Адам Глёбус - Post scriptum

Здесь есть возможность читать онлайн «Адам Глёбус - Post scriptum» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Менск, Год выпуска: 1999, Жанр: Современная проза, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Post scriptum: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Post scriptum»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Дзеля таго, каб вывучаць парадак, не трэба вывучаць беспарадку... Упэўнены Латрэамон. Досыць пераканаўчы пастулат. Толькi вялiкi прыхiльнiк парадку — Леанарда да Вiнчы — пераконваў у адваротным. На ягоную думку, спасцiжэнне i стварэнне прыгожага i ўпарадкаванага непасрэдным чынам знiтаванае з даследаваннем пачварнага, бруднага i хаатычнага. Мне блiжэй пазiцыя Леанарда. I ў якасцi доказу падам прыклад з юнацтва майго бацькi. Ён вырашыў паплаваць у рэчцы пасля навальнiцы. Вада была высокая, плынь моцная. Вiр пацягнуў яго на дно. Бацька штосiлы супрацiўляўся, але змогi ўсплыць на паверхню неставала. Ён быў блiзкi да страты прытомнасцi i гiбелi ў цёмнай вадзе. Толькi ў апошнi момант узнiкла выратавальная здагадка — не супрацiўляцца моцнаму вiру, пайсцi на дно, а там адштурхнуцца ад цвёрдага i выплысцi на паветра. Бацькава перамога над хаосам бруднай паслянавальнiчнай вады пераконвае мяне ў неабходнасцi вывучэння беспарадку дзеля стварэння парадку. (Post scriptum, фрагмэнт)

Post scriptum — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Post scriptum», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

* * *

Адважыцца на самагубства можа самы здаровы i вясёлы чалавек, калi цяжар пакут або немiнучая бяда пераважаць жах смерцi... Убачыш у Шапенгаўэра, i ўзнiкае пытанне. Цi зможаш ты адолець жах смерцi? Вядома! Раней цi пазней, а ўсе там будзем.

* * *

Выбачай, а ты нiколi не заўважаў, што ў прозвiшчы "Шапенгаўэр" хаваецца "Шапэн"?

* * *

Да смерцi бацькоў не падрыхтуешся.

* * *

Nil admirari — анiчому не здзiўляйся! Вось лозунг, пад якiм лёгка памiраць.

* * *

Дзень, калi прачытаў кнiгу, лепшы за дзень, калi пачаў чытаць кнiгу.Так i дзень смерцi лепшы за дзень нараджэння.

* * *

Развагi пра смерць хвалююць не меней за размовы пра эротыку.

* * *

Жаданне дакрануцца да смерцi — надзвычай вялiкае, яно нагадвае намер дзiцяцi лiзнуць намерзлы на лютым марозе блiскучы метал дзвярное ручкi.

9. Душа

* * *

Назiраючы за паляўнiчым, якога папрасiлi застрэлiць хворага на лiшай сабаку, я ўбачыў, як ягоная душа вылецела разам з куляю i, уварваўшыся ў голаў прывязанага да плота цюцiка, разнесла яе. Потым шмат разоў даводзiлася чуць пра тое, што душа забойцы ляцiць да ахвяры разам з куляю. Але ва ўсiх тэкстах неставала паэзii, яны чыталiся i прачытвалiся, як танная мiстычная белетрыстыка. Iншая рэч — абзац з Вавенарга... Вось перад вамi душа рыбака: яна нiбыта адлучылася ад цела i пераследуе рыбу пад вадой. Падштурхоўвае яе да сеткi, зацiснутай у ягонай руцэ. Цi магчыма паверыць, што гэтая душа заходзiцца ад радасцi, убачыўшы паразу няшчаснай рыбiны, i трыумфуе, апынуўшыся ў сетцы! Але ж менавiта так яно i адбываецца.

* * *

Робiцца смешна, калi чуеш: "Не хапае душы!" Яна непадзельная, яна або прысутнiчае, або адсутнiчае. Неставаць можа розуму.

* * *

Вочы — люстэрка душы... Насi чорныя акуляры, каб злы дух не зазiрнуў у душу.

* * *

Падчас пазяхання трэба прыкрываць рот, каб не ўцякла душа.

* * *

Паверыць у несмяротнасць душы гэтаксама цяжка, як прызнаць у сябе смяротную хваробу.

