Rem Wоrd - Historia od stworzenia Świata. …i nie ma już czasu…

Rok później Gajusz Juliusz Cezar, już marzący o inwazji na Arabię, zostaje zabity przez spiskowców, na czele z Markiem Brutusem, prawdopodobnie nieślubnym synem dyktatora. Na stosie krzeseł i ław sędziowskich ciało ukochanego dyktatora pali ludzi. Po ognistym przemówieniu towarzysza broni Gajusza Juliusza, Marka Antoniusza, tutaj, ponad prochami, wojna domowa w krwawiącym kraju wybucha z nową energią.

Pierwsze plemiona hebrajskie, w sposób opisany w Biblii lub w inny sposób, pojawiają się na terytorium o ogólnej nazwie Kanaan czterdzieści dwa wieki temu. Potem następuje seria okresów asymilacji lub izolacji Żydów wśród innych narodów.

Kanaan, «Ziemia Obiecana» na mapie starożytnego świata

Epoka sędziów, interpretatorów prawa, trwa trzysta lat, naznaczona w końcu pewnym upadkiem moralności. Ostatni z sędziów, Samuel, tworzy swoistą szkołę proroków, którzy w twarz mówią władcom prawdę, nie przejmując się konsekwencjami. Namaszcza królestwo wybranego przez Boga, Saula. Jego następca, pasterz Dawid, który dzięki swemu zdecydowanemu usposobieniu wstąpił na sam szczyt potęgi, ma stolicę w Jerozolimie. W końcu rozprawiwszy się z Ammonitami, Filistynami i innymi plemionami zamieszkującymi Kanaan od czasów starożytnych, stworzył monoetniczne państwo żydowskie. Syn Dawida, Salomon wznosi Pierwszą Świątynię – jedyne legalne miejsce, w którym Bóg może służyć wśród Żydów. Po śmierci króla kraj zostaje podzielony na Izrael ze stolicą Samarią, gdzie schronienie znajduje dziesięć plemion Żydów oraz Judeę z centrum władzy – Jerozolimą.

Judea (Jerozolima), Izrael (Samaria) i Asyria (starożytna stolica – Aszur), VIII wpne

Siedem wieków pne. Pierwsze mocarstwo starożytności, Asyria, zamienia Izrael w spaloną pustynię. Dziesięć z dwunastu plemion zostaje wziętych do niewoli przez najeźdźców. Ich ślady zaginęły. Później Judea, która trzymała się z daleka od bitwy, włączyła Babilon do swojego imperium. Mieszkańcy są zabierani w niewolę. Po pewnym czasie, dzięki ukochanej żonie króla Estery, Babilończycy uznają ich za równych sobie i mogą wrócić do swojej historycznej ojczyzny. Wyzwoleni Żydzi budują Drugą Świątynię na ruinach Pierwszego Sanktuarium. Kolejne półtora stulecia względnego spokoju i Judea zostaje podporządkowana greckiej dynastii ptolemejsko-seleucydów. Powstania kierowane przez klan Hasmoneuszy i wywodzącą się z niego gałąź Machabeuszy (pseudonim, który stał się powszechnie znaną nazwą dla nieubłaganych obrońców wiary), niezadowolony z hellenizacji, uniezależniają królestwo Hasmoneuszy. Ale wybuchają wojny wewnętrzne. Aby rozwiązać wszystkie problemy, jako arbiter, Żydzi wzywają wielkiego Pompejusza Gniewu. Wszystko to kończy się tym, że wódz rzymski włączył Judeę do struktury swojej Republiki.

W sześćdziesiątym szóstym roku naszej ery Wybucha pierwszy żydowski bunt. Cesarze Rzymu, ojciec i syn, Tytus i Wespazjan, systematycznie dokonują odwetu na buntownikach. W Jerozolimie sześćset tysięcy mieszkańców ginie z głodu, w wyniku śmiertelnych rzezi iz rąk legionistów. Kolejne pięćdziesiąt lat nudnego niezadowolenia i pod panowaniem cesarza Trajana następuje po Drugim Powstaniu. W rezultacie Rzymianie zniszczyli Jerozolimę i na jej miejscu założyli zhellenizowane miasto Aelia Capitolina.

Piętnaście lat później, za panowania cesarza Hadriana, który zakazał tak ważnego dla Żydów obrzezania, wybucha bunt Szimona Bar-Kochby. Żelazne legiony zdobywają ostatnią twierdzę rebeliantów – górską fortecę Betar. Judea całkowicie traci swoją autonomię. Ocalałe 30% jego mieszkańców jest zasiedlonych w całej Ekumenie.

