Rem Wоrd - Historia od stworzenia Świata. …i nie ma już czasu…

W połowie XIV wieku tajna organizacja «Biały Lotos» organizuje swoich ludzi do zdecydowanej walki z najeźdźcami. Po zasmakowaniu własnej krwi Mongołowie wyjeżdżają na północ, na znane stepy. Do władzy dochodzi jeden z przywódców powstania – syn prostego chłopa Zhu Yuanzhanga. Ten człowiek zakłada nie mniej, nową dynastię Ming. Era zapoczątkowana przez odnoszącego sukcesy syna rolnika to okres rozkwitu nauki, rzemiosła i żeglugi. Władze organizują wyprawę oceaniczną prowadzoną przez admirała Zheng He. Złota Flota składa się z 40—60 statków skarbów Baochuan, 117 metrów długości, 48 szerokości i 200 statków eskortowych. Liczba wypraw to 28 tysięcy osób.

Ogromna chińska flota odbywa siedem długich rejsów. Ale skład i poglądy rządzącej dynastii nagle się zmieniają. Z Pekinu napływają rozkazy: spal wszystkie statki, zniszcz raporty z wypraw. Chiny prowadzą politykę ściśle izolacjonistyczną.

Tymczasem Jurczeni z Południowej Mandżurii przypominają sobie militarną przeszłość. Początkowo przestają oddawać hołd środkowym Chinom. Następnie koczownicy jednoczą się z Mongolią Wewnętrzną i organizują masowe naloty na metropolię. Poruszając się na południe i zachód, w 1683 roku dawni wasale zajmują ostatnią bastion ruchu oporu Cesarstwa Niebieskiego – wyspę Tajwan. Teraz nazwa Chin pochodzi od samej dynastii mandżurskiej – Qing. Obcy próbują zapobiec małżeństwom mieszanym. Ale nie przeciwstawiają swojej kultury lokalnej i wszystko, tak szybko jak zawsze, zamienia się w chińskie. Na początku XIX wieku ludność Qing liczyła 300 milionów.

Chińskie towary cieszą się dużym zainteresowaniem w Europie. Jednak Chińczycy przyjmują jako zapłatę tylko srebro, złoto, rosyjskie futra i szkło weneckie. Takie podejście nie odpowiada Brytyjczykom, którzy importują nowy popularny towar z Indii do Imperium Niebieskiego – opium. Suszony na słońcu mleczny sok z niedojrzałych kapsułek maku lekarskiego zawiera morfinę, kodeinę, narkotyki. Do 1830 roku sprzedaż osiąga 1500 ton rocznie. To jest dużo. 35% populacji Qing uzależnia się od narkotyków. Chiński cesarz zabrania tego prostego szczęścia. W odpowiedzi Żółte Imperium zostaje zaatakowane przez głównego handlarza narkotyków – Wielką Brytanię. Chiny przegrywają tę wojnę, płacą odszkodowanie i przekazują wyspę Hongkong zwycięzcom, formalnie na podstawie 99-letniej dzierżawy.

W 1851 roku doszło do buntu Taiping. Organizatorem zamieszek na dużą skalę został chiński chrześcijanin Hong Xiutsuan. Główną ideą tego chińskiego marzyciela jest wypędzenie Mandżurów i, uwaga, założenie Królestwa Niebieskiego Taiping. Milionową armię Taiping wyróżnia dyscyplina, humanitarne podejście do ludności i brak rabunków. Społeczność 25 rodzin staje się komórką społeczną na terenach okupowanych przez chińskich chrześcijan. Hierarchie i majątki mają zostać zlikwidowane.

Po dwunastu latach konfrontacji, naznaczonej pojawieniem się coraz większej liczby ośrodków wojny domowej, dochodzi do drugiej wojny opiumowej. Wszystko przebiega według tego samego scenariusza, z tym samym smutnym skutkiem dla Chin

Taiping Sztandar Królestwa Niebieskiego

Hong Xiuquan od samego początku wielkiej kampanii wyzwolenia odchodzi od spraw praktycznych i oddaje się medytacji. Jej dowódcy kontynuują zaciekłą walkę, w tym między sobą. Traktując Europejczyków jak braci w wierze, Taipings nie mogą zrozumieć, dlaczego Brytyjczycy i Francuzi zwrócili się przeciwko swoim nowym krewnym. Armia Królestwa Niebieskiego surowo zabrania palenia opium, a ponadto niszczy wszystko, co wiąże się z buddyzmem, konfucjanizmem i taoizmem. Sytuacja się pogarsza. Oblężona stolica Taiping, Nanjing, znika w płomieniach majestatycznego pożaru. Hong Xiuquan popełnia samobójstwo. Jego syn, następca tronu, kończy swoje młode życie na rąbaniu. Ostatnie jednostki Królestwa Niebieskiego, po desperackiej próbie szturmu na Pekin, giną niemal z pełną siłą 16 sierpnia 1868 roku.

