* * *
Любiць сябе проста, а паважаць — цяжка.
3. Мужчына
* * *
Калi думаеш, што жанчыны цэняць у мужчыне сцiпласць i памяркоўнасць, — памыляешся. Каханкi шануюць разбэшчанасць i напорыстасць.
4. Жанчына
* * *
Спытай мяне, што больш за ўсё на свеце не любяць прыгожыя жанчыны... Уласны фотаздымак у пашпарце.
* * *
Узнаўленне — нязменная ўмова нашага iснавання... Жанчына адчувае гэтую iсцiну лепей за мужчыну.
* * *
У класiкаў фiласофii, у Вавенарга ў тым лiку, здзiўляе хваравiтая неабыякавасць да жанчын.
* * *
Ёсць жанчыны, у якiх iнтымныя гульнi выклiкаюць смех. Зрэшты, гэта не так i мала.
* * *
Павабна глядзiцца жанчына на сiнiх прасцiнах, цела — жывое золата. Наогул, еўрапейскiм жанчынам больш пасуе цёмная бялiзна, а вось азiяцкiм — светлыя драпiроўкi.
* * *
Калi стамiўся, а жанчына пад табою возьме i пазяхне, так i закарцiць яе ўдарыць.
* * *
Што можа быць горш, чым застацца сам-насам з непрыгожай i неразумнай жанчынаю?
* * *
Куды нi глянеш — паўсюль толькi горш. Узрост. Няма таго, што раней было. Пацiху старышся. Але ёсць момант... Усё больш i больш навокал прыгожых, жаданых, павабных жанчын.
* * *
Непрыгожыя дзявулi, якiя са скуры лезуць, каб толькi спадабацца прадстаўнiкам супрацьлеглага полу, робяцца падобнымi да жабрачак, што выпрошваюць грошы каля гастраномаў. Дзiўна, але ў адных i ў другiх атрымлiваецца дамагчыся свайго, праўда, па драбязе.
* * *
Жанчына паядае мужчыну. Ратунак у апошняга адзiн — уцёкi.
* * *
Рэўнасць вынайшлi брыдкiя жанчыны.
* * *
Пажадаю творам Вавенарга яшчэ i такое... Хай творы выбiтнага маралiста прачытае эмансiпаваная злосная сучка.
* * *
Убачыўшы жанчын, што задушылiся на алiўкавым дрэве, Дыяген Сiнопскi прабрахаў: "Вось каб на ўсiх дрэвах такiя плады!" У наш час эмансiпацыi гэткую экспрэсiю паводзiн пераўзысцi немагчыма, хiба што нейкая спаднiца праверашчыць падобнае пра мужчын.
* * *
Дзеля каго падмалёўвае бровы жонка сляпога?.. Пытаецца Томас Фулер. Дзеля таго самага Дона Жуана, дзеля якога спявае жонка глухога.
5. Сям’я
* * *
Мужчына i жанчына — вечны двубой. Каханне працягваецца, пакуль няма пераможцы, пакуль адзiн не выказаўся цалкам i нешта не дагаворваецца, пакуль iснуе таямнiца... А калi нарэшце адзiн прайграў, а другi не паказаў выгляду, што выйграў, i пачаў тактоўна падтрымлiваць слабейшага, тады ўзнiкае сям’я.
* * *
Шмат хто сумняваецца, а многiя сцвярджаюць адваротнае, але прорву можна пераскочыць толькi за два скачкi, першы з якiх мусiць зрабiць мужчына, а другi — жанчына.
* * *
Канспiрацыю распрацавалi жонкi, якiя здраджвалi мужу.
6. Бацькi
* * *
Мы хаваем бацькоў значна раней, чым яны памiраюць.
* * *
Люблю Вавенарга яшчэ i за тое, што ягоныя "Фрагменты" i "Афарызмы" чытаў i цытаваў мой бацька.
* * *
Як пазбегнуць найвялiкшай страты — смерцi мацi? Пайсцi з жыцця раней! Нашто было пытацца?
1. Вера
* * *
Неiстотна, як ты патрапiў у сабор: праз чорны ход цi праз парадную браму, галоўнае — ты ў саборы.
* * *
Самастойнасць патрабуе ўпэўненасцi, а залежнасць — веры.
* * *
Той, хто верыць у тэхнiчны прагрэс, павiнен памятаць, што пры дапамозе сродкаў вытворчасцi, самых розных машын i механiзмаў, адзiн чалавек зрабiў з другога раба.
* * *
Давер пераходзiць у залежнасць.
* * *
Асноўная загана тырана — вера ў сябе.
* * *
Вера — гэта не суцяшэнне, а паводзiны, у якiх ёсць месца i суцяшэнню.
* * *
Шкадую, што не маю поўнай веры. Нават смерць не пераконвае, а яшчэ больш раздражняе фантазiю i спараджае сумневы.
* * *
Як сяброўства зазвычай пачынаецца са сваркi, так i вера бярэ выток з блюзнерства.
* * *
Знявага чужых багоў не дадае веры ў свайго Бога.
* * *
У манахаў, мусiбыць, добры абутак, бо шлях да Бога доўгi i пакручасты. Не варта мяне папракаць за iранiчныя ноткi. Манахi — гэта людзi, што iдуць да Бога не праз вучэнне, а праз матэрыю. Манах — цялеснае ўвасабленне веры.
* * *
Верыш, спадзяешся на Страшны суд — i ўсё дзеля таго, каб на iмгненне ўваскрэснуць.
* * *
Грэшнiкi збiраюцца ў царкве. Не верыш? Учынi кепскае, прызнайся, i табе абавязкова параяць наведаць царкву...
* * *
Вера ў Бога неразумных шукае апiрышча ў заганным жаданнi быць лепшымi за iншых, хоць дастаткова быць iншымi.
* * *
Ты баiшся адзiноты прыблiзна так, як i смерцi. Твая вера ў жыццё пасля смерцi нагадвае спадзяваннi лiтаратара, якi думае, што ягоныя творы калi-небудзь дый прачытаюцца.
Читать дальше