Уладзіслаў Сівы-Сівіцкі - Год беларуса - Вершы. Вершав. апавяданні. Публіцыстыка

Зацішны куток (с. 39). Упершыню — «Беларусь» (Мінск), 1920, 3 чэрвеня, з паметкай: Паміж Асаўца і Беластоку м. Кнышын.

У дажджлівы час (с. 40). Упершыню варыянт верша на чатыры страфы пад назваю «Рабочы час» — «Наша ніва», 1912, 24 мая, з паметкай: 1909 г. Гэты варыянт перадрукоўваўся ў Беларускім календары на 1914 год (Вільня, 1914, с. 95), «Хрэстаматыі новай беларускай літаратуры (ад 1905 году)» (с. 233). Публікуецца па газеце «Беларускае жыццё» (Вільня), 1919, 30 ліпеня.

Пажар (с. 42). Упершыню — Беларускі каляндар «Нашае нівы» на 1911 год (Вільня, 1911, с. 83), з паметкай: Валожын, 17.ІХ. 1909 г. У аснову верша пакладзены, відавочна, рэальны выпадак — пажар у Валожыне (гл., у прыватнасці, «3 допісаў у „Нашу ніву“», 140–141).

Пра паноў (с. 44). Перадрукоўваецца з рукапісу, які захаваўся не поўнасцю. Не датаваны.

Восень (с. 47). Перадрукоўваецца з рукапісу. Не датаваны. Наступны варыянт гэтага верша пад назвай «Беларуская восень» змешчаны ў «Нашай ніве», 1909, 5 лістапада:

Пірог (с. 48). Упершыню — «Родная страха», 1922, 25 лютага.

Каму што (с. 50). Упершыню — «Крыніца», 1924, 2 лютага.

Думка бежанца (с. 58). Перадрукоўваецца з рукапісу. Мяркуючы па невыразна напісанай даце — 12.V. 191…— напісаны паміж 1915 (пачатак масавага бежанства беларусаў на Усход пад націскам нямецкіх войск) і 1920 гг.

Жаль (с. 54). Перадрукоўваецца з рукапісу. Не датаваны.

Боязна (с. 56). Упершыню — «Беларуская думка» (Вільня), 1919, 7 чэрвеня. У вершы выкарыстаны (у некалькі змененым выглядзе) радкі з верша «…Слоўца адно, а часам другое» (гл. другую страфу).

3 Новым годам! (с. 57). Упершыню без назвы — «Вольная Беларусь» (Мінск), 1918, 28 студзеня.

Урочы (польск.) — прывабны, чароўны.

Грабя (польск.) — граф.

Апошняе жаданне(с. 59). Упершыню «Крыніца», 1924, 4 студзеня.

Год беларуса (с. 63). Упершыню — «Наша ніва», 1910, 23 снежня, з паметкай: Валожын, 12.IV. 1909 г. Друкавалася таксама ў кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (Вільня, 1914, с. 40–48).

Курган (с. 72). Упершыню — «Наша ніва», 1911, 21 ліпеня.

Кумавы Магілы (с. 76). Упершыню — «Наша ніва», 1911, 28 красавіка. Друкавалася ў кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (с. 76–79).

Легенда і праўда (с. 80). Упершыню — «Беларусь» (Мінск), 1920, 3 чэрвеня.

Цікавы (с. 83). Упершыню — «Віеlаvus» (Вільня), 1913, 11 красавіка. Друкавалася таксама ў «Нашай ніве», 1913, 3 мая, і ў кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (с. 92–94).

Іголка (с. 85). Упершыню — «Крыніца», 1924, 11 кастрычніка.

Патрапіла каса на камень (с. 89). Упершыню — «Беларусь», 1920, 3 чэрвеня.

Гдзе бярозы расахаты… (с. 92). Перадрукоўваецца з рукапісу, дзе мае назвы «Абразок» (№ 855) і «Абразок 11» (№ 856). Не датавана.

Сваты (с. 96). Перадрукоўваецца з рукапісу (№ 1034). Уваходзіць у рукапісны зборнік Старога Уласа «Беларускія вершы 1932–1933 гг.».

Тры зладзеі (с. 100). Упершыню — «Наша ніва», 1912, 3 жніўня, з паметкай: Валожын, 24.VІІ. 1912 г. Пры жыцці аўтара друкавалася ў Зборніку «Нашае нівы» № 2 (Вільня, 1912, с. 61–66), у кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (с. 64–69) і ў Беларускім калепдары «Нашае нівы» на 1916 год (Вільня, 1915, с. 63–68).

Прыгавор (с. 113). Упершыню — «Наша ніва», 1910, 20 мая, з паметкай: Валожын. Друкуецца па рукапісе.

Паляванне (с. 116). Упершыню — «Гоман» (Вільня), 1917, 13 ліпеня, з паметкай: Валожын, 1.IV. 1911 г.

Не спанатрыў (с. 119). Упершыню — «Наша ніва», 1911, 17 лістапада. Пры жыцці аўтара неаднойчы перадрукоўвалася: у кнізе «Апавяданні і легенды вершам розных аўтараў» (с. 25–29), у Беларускім календары на 1914 год (с. 81–83), у «Хрэстаматыі новай беларускай літаратуры (ад 1905 году)» (с. 234–236).

Прадаў (с. 124). Перадрукоўваецца з рукапісу. Не датавана.

Жальба ўцекача (с. 127). Упершыню — «Беларусь», 1910, 7 ліпеня, з паметкай: Канец будзе. Расшукаць нумар газеты з заканчэннем твора не ўдалося.