LibCat » Книги » Проза » foreign_prose » Giovanni Boccaccio - Dekameron

Giovanni Boccaccio - Dekameron

Здесь есть возможность читать онлайн «Giovanni Boccaccio - Dekameron» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: foreign_prose, foreign_antique, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Читать книгу

Название:
Dekameron
Автор:
Giovanni Boccaccio
Жанр:
foreign_prose / foreign_antique / на польском языке
Год:
неизвестен
ISBN:
нет данных
Рейтинг книги:
4 / 5. Голосов: 1
Избранное:

Добавить в избранное
Отзывы:
Написать комментарий
Ваша оценка:
- 80
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

Dekameron: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Dekameron»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Dekameron znaczy „dziesięć dni”. Dzieło Giovanniego Boccaccia tak właśnie zostało podzielone: na dziesięć dni, podczas których dziesięcioro mieszkańców Florencji (siedem dam i trzech kawalerów), którzy z obawy przed szerzącą się zarazą opuścili miasto, przedstawia kolejno swoje opowieści na zadany temat. Wszystko razem tworzy zbiór stu nowel, a kompozycja całości przypomina Baśnie z tysiąca i jednej nocy. Cudowności i baśniowych motywów jest tu jednakże niewiele, wiele za to mówią te historie o kulturze i obyczajach renesansowych Włoch.Dominującym tematem jest miłość we wszelkich swych odcieniach – od najwyższej wzniosłości do najbardziej cielesnego erotyzmu, niegardzącego niekiedy sprośnymi akcentami buffo. Autor ze swobodą krytykuje nadużycia kleru, nawiązuje też do ostrych podziałów na stronnictwa propapieskich gwelfów i procesarskich gibelinów, które antagonizowały poszczególne miasta i regiony włoskie przez kilka stuleci, począwszy od XII w. Nic dziwnego, że wydane w 1470 roku dzieło (znane wcześniej prawdopodobnie w odpisach i we fragmentach), w XVI w. znalazło się na indeksie ksiąg zakazanych.W czasach Boccaccia, znajomego Petrarki i przyjaciela Dantego, twórczość prozatorska była niżej ceniona niż poetycka, jednak dziś autor Dekameronu ceniony jest przede wszystkim jako twórca modelu nowożytnej noweli i obrońca głęboko humanistycznej zasady, by ludzkie rzeczy mierzyć ludzką miarą.

Dekameron — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Dekameron», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема

Шрифт:

↓

↑

Сбросить

Интервал:

↓

↑

Закладка:

Сделать

103

krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

104

przyrodzenie (daw.) – tu: natura. [przypis edytorski]

105

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

106

k’temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

107

przytomny (daw.) – obecny (przy czymś). [przypis edytorski]

108

wczas (daw.) – odpoczynek. [przypis edytorski]

109

przytomni (daw.) – obecni (przy czymś), zebrani. [przypis edytorski]

110

respons (z łac., daw.) – odpowiedź. [przypis edytorski]

111

przytomni (daw.) – obecni (przy czymś); zebrani. [przypis edytorski]

112

respons (z łac., daw.) – odpowiedź. [przypis edytorski]

113

cum gladiis et fustibus (łac.) – mieczami i kijami. [przypis edytorski]

114

zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

115

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

116

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

117

nie lza (daw.) – nie można, nie wolno. [przypis edytorski]

118

zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]

119

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

120

krom (daw.) – oprócz. [przypis edytorski]

121

lubownik (daw.) – miłośnik. [przypis edytorski]

122

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

123

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

124

dank (daw., z niem.) – podziękowanie, wyrazy wdzięczności. [przypis edytorski]

125

wierę (daw.) – doprawdy, zaprawdę. [przypis edytorski]

126

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

127

k’temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

128

k’temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

129

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

130

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

131

nie mieszkając (daw.) – nie zwlekając, nie tracąc czasu. [przypis edytorski]

132

ex proposito (łac.) – celowo, z rozmysłem. [przypis edytorski]

133

przyrodzenie (daw.) – tu: natura. [przypis edytorski]

134

rankor (daw.) – żal, złość. [przypis edytorski]

135

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

136

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

137

wierę (daw.) – doprawdy, zaprawdę. [przypis edytorski]

138

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

139

k’temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

140

otrok (daw.) – chłopiec. [przypis edytorski]

141

miast (daw.) – tu: zamiast. [przypis edytorski]

142

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

143

wczas (daw.) – odpoczynek, wypoczynek. [przypis edytorski]

144

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

145

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

146

wczas (daw.) – wypoczynek. [przypis edytorski]

147

pozór (daw.) – tu: wygląd. [przypis edytorski]

148

aliści (daw.) – jednak, jednakże. [przypis edytorski]

149

Treviso – lokowane w XI wieku miasto położone na Nizinie Weneckiej. Przez długi czas było pod panowaniem weneckim. [przypis edytorski]

150

Henryk z Bolzano (1250–1315) – zw. też Henrykiem z Treviso; drobny rzemieślnik, żył w skrajnym ubóstwie i bogobojności; został pochowany w katedrze w Treviso, gdzie rozwinął się jego kult. [przypis edytorski]

151

mieć w zachowaniu kogoś (daw.) – szanować kogoś. [przypis edytorski]

152

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

153

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

154

nie mieszkając (daw.) – nie tracąc czasu. [przypis edytorski]

155

przytomny (daw.) – obecny (przy czymś). [przypis edytorski]

156

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

157

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

158

jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

159

łatwie – dziś popr. forma: łatwo. [przypis edytorski]

160

podesta – w średniowiecznych włoskich miastach najwyższy urzędnik o uprawnieniach sądowniczych i wojskowych. [przypis edytorski]

161

szczegółowie – dziś popr. forma: szczegółowo. [przypis edytorski]

162

zasię (daw.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]

163

rankor (daw.) – żal, złość. [przypis edytorski]

164

tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

165

Amor (mit. rzym.) – bóg miłości i pożądania, przedstawiany jako chłopak z łukiem i strzałami. [przypis edytorski]

166

święty Julian – zw. Gościnnym, patron miasta Macerata; opowieści mówią, że zabił on w gniewie własnych rodziców, którzy spali w jego łożu małżeńskim, ponieważ pomyślał, że jego żona go zdradza; w ramach pokuty swe życie poświęcił pielęgnacji pielgrzymów i trędowatych. [przypis edytorski]

167

markiz – tytuł arystokratyczny utożsamiany z tytułem margrabiego. [przypis edytorski]

168

wnieść (daw.) – tu: wnioskować. [przypis edytorski]

169

sold – dawna moneta włoska warta 12 denarów. [przypis edytorski]

170

puszczam dwa soldy za dwadzieścia cztery denary – przen.: nie mam dużych wymagań. [przypis edytorski]

171

Pater noster (łac.) – Ojcze nasz . [przypis edytorski]