«Nam neque peculiare ens Homo est hoc vel hoc neque ipsius est hec aut hec natura, sed simul omnia est: omnium concurrentia, rationale chasma et congregatio» ( Bovillus C. De sapiente. XXIV. P. 170). Ср. в «Платоновском богословии» Фичино: «Et quia ipsa [anima hominis] vera est universorum connexio… merito dici possit centrum naturae, universorum medium, mundi series, vultus omnium, nodusque et copula mundi» ( Ficinus M . Opera. Basileae, 1576. Vol. 1. P. 121).
«…supremi soli merito Hominum similes, Rationis et habitu et functione rationales, veri perfectique Homines dictitentur» ( Bovillus C. De sapiente. I. P. 56).
«…supremi soli merito Hominum similes, Rationis et habitu et functione rationales, veri perfectique Homines dictitentur» ( Bovillus C. De sapiente. I. P. 64.
«…supremi soli merito Hominum similes, Rationis et habitu et functione rationales, veri perfectique Homines dictitentur» ( Bovillus C. De sapiente. I. P. 58, 64.
«…supremi soli merito Hominum similes, Rationis et habitu et functione rationales, veri perfectique Homines dictitentur» ( Bovillus C. De sapiente. VI. P. 86.
См. в этой связи наблюдения: Groethuysen B. Op. cit. S. 78, 85.
«…naturalis Homo Homine vivit indignus» ( Bovillus C . De sapiente. Epistola dedicatoria. P. 54).
«…et qui velut naturalis Rationis expertes aut sensitivo aut vitali desiderio aguntur, Homines quidem natura ac substantia, Virtutis autem defectu animo inconditi, sui incompotes, improvidi, incompositi, inhumani» (Ibid. VI. P. 86).
Ibid. VII. P. 94. См. также: Ibid. XXXI. P. 214.
Groethuysen B. Op. cit. S. 78.
«Sapiens est rerum omnium materialium et que firmamento ambiuntur verus consummatusque finis et, ut plerique sentiunt, terrenus quidam mortalisque Deus» ( Bovillus C. Op. cit. XIX. P. 148); «eterni, primi naturalisque Dei… vera precipua et substantialis imago» (Ibid. VII. P. 92). На эту тему см. также: Ibid. XLIII. P. 274.
«Est igitur Homo mundus uterque: intelligibilis animo, sensibilis corpore; idem est mundi utriusque scirpus, vinculum, coherentia et connexio» (Ibid. XX. P. 154).
Ibid. XX. P. 156.
См. об этом подробнее: Кудрявцев О. Ф. Указ. соч. // СВ. Вып. 57. С. 165–169.
Bovillus C. Op. cit. XXIV. P. 172.
См. в этой связи справедливые наблюдения: Groethuysen B. Op. cit. S. 82.
«Est enim Homo mundi Anima; mundus vero et quicquid sub celo visitur, Hominis est ut corpus. Et ex Homine et mundo fit id, quod dicimus Universum, persimile et proportionabile toti Homini» ( Bovillus C. XXI. P. 162).
«Et ut ad Hominis subsistentiam necessaria probatur Anima: ita et ad Universi complementum et subsistentiam perquam necessarius et expetendus est Homo et precipue sapiens Homo, qui est verissima mundi Anima» (Ibid. XXI. P. 164).
Ibid. XIX. P. 152. См. в этой связи: Groethuysen B. Op. cit. S. 76, 81.
«…Homo, mira proportione corpori Universi, idest sublunari mundo, prior quam sibiipsi adesse comperitur et ex mundi scientia in semet ingredi, sibi adesse seque contueri» (Ibid. XXI. P. 164).
«Et si Homo, ut Sapiens, suiipsius capax seque ipsum nosse predicatur: dicendum et Universum sui capax, semetipsum nosse seque posse intueri» (Ibid. XXI. P. 160). См. в этой связи: Magnard P. L’homme delivre de son ombre // Bovelles Ch. de. Le livre du sage. P. 10–12.
Ibid. XIX. P. 150.
Ibid. XXIV, XXVI. P. 172–182.
Ibid. XXIV. P. 172. Аналогичное рассуждение на эту тему см. также: Ibid. XXII. P. 164.
См. в этой связи: Ibid. VIII. P. 94, 96.
См.: Парацельс Т. Великая астрономия или проницательная философия большого и малого мира. Гл. 2. Перевод О. Ф. Кудрявцева // Чаша Гермеса. Гуманистическая мысль эпохи Возрождения и герметическая традиция. С. 295–298, 302–311.
Bovillus C . De sapiente. XXI, XXVI. P. 162, 182.
Ibid. XXVI. P. 182.
Ibid. XIV. P. 126. О посредничестве человека, которое дает возможность чувственно воспринимаемому и умопостигаемому мирам переходить друг в друга, см.: Ibid. XX, XXXIII. P. 156, 224. См. на эту тему подробнее: Magnard P. Op. cit. P. 10–12, 17, 18.
Конец ознакомительного отрывка
Купить книгу