LibCat » Книги » Проза » foreign_prose » Giovanni Boccaccio - Dekameron

Giovanni Boccaccio - Dekameron

Здесь есть возможность читать онлайн «Giovanni Boccaccio - Dekameron» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: foreign_prose, foreign_antique, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Читать книгу

Название:
Dekameron
Автор:
Giovanni Boccaccio
Жанр:
foreign_prose / foreign_antique / на польском языке
Год:
неизвестен
ISBN:
нет данных
Рейтинг книги:
4 / 5. Голосов: 1
Избранное:

Добавить в избранное
Отзывы:
Написать комментарий
Ваша оценка:
- 80
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

Dekameron: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Dekameron»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Dekameron znaczy „dziesięć dni”. Dzieło Giovanniego Boccaccia tak właśnie zostało podzielone: na dziesięć dni, podczas których dziesięcioro mieszkańców Florencji (siedem dam i trzech kawalerów), którzy z obawy przed szerzącą się zarazą opuścili miasto, przedstawia kolejno swoje opowieści na zadany temat. Wszystko razem tworzy zbiór stu nowel, a kompozycja całości przypomina Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Cudowności i baśniowych motywów jest tu jednakże niewiele, wiele za to mówią te historie o kulturze i obyczajach renesansowych Włoch.Dominującym tematem jest miłość we wszelkich swych odcieniach – od najwyższej wzniosłości do najbardziej cielesnego erotyzmu, niegardzącego niekiedy sprośnymi akcentami buffo. Autor ze swobodą krytykuje nadużycia kleru, nawiązuje też do ostrych podziałów na stronnictwa propapieskich gwelfów i procesarskich gibelinów, które antagonizowały poszczególne miasta i regiony włoskie przez kilka stuleci, począwszy od XII w. Nic dziwnego, że wydane w 1470 roku dzieło (znane wcześniej prawdopodobnie w odpisach i we fragmentach), w XVI w. znalazło się na indeksie ksiąg zakazanych.W czasach Boccaccia, znajomego Petrarki i przyjaciela Dantego, twórczość prozatorska była niżej ceniona niż poetycka, jednak dziś autor Dekameronu ceniony jest przede wszystkim jako twórca modelu nowożytnej noweli i obrońca głęboko humanistycznej zasady, by ludzkie rzeczy mierzyć ludzką miarą.

Dekameron — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Dekameron», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема

Шрифт:

↓

↑

Сбросить

Интервал:

↓

↑

Закладка:

Сделать

172

Ave Maria (łac.) – Zdrowaś Mario . [przypis edytorski]

173

przepomnieć (daw.) – zapomnieć. [przypis edytorski]

174

zaliście (…) odmówili – czy odmówiliście (konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika). [przypis edytorski]

175

stanąć na wstręcie – przeszkodzić. [przypis edytorski]

176

Dirupisti (łac.) – dosł. rozerwałeś; incipit Psalmu 116. [przypis edytorski]

177

Intemerata (łac.) – dosł.: niepokalana; tytuł maryjnej pieśni średniowiecznej. [przypis edytorski]

178

De profundis (łac.) – dosł.: z głębokości; incipit Psalmu 130. [przypis edytorski]

179

Castel Guiglielmo – dziś: Castelguglielmo; miejscowość oddalona 80 km od Wenecji i 20 km od Rovigo. [przypis edytorski]

180

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

181

pójść w smak (daw.) – spodobać się. [przypis edytorski]

182

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

183

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

184

szczegółowie – dziś popr. forma: szczegółowo. [przypis edytorski]

185

k’temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

186

z lichwą – z procentem, z naddatkiem. [przypis edytorski]

187

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

188

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

189

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

190

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

191

szerzyć się nad czymś – tu: rozwodzić się nad czymś. [przypis edytorski]

192

krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

193

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

194

rozgorzała wojna między królem a jego synem – nawiązanie do sporu między Henrykiem II Andegaweńskim (Plantagenetem) a jego synem, zw. Henrykiem Młodym Królem popieranym przez królów Francji, rozpoczęty w 1173 r. i ostatecznie zakończony zwycięstwem Henryka II. [przypis edytorski]

195

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

196

Brugge – Brugia, miasto położone dziś na terenie Belgii, w średniowieczu ważny hanzeatycki port handlowy. [przypis edytorski]

197

siła (daw.) – dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]

198

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

199

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

200

wierę (daw.) – tu: doprawdy. [przypis edytorski]

201

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

202

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

203

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

204

rankor (daw.) – żal, złość. [przypis edytorski]

205

przytomność (daw.) – obecność (przy czymś). [przypis edytorski]

206

nie lza – nie wolno; tu: nie można. [przypis edytorski]

207

osobny – tu: szczególny, osobliwy. [przypis edytorski]

208

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

209

aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

210

Reggio – dziś: Reggio di Calabria, miasto w płd. Włoszech, nad Cieśniną Mesyńską. [przypis edytorski]

211

Gaeta – miasto portowe w środkowej części Włoch, na zach. wybrzeżu. [przypis edytorski]

212

Salerno – miasto na zach. wybrzeżu w środkowej części Włoch, niedaleko Neapolu. [przypis edytorski]

213

Ravello – miejscowość w pobliżu Salerno. [przypis edytorski]

214

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

215

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

216

Archipelag – prawdopodobnie: Archipelag Cyklad na Morzu Egejskim. [przypis edytorski]

217

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

218

krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

219

letki (daw., gw.) – dziś popr.: lekki. [przypis edytorski]

220

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

221

Brindisi – miasto na Półwyspie Salentyńskim, na wsch. wybrzeżu Włoch. [przypis edytorski]

222

Trani – miejscowość niedaleko Brindisi. [przypis edytorski]

223

dank (daw., z niem.) – podziękowanie, wyrazy wdzięczności. [przypis edytorski]

224

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

225

Perugia – starożytne miasto w środkowych Włoszech. [przypis edytorski]

226

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

227

filutka (daw.) – sprytna, swawolna kobieta. [przypis edytorski]

228

Malpertuggio – nazwa neapolitańskiej dzielnicy portowej; mal pertuggio oznacza „zła dziura”. [przypis edytorski]

229

siła (daw.) – dużo, mnóstwo. [przypis edytorski]

230

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

231

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

232

gamratka (daw.) – prostytutka. [przypis edytorski]

233

Girgenti – dziś: Agrigento; starożytne miasto sycylijskie. [przypis edytorski]

234

gwelf – stronnik władzy papieskiej we Włoszech (nazwa od nazwiska popieranych przez to stronnictwo książąt bawarskich Welfów współpracujących z Państwem Kościelnym); gwelfowie i gibelini stanowili rywalizujące ze sobą wrogie obozy polit. we Włoszech w XII i XIII w., w okresie zmagań cesarza Fryderyka II z papiestwem; gwelfowie byli związani gł. z mieszczaństwem, natomiast gibelini reprezentowali gł. interesy feudalnego rycerstwa i popierali Cesarstwo Rzymskie. [przypis edytorski]

235