Podczas powstania w Taiping od 20 do 30 milionów ludzi zostaje odciętych od swojego cennego życia. Chińskie władze do dziś starają się ograniczyć rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa. W 1900 roku, podczas powstania ihetuanów (bokserów), zwolennicy tradycyjnych wierzeń eksterminowali prawie wszystkich chrześcijan w Pekinie (Chińczyków), postrzegając ich jako wspólników Europejczyków. Tak czy inaczej, z nimi lub bez, Imperium Niebieskie jest okupowane przez siły Niemiec, Rosji i Japonii. Zwycięzcy otrzymują odszkodowanie w wysokości 450 milionów lanów srebra (sztabka waży 31 gramów) i jeszcze pełniej otwierają konserwatywne Chiny na świat.

W 1908 r. Dwuletni cesarz Pu I. wstąpił na tron Żółtego Cesarstwa, a trzy lata później wybuchło powstanie w Wuchańsku. Wojna wszystkich ze wszystkimi prowadzi do upadku Imperium Qing i proklamacji Republiki Chińskiej. Tybet i Mongolia opuszczają Chiny «po swojemu».

Cesarz Pu Yi (1906—1967)

Pu Yi, alias Xundi – «Zapomniany cesarz» – od 1932 roku jest władcą marionetkowej republiki Manzhou-go, utworzonej przez militarystyczną Japonię dla własnych celów. W 1945 roku Pu Yi poddał się sowieckim siłom powietrznym w pobliżu miasta Mukden. Skromny monarcha przez pewien czas przebywał w sowieckim obozie jenieckim pod Chabarowskiem. Później może wrócić do Chin. Tutaj Pu Yi jest reedukowany zgodnie z systemem Czerwonego Cesarza, Mao Zedonga przez dziewięć lat, a potem, dla rozrywki całej Komunistycznej Partii Chin, otrzymuje względną wolność. Ostatni cesarz podlewający rośliny w Ogrodzie Botanicznym w Pekinie. Następnie jak zwykły archiwista przegląda książki Biblioteki Narodowej

…Kilkadziesiąt lat przed początkiem naszej ery. Dwaj ambitni generałowie, Oktawian August i Marek Antoniusz, dzielą Rzym na imperia wschodnie i zachodnie.

Gajusz Juliusz Cezar Oktawian August (63 pne – 14 ne), adoptowany syn Cezara, następca, który wygrał wojnę secesyjną. Pierwszy prawdziwy cesarz rzymski.

Marek zostaje zaklęty spadkobierczyni egipskiej dynastii Ptolemeuszy, Kleopatry, która nie ma nic przeciwko temu, by zostać królową samego Rzymu. Na przemian ucztowanie z wojskowymi przygotowaniami tęskni za ciosami metropolii jeden po drugim i ostatecznie kończy swoje barwne życie ciosem miecza. Czar 39-letniej Kleopatry nie działa już na zwycięzcę. Dziedziczka faraonów idzie za przykładem Antoniego. Po niej zostaje czworo dzieci. Siedemnastoletni Cezarion, syn Kajusza Cezara, zostaje zabity z rozkazu Augusta. Siostra nowego cesarza wychowuje dwoje bliźniaków Antoniego. Nie wiemy nic o losach czwartego.

Cesarz Tyberiusz, pasierb i spadkobierca Augusta, został rzekomo uduszony podczas choroby przez swojego wnuka i adoptowanego syna Kaligulę.

Guy Julius Caesar Augustus Germanicus (Caligula), 12—41 l. AD, drugi cesarz rzymski, zgodnie z definicją Seneki «bezgraniczna deprawacja połączona z nieograniczoną mocą». Osiem miesięcy po wynurzeniu, początkowo spokojny Kaligula zapada na zapalenie mózgu. Po wyzdrowieniu staje się szalonym dyktatorem. Ulubione wyrażenie – «Niech nienawidzą, gdyby tylko się bali» – (Oderint dum mitvant). W 41 roku n.e. spiskowcy otaczają cesarza jednym z podziemnych przejść od teatru do łaźni. Ostatnią rzeczą, jaką słyszy Kaligula – formuła użyta w ofierze «Zrób to» (ok aje) – po czym zostaje uderzony mieczem. Wraz z Cezarem Pretorianie zabijają jego żonę i dwuletnią córkę