Баянғали Әлімжанов - Қорасан қарақшының қолмергені

Қаймықпай
Қараңғыны тіліп өткен,
Қыр асса
Қалталыны дірілдеткен,
Қарақшы,
Қырық асқан, қырма сақал,
Қасқырдай
Сөйлегенде қыр-қыр еткен,
Жігітке
Сүйеніш боп шыға келді
Жаутаңдап
Жан-жағынан демеу күткен.

Қаусатқан
Қалың топты қара батыр,
Болғанды жолға бөгет,
Жарады ақыр,
Курортқа
Бет алғандай қарқ-қарқ күліп,
Зонаға
Алтыншы рет бара жатыр.

Қорасан,
Аты жұмбақ,
Алпамсадай,
Болардай
Қуатынан талқан сарай,
Аруағы
Ар жағынан түртіп тұрса,
Жүреді
Қалай тыныш, талтаңдамай.

Қайратты,
Ұзын бойлы, кең иықты,
Сан мәрте
Бұзып өткен тар ұйықты,
Қажырлы,
Қатпары мол, ықпалы зор,
Қорасан
Жас жігітті сөзге ұйытты,
Балтабай
Оған сырын шертті бірде,
Тыңдады
Үнсіз көкжал кермиықты.

Ауылдың
Еркін өскен баласымын,
Ат мініп,
Желден ұққан дала сырын,
Апаттан
Әкем жастай қайтыс болды,
Жалғыз мен
Алданышы анашымның!

Кердеңдеп
Кеуде қағып
Ісіп баққан,
Саунада
Аунап-қунап ішіп жатқан,
Бір дөкей
Мас күйінде рөлге отырып,
Көлікпен
Көшеде екі кісі қаққан,
Осылай
Менің әкем опат болып,
Біздің үй
Зар еңіреп, қанға батқан,
Сол дөкей
Біраздан соң босап шықты,
Парамен
Қанды жуып
Ісін жапқан,
Жанымды
Жейді келіп ауық-ауық,
Шер-шемен
Бала күннен іште қатқан!

Сонда да қудық арман,
Жалын, өрттей
Оқуға түсе алмадым
Балым жетпей,
Майтабан
Тобанаяқ
Жарамсыз деп,
Әскерден
Қала бердім тағы да өтпей.

Ер жігіт
Жүргені жөн әр қияда,
Барғым кеп
Көппен бірге әрмияға,
Өтіндім
Әпесерден әскерге алсаң,
Ел үшін
Дайынмын деп жан қиярға!

«Кросста
Кемдік қылса майтабаным,
Күрестен
Есесін мен қайтарармын,
Мысықтай
Қараңғыда өткір көзді,
Майданда
Майтабаның айтар әнін.

Түсірем
Төбелессем шөкесінен,
Қасиет
Құдай берген төтесінен,
Көздемей
Қағып түсер қолмергенмін
Шымшықты
Шырқап ұшқан шекесінен!»

Сардарым
Деді сонда, сұсты аңғарта:
«Қалайша
Қалдырмақсың дұшпанды артқа?
Жаныңды
Жылы жерде күткенің жөн
Солдаттық
Сай емессің стандартқа!»

Басыма
Туғандай боп ақырзаман,
Қалайша
Біз кембіз деп, батырлардан,
Намыстан
Өлердей боп үйге келдім,
Жарамсыз,
Дімкәс деген аты жаман!

Анашым
Отыр екен тілеп іші,
Адамның
Болса да бір жігерлісі,
Қуанды
Көз алдымда жүрші аман деп,
Келмейді
Мені ешқайда жібергісі.

Ауылым,
Алтын бесік, құт мекенім,
Білемін,
Бұл сөзді әзір жұрт кекерін,
Қамкөңіл
Халық отыр қалт-құлт етіп,
Сыпырып
Әкеткен соң жылт етерін.

Жұмыс жоқ,
Жүргеніміз құр сенделіп,
Ешкімге
Пайдамыз жоқ бір теңгелік,
Қысыр сөз
Қылжақ күлкі
Қарт пен диван,
Бір үміт
Көтерердей ертең келіп.

Сондықтан
Жиі-жиі болар жиын,
Тойлайды
Алса біреу тауар, бұйым,
Жу,жу деп зуылдайды
Желөкпелер,
Қаптайды шегірткедей,
Солар қиын,
Жай кезде
Ақша жоқ деп жылап жүріп,
Ішуге,
Жерден қазсын, табар тиын!

Айтады
Қамкөңілдер қайда назын,
Болады
Бағы тайған майға жазым,
Құрдастар
Қияли боп, бір-біріне,
Жуғызбақ
Болған тіпті жайнамазын!

Ағайын,
Көрші, қолаң,
Қолдан қорек,
Іздеген,
Тарау-тарау жолдар бөлек,
Ауылдың бір бөлегі
Намаз оқып,
Бір тобы
Бас жазумен болған әлек!

Үйрендік
Өстіп ептеп ішкілікті,
Алданыш,
Ұмыттырар күйкілікті,
Үйлендім
Бірге оқыған жақсы қызға,
Ауылда
Қалатын боп түпкілікті.

Қараулық
Көрсем қаным қызатұғын,
Танауын
Тәкаппардың бұзатынмын,
Дөкірлік,
Кесірлікті беттен қағып,
Өкіртіп
Өсекшіні ұратынмын.

Кектесіп, беттескенді
Кертіп ұрдым,
Егескен спецтерді
Серпіп ұрдым,
Жамандық атаулыға
Жыным ұстап,
Шермәшті
Шекесінен шертіп ұрдым.

Келмеді
Әлсіздерді өкпелеткім,
Ұстадым
Сертін мықты жекпе-жектің,
Біреуді
Екеу болып сабамадым,
Бас салып
Жығылғанды тепкен жоқпын.

Тентек деп
Төбелескіш даңқым шықты,
Санасты
Меніменен жалпы мықты,
Алыптар
Аты шулы аймақтағы,
Құрметтеп,
Құйды маған жартылықты.

Бір күні
Көрші ауылға тойға бардық,
Ақыры
Не боларын ойламадық,
Шарапқа
Қызып алған өрім жастар,
Би билеп,
Тайдай тулап тайраңдадық.