаммада .
Мавлют — тат. (а.) КСИ Мавлуд.
Мавлютбай — тат. (а.-т.) Мавлуд + Бай.
Мавлютбек— тат. (а.-т.) Мавлуд + Бек.
Мавлютбирде — тат. (а.-т.) Мавлуд + Бирде.
Мавлютгарай — тат. (а.-т.) Мавлуд + Гарай.
Мавлютджан — тат. (а.-п.) Мавлуд + Джан.
Мавлютдин—тат. (а.-т.) Мавлуд +Дин.
Мавлюткул — тат. (а.-т.) Мавлуд + Кул.
Мавлютхан — тат. (а.-т.) Мавлуд + Хан.
Мавлютшах— тат. (а.-п.) Мавлуд + Шах.
Мавлютъяр — тат. (а.-п.) Мавлуд + Йар.
Магаз — тат. (а.) Ма'аз. Маган—тат. (а.)
Ма'ан. Магамбет — каз. (а.) Мухаммад.
Магафур — баш. тат. (а.) Магфур.
Магаш — тат. (а.) Ма'аш.
Магдан — тат. (а.) Ма'дан.
Магданетдин — тат. (а.) Ма'дан + Дин.
Магданнур — тат. (а.) Ма'дан + Hyp.
Магеррам — аз. (а.) Мухаррам.
Магруф — тат (а.) КСИ Ма'руф.
Магруфджан — тат. (а.-п.) Ма'руф + Джан.
Магруфзада — тат. (а.-п.) Ма'руф + Зада.
Магсад — аз. (а.) Максад. Магсуд — н.-п.
Максуд. Магсум — тат. (а.) КСИ Ма'сум.
Магсумджан — тат. (а.-п.) Ма'сум + Джан.
Магсумхан — тат. (а.-т.) Ма'сум + Хан.
Магфур— а. «прощенный».
Мадазим — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадазим.
Мадали — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадали.
Мадамин — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадамин.
Мадани —а. 1. «воспитанный»; 2. «мединский».
Мадахмед — тадж. узб. (а.-п.) Мухаммадахмад.
Маддох —тадж. (а.) «славящий».
Маджд — а. «слава, честь, благородство».
Маджд ад-Дин (Мадждуддин) — а. Л. «величие веры».
Маджди — а. «славный, достойный похвалы».
Мадждали — п. (а.) Маджд + 'Али.
Маджид — п. (а.) «славный, великий».
Маджид Аллах (Маджидуллах) — а. Маджид +
АЛЛАХ (1).
Маджлис — а. «(высокое) собрание».
Маджнун — а. «одержимый», в значении: «обезумевший от
любви»; прозвище героя легенды и многочисленных поэм
«Аайли ва Маджнун».
Маджнунбек — т. (а.) Маджнун + Бек.
Мадих —а. «восхваляющий».
Мадихшах — тат. (а.-п.) Мадих + Шах.
Мадияр — тат. (а.-п.) Махди + Йар.
Мадкомил — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадкомил.
Мадраим — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрахим.
Мадрасул — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрасул.
Мадрахим — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадрахим.
Мадумар — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадумар.
Мадхол — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадхол.
Мажит — каз. тат. (а.) Маджид.
Мазам — тадж. (а.) Му'аззам.
Мазахир — а. «проявления».
Мазбут — а. «хранимый».
Мазид — а. «увеличение, прибавление».
Мазит — тат. (а.) Мазид, Маджид.
Мазитулла — тат. (а.) Маджид Аллах.
Мазор — тадж. (а.) «рожденный после зиярата», букв.
«место зиярата».
Мазори — тадж. (а.) «связанный с мазаром».
Мазохир — тадж. узб. стяж. ф. от Мухаммадзохир.
Мазхар — а. «явление, воплощение».
Мазхар ад-Дин (Мазхаруддин) — а. Л. «проявление веры».
Маил — а. 1. «страстный, охочий»; 2. «переменчивый».
Ма'ин — а. «фонтан, источник».
Маймун — а. «радостный, счастливый».
Майрам — т. Байрам.
Майсур — а. «легкий на подъем, удачливый, счастливый,
преуспевающий».
Макбул — а. «приемлемый, подходящий, воспринятый»;
«счастливый».
Макбулахмад — инд. (а.) Макбул + Ахмад.
Макрам — а. «благородное качество, превосходной свойство».
Максад — тадж. узб. (а.) «цель, желание».
Максуд — а. 1. «желание, намерение, стремление, цель»;2.
«долгожданный, желанный».
Читать дальше