В настоящее время он хранится в архиепископском музее в Утрехте. См. H.W. van Os и Marian Prakken The Florentine Paintings in Holland: 1300–1500. (Флоренция: Голландский институт истории искусства, 1974 г.), с. 27.
Эту фреску, находящуюся в капелле ди Сан-Бенедетто, приписывали то «scuola giottesta», то Ченни ди Франческо ди сер Ченни. См. Madlena Mosco La Maddalena tra sacro e profano (Milan: Mondadori, 1986), 31.
Richard Offner A Critical and Historical Corpus of Florentine Painting (New York: Institute of Fine Art, 1930 г.), Sec. III, vol.5 (1947), fig. 26, 126. Другие святые — это Юлиан Госпитальер, Михаил и Марфа. Оффнер высказывает предположение, что здесь присутствие святого Юлиана, покровителя флорентийских содержателей постоялых дворов, возможно, указывает на то, для кого она была предназначена. Юдит Оливер сообщила мне, что обнаружила еще одно такое изображение Марии Магдалины в кодексе Жизель, рукописи, написанной в 1300 году монахиней Жизель для женского монастыря в Рулле, обители цистерцианских монахинь в Вестфалии. Анализ данного манускрипта см. Judith Oliver Worship of the Word: Some Gothic Nonnenbucher in Their Devotional Context в Women and the Book: Assessing the Visual Evidence, под ред. Лесли Смит и Джейн М. Тейлор (Toronto: University of Toronto Press, 1996), 106–122.
PL 171, 677. Минье ошибался, когда приписывал эти три проповеди Гильдеберту Лавардинскому.
«Et istae Mariae sunt sicut duo oculi in capite ecclesiae. Una quidem ut oculus dexter derigens per viam innocentie, alia ut sinister derigens, per viam poenitentie». MS BAV Barb. lat. 513, f. 97v; RLS 3: 337. Бонавентура также проводит сравнение между невинностью и покаянием, хотя приводит в качестве примера невинности вместо Богородицы святых Екатерину и Сесилию. См. de quinque festitatibus pueri Jesu в S. Bonaventurae S.R.E. Episcopi Cardinalis Opera Omnia, под ред. коллегии св. Бонавентуры ордена проповедников, 10 т. (Quaracchi: Тур. Collegii S. Bonaventurae), т. 8 (1898 г.), с. 90.
Выражение «via perditionis» позаимствовано у Григория Кремонского. См. MS Assisi 539, f. 238v.
Цит. no Hilda Graef «Mary: A History of Doctrine and Devotion», 2 т. (New York: Sheed and Ward, 1963–1965), т. 1, с. 59–60.
Жак Даларюн в своей работе выдвигает в отношении замужних женщин следующее предположение: «Madeleine est la porte entrouverte qui leur permet de trouver place dans un plan de salut» («Магдалина являлась лазейкой, позволявшей им найти себе место в плане спасения»). См .Jacques Dalarun «Lapsus Linguae: La Legende de Claire de Rimini (Biblioteca di Medioevo Latino, т.6) (Spoleto: Centro Italiano di studi sull’alto medioevo, 1994), 333.
О Богородице и традиции толкования Песни песней см. Е. Ann Matter The Voice of My Beloved: The Song of Songs in Western Medieval Christianity (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1990), 151–177.
Проповедь 232, SC 116 (1966), 262.
Matter Voice, 167.
Францисканский анонимный автор так говорит об ее добродетели: «Блаженная Мария Магдалина хранила свою добродетель, которая освободила ее сердце и тело от всякого порока, и свидетельством тому было то, что после обращения и покаяния в своих грехах она стояла рядом с блаженной Девой Марией». В работе Бериу Магдалина, с. 339.
«Terra inculta ilia facta est ut ortus voluptatis». Cm. Iohannes de Biblia , MS BAV Borgh. 24, ff. 57r—61r; Remigio de’Girolami (Pe-миджио де Джиролами ), MS Flor. Naz. Conv. Sopp. D. I. 937, ff. 229v—230r; RLS 5:803, и Gregorio da Cremona (Григорий Кремонский ), MS Assisi 539, ff. 236v—238r.
«Dilectissima Maria Magdalena olim fuit velut terra inculta, a deo deserta, et omni sublata custodia… id est demonum erat habitatio facta et vepribus viciorum totaliter occupata postmodum vero 3elatus dominus terram suam. Post transitum hyemis ver adduxit quo diligenter ipsam excolens purgavit et bonis plantationibus earn replens custodiam suam apposuit. Quae prorumpens in flores ortus effecta fuit. Estate vero succendente fructus uberes ad maturitatem perduxit. Sic que in ortum voluptztis conversa velut quidam paradisus deliciarum extitit». MS BAV Borgh. 24, f. 57v; cp. ibid., ff. 61v-62r; RLS 3:91.
«Sed nota quod agricultura consistit in quartum. Est enim purgandus, claudendus aive custodiendus, excolendus et irrigandus. Primum facit confesio peccatorum, secundum custodia sensuum, tertium frequentia operum, quartum effusio lacrimarum». MS Assisi 539, f. 237v. О Григории см. D. Gutierrez Gregoire de Cremone, DHGE 21 (1986), 1495–1496.
«(Can.v) Veniat dilectus meus in ortum suum et comedat fructum pomorum suorum; scilice poma redolentia sunt superne suavitatis fragrantia quibus reficitur anima delicata… (Can. vi) Dilectus meus descendit in ortum suum ad aureolam aromatum ut pascatur in ortis et lilia colligat». MS Assisi 539, ff. 237r—238r.
Peter Billet The Common Woman in the Western Church in the Thirteenth and Early Fourteenth Centuries в Women in the Church, под ред. У. Дж. Шилз и Дианы Вуд (Oxford: Basil Blackwell, 1990), 150.
«Et dicitur quod habuit quadruplicem coronam… Tertio coronam floream que datur virginibus non quod esset virgo: sed post conversionem suam puritatem altisimam mentis et corporis habuit». Sermones de laudibus , 79.
Prediche del Beato Fra Giordano , т. 2, с. 46. Этот отрывок взят из проповеди для праздника святого Матфея.
В книге Бериу Магдалина, с. 336.
Читать дальше