Nowa kolorowa plama w naszej głowie – Chiny, dwieście lat przed naszą erą. Po śmierci wielkiego i strasznego cesarza Shi Huanga, konfucjanizm (szkoła uczonych skrybów) odrodził się w nowym Imperium Han, filozofii, która nadal zastępuje Imperium Niebieskie.

Imperium Jin

Han panował przez sześćset lat. Została zastąpiona przez dynastię Jin. W IV wieku naszej ery mi. Północne Chiny są najeżdżane przez Hunów. Przez dwa stulecia najpotężniejsza chińska pula genów zmienia kosmitów w prawdziwych Chińczyków. Następna dynastia przywraca stan, jakby nic się nie stało.

Nowa seria wojen, rozszerzeń, fragmentacji królestw prowadzi do powstania wielkiego, kwitnącego Imperium Tang (636—907) na wschodzie współczesnych Chin. Ta dynastia kontroluje część Azji Środkowej, Sogdianę, terytorium dzisiejszego Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu. Pochodzący z jednego z regionów gubernator granicy w służbie Żółtego Cesarza An Lushana przekonuje monarchę do zastąpienia oficerów tytularnego narodu na dworze najemnikami ze stepu osobiście lojalnymi wobec Sogdiana. Dalszy bieg wydarzeń nie jest tak trudny do przewidzenia. Lushan prawie bez przeszkód, korzystając z zasobów ogromnego państwa, tworzy armię związaną tylko z nim. Kiedy maski są zrzucane, rdzenni Chińczycy mogą tylko ze smutkiem wzruszyć ramionami. Podstępny przybysz udaje się do stolicy Chang’an (obecnie prowincjonalny Xi’an, siedziba słynnej Terakotowej Armii Shihuang).

Imperium Tang, VII wiek naszej ery mi. Niebezpieczne przejęcia terytorialne

Powinien być wir wojen wszystkich przeciwko wszystkim, o państwo, cesarza, twoją rodzinę i pożywienie. Kobiety i dzieci stają się żołnierzami lub po prostu mordercami. Największe milionowe miasto, przypominające szachownicę rozciągającą się za horyzont, Chang’an zamienia się w kupę ruin. Popatrz! Wszystkie drogi i pobocza są zaśmiecone trupami. Ta woda w jeziorach i rzekach zachowuje swój purpurowy kolor przez miesiące. Nie próbuj nim ugasić pragnienia. Według spisów ludności i poborców podatkowych 50 milionów Chin traci 36 milionów mieszkańców. Być może znaczna ich część nie umiera, ale przenosi się w inne rejony. Jednak powstanie An Lushan jest uważane za największy powojenny konflikt zbrojny w historii pod względem ofiar.

Podczas dynastii Song, w XII wieku, Chiny zostały najechane przez plemię Manchu Jurchen. Niebiańskie Imperium wkracza w nową rundę asymilacji. Na początku XIII wieku 300-tysięczna armia jeszcze brutalniejszych najeźdźców najeżdża z północy. Z każdą nową kampanią Mongołowie Czyngis-chana coraz bardziej posuwają się na południe. Próbując walczyć, Chińczycy szeroko stosują wielokrotnie naładowane kusze, ładunki prochowe, pociski i prymitywną artylerię. Miliony ludzi giną w ogniu i dymie. Stolica niebiańskiego imperium Zhongda – nowoczesny Pekin poddaje się w 1264 roku. 16 lat później całe Chiny wpadają pod kopyta mongolskich koni. Wnuk Czyngis-chana Kubilaj-chan ogłasza powstanie dynastii Yuan w Wielkim Państwie Yuan. W tym samym czasie cztery ulus Mongołów opuszczają jedyną władzę Hordy.

Wyprawy mongolskie do Japonii i Wietnamu nie odniosły dużego sukcesu. W pierwszym przypadku dzieje się tak z nieodpartych przyczyn zewnętrznych – «boskiego wiatru». W drugim z powodu rozpaczliwego oporu Wietnamczyków. Wprowadzane są masowo papierowe banknoty Ciao. Innowacje papierowe nie zawsze są oznaką postępu. Chińska gospodarka jest w gorączce. Większość Chińczyków staje się niewolnikami, w dialekcie mongolskim arats (plebejusz). Rzemieślnicy tracą nawet swoje umiejętności rzemieślnicze. Upadek rolnictwa i handlu. Złożony system nawadniania przestaje działać.