10. Заганы

* * *

У бездапаможных лiтаратараў зазвычай ёсць адна яскравая рыса: яны — таленавiтыя зайздроснiкi.

* * *

У адрозненне ад спагады цi спачування зайздрасць — заўсёды дзейсная. Ведаючы гэта, скiроўвай яе на стваральную працу, а не на руйнаванне таго, што гэтую зайздрасць спарадзiла. Пазайздросцi i — пераўзыдзi.

* * *

Калi што i прыносiць выгоды, дык гэта несправядлiвасць. Яна адмаўляе роўнасць. Дзякуючы ёй, у адных — усё, а ў iншых — нiчога.

* * *

Калi палiтыкi пачынаюць гаварыць шчыра, я нiчога не чую, апрача бруднай лаянкi. I гэта не асаблiвасцi майго вуха, а якасцi iхнiх языкоў.

* * *

У народа i ў паноў усё рознае — i дабрачыннасцi, i заганы. Заўважыў Вавенарг. Можна працягнуць думку. Няма двух людзей, чые добрыя i злыя ўчынкi цалкам супадуць.

* * *

Сквапны спадзяецца на доўгае жыццё, чым i выклiкае цiкавасць. Сквапнасць — адна з формаў надзеi. Яе варта ўважлiва даследаваць. Каб не спудзiць сквапнага, варта за вочы называць яго ашчадным i мудрым, што недалёка ад праўды.

* * *

Кiданне каменя ў птушку — праява зайздрасцi да здольнасцi лётаць. Але, калi надышоў час раскiдаць камянi, цi не лепей кiдаць iх у птушак.

* * *

Самы жахлiвы i небяспечны сведка тваёй бессаромнасцi i тваiх грахоў — ты сам. I як цяжка прымусiць гэткага сведку маўчаць. А можа, самагубства — гэта знiшчэнне галоўнага сведкi грэхападзення? Пэўна. I таму хрысцiянская царква не прымае самагубцаў i культывуе вобраз Юды, якi, прадаўшы Хрыста, засiлiўся.

* * *

Грахi — учынкi, якiя прыемна згадваць.

* * *

Злодзей перш-наперш абкрадае сябе.

* * *

Адзiны, каму варта дараваць смяротныя грахi, — ты сам.

* * *

Генiяльныя людзi — генiяльныя грэшнiкi.

* * *

Каб чалавек не ленаваўся, ён даўным-даўно знiшчыў бы сябе.

* * *

Тры ганебныя слупы сучаснага чалавецтва: энерганосьбiты, сродкi камунiкацый i вынiкi дэмакратычных выбараў.

* * *

Дэмакратычныя выбары знiшчаюць герояў лепей за тэрарыстаў i спецслужбы.

* * *

Калi i паставiць сумленных над несумленнымi, дык народ прыйдзе да пакоры... Так казаў Канфуцый, калi ў яго пыталiся, як прывесцi народ да паслухмянасцi. Але бяда, што не кожны сумленны чалавек, узвысiўшыся, застанецца сумленным. У момант узвышэння большасць людзей якраз i страчвае сумленне.

* * *

Пра тое, што нельга браць чужое, ведаеш з дзяцiнства. Але чаму ж цябе не вучылi шукаць толькi сваё месца i не ставiць сябе на чужое?

* * *

Зайздрасць параўноўваюць з жабаю, якая сядзiць на грудзях, цiсне, не дае дыхаць, не дае жыць. Таму смяротныя грахi параўноўвай з годамi.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Post scriptum»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Post scriptum» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Адам Глёбус - Койданава
Адам Глёбус
Адам Глёбус - Хлопчыкі
Адам Глёбус
Георгий Чистяков - Post scriptum
Георгий Чистяков
Марианна Рябман - Post Scriptum
Марианна Рябман
Альберт Светлов - Post scriptum
Альберт Светлов
Айтен Акшин - Post scriptum
Айтен Акшин
Джейн Биркин - Post-scriptum (1982-2013)
Джейн Биркин
Святослава Максимова - Post Scriptum. 70 оттенков любви
Святослава Максимова
Сергей Минский - Post Scriptum
Сергей Минский
Отзывы о книге «Post scriptum»

Обсуждение, отзывы о книге «Post scriptum» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x