Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Drengur fer nú eins og áður til prestsins. Prestur verður hálfbyrstur við strákinn og segir hann hafi prettað sig og farið inn í borgina. Piltur segir hið sanna. Prestur kveðst þá verða að hjálpa þeim dálítið, fer í burt og að lítilli stundu liðinni kemur hann aftur og teymir eftir sér trippi og segir dreng að ekki þurfi annað en segja: „Hriss-trippa, hriss-trippa,“ þá hristi trippið sig og velti peningarnir út úr því.

Ennþá tekur presturinn drengnum vara fyrir því(вновь пастор предупреждает парня о том; taka e-m vara fyrir e-u – предупреждать кого-л. о чём-л.; vari – предупреждение; осторожность ) að koma ekki í konungsborg(не заходить в королевский замок) og gefur drengur fögur heit í því tilliti(и парень даёт торжественное: «прекрасное» обещание на этот счёт; heit – обещание; обет ).

Ennþá tekur presturinn drengnum vara fyrir því að koma ekki í konungsborg og gefur drengur fögur heit í því tilliti.

Nú leggur hann á stað(вот отправляется он) , en er hann nálgast borgina(но когда оказывается рядом с замком) brennur hann í skinninu af löngun(так и сгорает от желания; brenna í skinninu að gera e-ð – лезть из кожи вон /руки чешутся/ сделать что-л.; skinn – кожа ) að fara inn í hana(зайти в него) . Telur hann sér trú um(стал он себя убеждать; telja e-m trú um e-ð – убеждать кого-л. в достоверности чего-л.; trú – вера; доверие ) að hann muni geta staðið sig(что у него получится устоять) þó einhver freisting komi fyrir hann(какое бы искушение ни оказалось у него на пути; freisting – искушение ) . Í þessu trausti beygir hann leið sína að borginni(в этой уверенности сворачивает он к замку; traust – уверенность; beygja – сворачивать ) og fer inn í hana með trippið í taumi(и входит в него с лошадкой в узде; taumur – узда; верёвка ).

Nú leggur hann á stað, en er hann nálgast borgina brennur hann í skinninu af löngun að fara inn í hana. Telur hann sér trú um að hann muni geta staðið sig þó einhver freisting komi fyrir hann. Í þessu trausti beygir hann leið sína að borginni og fer inn í hana með trippið í taumi.

En þegar hann var inn kominn(но когда он вошёл внутрь) kemur kóngsdóttir móti honum(вышла ему навстречу принцесса) , heilsar honum vingjarnlega(здоровается с ним любезно; heilsa – здороваться; приветствовать; vingjarnlegur – дружеский; любезный ) og spyr(и спрашивает) hvað hann sé nú að ferðast(куда он путь держит) . Drengur gleymir nú nærri því sjálfum sér(парень чуть было совсем не забылся = обо всём на свете забыл; gleyma – забывать ) og segir henni(и говорит ей) að það sem hann hafi fengið áður hjá henni(что то, что он от неё раньше получил) hafi orðið endarjótt(закончилось) svo hann hafi þurft að fara að finna prestinn(так что пришлось ему идти к пастору) , hafi hann hjálpað föður sínum um þetta trippi(помог тот его отцу этой лошадкой) sem ekki þurfi annað en segja við(которой только и нужно было, что сказать) : „Hriss-trippa(встряхнись, лошадка) ; hriss-trippa(встряхнись, лошадка) ,“ og þá velti peningar út úr því á allar hliðar(и тогда посыплются из неё деньги ручьём: «во все стороны»).

En þegar hann var inn kominn kemur kóngsdóttir móti honum, heilsar honum vingjarnlega og spyr hvað hann sé nú að ferðast. Drengur gleymir nú nærri því sjálfum sér og segir henni að það sem hann hafi fengið áður hjá henni hafi orðið endarjótt svo hann hafi þurft að fara að finna prestinn, hafi hann hjálpað föður sínum um þetta trippi sem ekki þurfi annað en segja við: „Hriss-trippa; hriss-trippa,“ og þá velti peningar út úr því á allar hliðar.

Nú verður kóngsdóttir öldungis óð og uppvæg(тут принцесса сильно взволновалась; óður – безумный; взбешённый; жаждущий; uppvægur – взволнованный; выведенный из себя ) , biður drenginn með mörgum blíðum og fögrum orðum(просит парня ласково и мило: «многочисленными мягкими и красивыми словами»; blíður – мягкий; нежный ) að selja sér trippið(продать ей лошадь) hvað sem það eigi að kosta(чего бы она ни стоила) og lofar honum miklu meira og betra gjaldi(и обещает ему гораздо больше денег: «большую и лучшую плату»; gjald – плата ) heldur en hið fyrra sinn(чем в предыдущий раз) . Drengur lætur loksins til leiðast(парню это наконец надоело) , tekur á móti gjaldinu(берёт он деньги) og fer heim í kot til foreldra sinna(и возвращается домой к родителям) og lætur ekki neitt á neinu bera(как ни в чём не бывало: «и не даёт ничего ничему носить» = виду не подаёт).

Nú verður kóngsdóttir öldungis óð og uppvæg, biður drenginn með mörgum blíðum og fögrum orðum að selja sér trippið hvað sem það eigi að kosta og lofar honum miklu meira og betra gjaldi heldur en hið fyrra sinn. Drengur lætur loksins til leiðast, tekur á móti gjaldinu og fer heim í kot til foreldra sinna og lætur ekki neitt á neinu bera.

Karl þykist(мужик посчитал) að vísu fá mikið hjá presti(что вообще-то много от пастора получил; að vísu – вообще-то; vís – уверенный; мудрый ) , en svo fer sem fyrri(но случилось, как и раньше) að eigurnar taka að þrjóta(что пожитки его стали подходить к концу; eiga – владение; собственность ) , því nú hafði karlinn líka keypt þeim nýjan og þokkalegan klæðnað(ведь мужик купил домашним новую, хорошую одежду; nýr – новый; þokkalegur – хороший; красивый; опрятный; þokki – очарование; грация ) þar hann hugsaði(потому что думал) að það sem nú kom(что того, что им в руки на этот раз попало) mundi lengi duga(надолго хватит; duga – годиться; хватать; быть достаточным ).