Кусябай — тат. «долгожданный бай (мальчик)».
Кусямеш — тат. «долгожданный [ребенок]».
Кусянак — тат. «долгожданный [ребенок]».
Кусякул — тат. «долгожданный раб [Божий]».
Кут — (т.) только КСИ «счастье».
Кутадгу — (т.) «приносящий счастье».
Кутайба — а. «дротик, стрела»; Кутайба б. Муслим —
мусульманский полководец, наместник Хорасана, с чьим
именем связан приход ислама в Среднюю Азию и Восточный
Туркестан.
Кутан — т. «счастливый».
Кутб — а. «глава, стержень, ось, полюс»; «святой».
Кутб ад-Дин (Кутбуддин) — а. Л. «полюс веры».
Кутби — а. сокр. ф. от Кутб ад-Дин.
Кутбиддин — тадж. узб. (а.) Кутб ад-Дин.
Кутдус — баш. тат. (а.) Куддус.
Кутек — тат. «долгожданный [ребенок]».
Кутепалдык — тат. «мы, наконец, дождались [ребенка]».
Кутепалдым — тат. «я, наконец, дождался [ребенка]».
Куткила — т. «приходит счастье».
Кутлу — т. КСИ «счастливый, благословенный».
Кутлубуга — т. Кутлу + Буга.
Кутлуг — т. Кутлу.
Кутлугаба — т. Кутлуг + Аба.
Кутлугбуга — т. Кутлуг + Буга.
Кутлугкадам— т. «счастливый, приносящий счастье».
Кутлугтимур — т. Кутлуг + Тимур.
Кутлугходжа — т. Кутлуг + Ходжа.
Кутлугшах — т. Кутлуг + Шах.
Кутлы — т. КСИ Кутлу.
Кутлыбай — тат. (т.) Кутлы + Бай.
Кутлыбарс — тат. (т.) Кутлы + Барс.
Кутлыбек — тат. (т.) Кутлы + Бек.
Кутлыби — тат. (т.) Кутлы + Би.
Кутлыбирде — тат. (т.) «[Бог] дал счастливого
ребенка».
Кутлыбуга — тат. (т.) Кутлы + Буга.
Кутлыбулат — тат. (т.) Кутлы + Булат.
Кутлывали — тат. (т.-а.) Кутлы + Вали.
Кутлывафа — тат. (т.-а.) Кутлы + Вафа.
Кутлыгали — тат. (т.-а.) Кутлы + 'Али.
Кутлыгалам — тат. (т.-а.) Кутлы + Алам.
Кутлыгарай — тат. (т.) Кутлы + Гарай.
Кутлыгилъде — тат. (т.) «пришел (родился)
счастливый ребенок».
Кутлыкул — тат. (т.) Кутлы + Кул.
Кутлыдавлет — тат. (т.-а.) Кутлы + Даулат.
Кутлыджан — тат. (т.-а.) Кутлы + Джан.
Кутлызаман — тат. (т.) «счастливое время».
Кутлыиш — тат. (т.) Кутлы + Иш.
Кутлык — тат. (т.) Кутлу.
Кутлыказан — тат. (т.) «котел, полный счастья».
Кутлыкач — тат. (т.) «счастливчик».
Кутлыкилде — тат. (т.) Кутлы + Килде.
Кутлыкуш — тат. (т.) «счастливая пара (ровня, друг)».
Кутлымардан — тат. (т.-п.) Кутлы + Мардан.
Кутлымурза — тат. (т.-п.) Кутлы + Мурза.
Кутлъимухаммет — тат. (т.-а.) Кутлы + Мухаммад.
Кутлырахман — тат. (т.-а.) Кутлы + Рахман.
Кутлысултан — тат. (т.-а.) Кутлы + Султан.
Кутлытимер — тат. (т.) Кутлы + Тимер.
Кутлыхан — тат. (т.) Кутлы + Хан.
Кутлыхузя — тат. (т.-п.) Кутлы + Ходжа.
Кутлычура — тат. (т.) Кутлы + Чура.
Кутлышсис— тат. (т.-п.) Кутлы + Шах.
Кутлыяр — тат. (т.-п.) Кутлы + Йар.
Кутсал — тат. (т.) «дай счастья, сделай счастливым».
Кутуй — тат. (т.) «счастливый человек».
Кутук — тат. (т.) «счастье».
Кутфи — тадж. (а.) Кутби.
Кухинур — п. «гора света»; название бриллианта весом в 109
карат, украшающего британскую корону, прежде
принадлежавшего Великим Моголам.
Куч — т. КСИ «сила, мощь, энергия».
Кучабай — тат. (т.) Куч + Бай.
Кучабатыр — тат. (т.) Куч + Батур.
Кучабек — тат. (т.) Куч + Бек.
Кучак — т. «верблюжонок».
Кучбой — узб. «сильный».
Кучкар — т. «баран»; в значении: «сильный, бесстрашный,
драчливый».
Кучкарбай — тат. (т.) Кучкар + Бай.
Кучкарбек — тат. (т.) Кучкар + Бек.
Кучкилде — т. Куч + Килде.
Кучкуат — тат. Куч + Кувват.
Кучмурза — тат. (т.-п.) Куч + Мурза.
Кучтиряк — тат. (т.) Куч + Тиряк.
Кучум — т. «тот, кто переезжает, кочует».
Кучумбай — тат. (т.) Кучум + Бай.
Кучуш — т. «переезд, кочевка».
Куш —т. КСИ «двойной, сдвоенный, парный».
Куша — н.-п. «старательный, целеустремленный».
Кушан — н.-п. Куша. Кушбай — тат. (т.) Куш + Бай.
Кушбакты — тат. «родился тот, кто создает пару, составляет
пару».
Кушбахет — тат. «двойное счастье».
Кушбек — тат. (т.) Куш + Бек.
Кушгали — тат. (т.-а.) Куш + 'Али.
Кушдавлет — тат. (т.-а.) Куш + Даулат.
Кушйар — н.-п. «стремящийся к цели».
Кушкилде — тат. «пришел (родился) тот, кто создает пару,
Читать дальше