Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Í milli kotsins og prestagarðsins var konungsborg; fer nú drengur fram hjá henni og kemur ekki í bústað konungsins, heldur fer beina leið til prestsetursins. Drengur afhendir nú presti dallinn, en prestur fær honum aftur dúk, segir að ekki þurfi annað en breiða hann á borð og segja: „Hans dúk, Hans dúk, fullt með besta mat,“ þá komi réttir á borðið hvað á fætur öðru.

Prestur segir sendisveininum(пастор говорит мальчику: «посыльному»; sendisveinn – посыльный; senda – посылать; sveinn – мальчик ) að hann verði að halda beina leið heim(что он должен идти прямиком домой: «держать прямой путь домой»; beinn – прямой ) , en megi ómögulega koma í konungsborg(и не должен ни в коем случае заходить в королевский замок; ómögulegur – невозможный; mögulegur – возможный ) . Piltur lofar þessu(паренёк пообещал это) , kveður prest(попрощался с пастором) og heldur sína leið(и отправился в путь).

Prestur segir sendisveininum að hann verði að halda beina leið heim, en megi ómögulega koma í konungsborg. Piltur lofar þessu, kveður prest og heldur sína leið.

En er hann er kominn nálægt borginni(но когда он проходил мимо замка) (eða kóngsríkinu(или королевства) ) þá tekur hann að brenna af löngun til(стало ему невтерпёж; brenna af löngun – сгорать от желания; löngun – сильное желание; жажда; стремление ) að koma í hana(зайти в него) , heldur að það muni lítið saka(думает, что никакого греха в том не будет: «будет небольшая вина»; sök – обвинение; вина; дело; процесс; причина ) þó hann skoði sig þar dálítið um(если он даже не надолго заглянет туда; skoða sig um – осмотреться ) og fer inn í borgina(и заходит в замок) . Þar verður á vegi fyrir honum kóngsdóttir(там предстала перед ним принцесса) ; spyr hún(спрашивает она) hvað hann sé að fara(что он там делает) . Drengur verður ekki of þagmælskur(паренёк молчать не стал: «не был слишком молчаливым»; þagmælskur – молчаливый; þagmælska – молчаливость; молчание; соблюдение тайны; скромность; þagna – умолкать; стихать; mæla – говорить ) og segir henni alla sögu(и рассказал ей всё, как есть: «всю историю»).

En er hann er kominn nálægt borginni (eða kóngsríkinu) þá tekur hann að brenna af löngun til að koma í hana, heldur að það muni lítið saka þó hann skoði sig þar dálítið um og fer inn í borgina. Þar verður á vegi fyrir honum kóngsdóttir; spyr hún hvað hann sé að fara. Drengur verður ekki of þagmælskur og segir henni alla sögu.

En þegar hann getur um dúkinn(но когда он упомянул о скатерти) þá biður hún hann fyrir alla muni(стала она просить его во что бы то ни стало) að selja sér hann(продать ей её) , segist hún skuli margborga honum dúkinn(сказала, что заплатит ему много за скатерть; margborga – много заплатить; marg– – много; много раз; margur – много; многочисленный; borga – платить ) . Við þessar fortölur linast drengur(на эти уговоры поддался парень; fortölur – увещевания; linast – обмякнуть; lina – смягчать; расслаблять ) , afhendir henni dúkinn(отдал ей скатерть) , en fær í staðinn skæra skildinga(и получил взамен несколько сияющих монет; skær – ясный; светлый; чистый; skildingur – ист. скильдинг /монета = 2 эйрирам/; монета ) sem honum þykja bæði margir og fallegir(которые ему показались многочисленными и прекрасными) , þykist ekki hafa farið illa að ráði sínu(посчитал он, что разумно поступил = не продешевил; fara illa – неудачно поступить; ráð – совет; обдумывание; выход; средство; разум; власть ); og gengur nú(и пошёл он) sem fætur toga heim í kotið(в сторону дома: «когда /также и/ ноги понесли его домой в хижину»; toga – тянуть; тащить ).

En þegar hann getur um dúkinn þá biður hún hann fyrir alla muni að selja sér hann, segist hún skuli margborga honum dúkinn. Við þessar fortölur linast drengur, afhendir henni dúkinn, en fær í staðinn skæra skildinga sem honum þykja bæði margir og fallegir, þykist ekki hafa farið illa að ráði sínu og gengur nú sem fætur toga heim í kotið.

Karl fagnar ekki svo mjög yfir þessari ferð(мужик не особо обрадовался деньгам: «этому возмещению») og heldur að þetta muni eyðast einhvern tíma(полагая, что они когда-нибудь: «какое-то время» да закончатся; eyðast – растрачиваться ).

Karl fagnar ekki svo mjög yfir þessari ferð og heldur að þetta muni eyðast einhvern tíma.

Þetta varð líka orð og að sönnu(так оно и вышло; að sönnu – действительно; sannur – правдивый ) ; því áður langir tímar liðu(потому что прошло не так уж много времени) verður hann uppiskroppa(а у него ничего не осталось; uppiskroppa – лишившийся ) og sendir son sinn í annað sinni til prestsins(вот и отправляет опять сына к пастору) og biður hann fyrir alla muni að hjálpa upp á sig(и просит во что бы то ни стало выручить его) því nú hafi hann ekkert til að lifa við(дескать, не на что ему теперь жить).

Þetta varð líka orð og að sönnu; því áður langir tímar liðu verður hann uppiskroppa og sendir son sinn í annað sinni til prestsins og biður hann fyrir alla muni að hjálpa upp á sig því nú hafi hann ekkert til að lifa við.

Drengur fer nú eins og áður til prestsins(парень, как и в прошлый раз, отправился к пастору) . Prestur verður hálfbyrstur við strákinn(пастор слегка рассердился на мальчика; hálfbyrstur – несколько разозлённый; byrstur – суровый; грубый; резкий ) og segir hann hafi prettað sig(мол, тот его обманул; pretta – обманывать; дурачить ) og farið inn í borgina(и вошёл в замок) . Piltur segir hið sanna(паренёк рассказал правду) . Prestur kveðst þá verða að hjálpa þeim dálítið(пастор сказал, что надо им немножко помочь) , fer í burt(отошёл: «отходит» /прочь/) og að lítilli stundu liðinni kemur hann aftur(а по прошествии некоторого времени возвращается) og teymir eftir sér trippi(и ведёт за собой под уздцы молодую лошадку; teyma – вести под уздцы; trippi – лошадь /в возрасте 1–4 лет/ ) og segir dreng(и говорит парню) að ekki þurfi annað en segja(что нужно всего лишь сказать) : „Hriss-trippa(встряхнись, лошадка; hrista – трясти; встряхивать ) , hriss-trippa(встряхнись, лошадка) ,“ þá hristi trippið sig(тогда лошадь встряхнётся) og velti peningarnir út úr því(и посыпятся из неё деньги; peningur – монета; деньги ).