Fatma Nabieva: Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 4

Ramiz Dilqəmlə rastlaşdı, Nazlının qolundan tutub apardığını görüb – olara: nə oldu? xeyir ola? Dilqəm – Ramizə: Nazlının atəşi var. Ramiz Dilqəmin ağzından söz çıxan kimi narahat oldu, nə? atəşinmi var? niyə deməmisən bizə? Ramiz yaxınlaşıb Nazlının alnına əlini qoyub baxdı. Sən yanırsan bacım, niyə belə halda gəmisən işə? həkimə gedirik bu dəqiqə. Ramiz Nazlını bacısı kimi çox istəyirdi, Aylında ondan gedəni həmişə yanında dayaq Nazlı vardı.

Dilqəm – Ramizə: qardaşım bir imkan vermədin sözümü bitirim, məndə onu həkimə götürürəm, sən qal şirkətdə mən aparıram. Ramiz razı olmadı, Nazlının qolundan tutub, – Dilqəmə: sən qal qardaşın aparacaq onu həkimə. Mən sənə xəbər edərəm narahat olma qardaşım, danışdıqmı? Nazlı ortada qalmışdı baxa, ikisinədə yox deyə bilməyəcəyi insanlardılar. Ramizin xətrinə dəymədi Dilqəm, tamam o zaman xəbər gözləyirəm sənədən, apar. Nazlını aparıb getdi Ramiz,

Nazlı gedərkən Dilqəmə elə baxdı ki, sanki son gedişiydi. Dilqəm Nazlının xəstələnməyini belə istəmirdi, Nazlının elə baxışları ürəyini göynətdı. Nədən ürəyi bu qədər narahat idi? kimdə olmur ki, sadəcə atəşi vardı, gülümsəyib, əl yellədi Nazlıya. Şirkətdən çıxıb getdilər, Dilqəm yerində donub qalmışdı baxa ardlarınca.

İşçilərdən bir nəfər Dilqəmi səslədi, Dilqəm bəy baxarsınızmı? əlbətddə, işçinin nə dediyinə qulaq asdı.

Aylın oğluyla Nicatın atasının yanında idi, kişi uşaqla oynayırdı, mən sənə çox alışdım şirin evlad, uşaqda kişiyə yaddıq etmirdi. Aylın oların oynamasına baxırıdı, Nicatdan zəng gəldi Aylına. Aylın telefonunu götürüb cavab verdi alo, biraz qulaq asıb – Nicata: anladım, mən indi baxıram zəng edirəm. İşlə əlaqəli Aylının harasa zəng etməsi lazımdı, otaqdan çıxıb lazım olan yerə zəng etdi. Alo salam, işlə əlaqəli biraz vaxtınızı ala bilərəmmi? çox gözəl, Aylın danışmağa davam etdi.

Ramiz Nazlını həkimə gətirmişdi, Nazlını yoxlamaqçün içəri almışdılar, Ramiz gözləyirdi. Birazdan Nazlı çıxdı – Nazlıya: nə dedilər? Nazlı gülümsəyib, – Ramizə: dedim axı bir şeyim yoxdur qardşım, ardınca həkimdə çıxdı. Ramiz – həkimə: bacımın nəyi var doktor? – Ramizə: yoxladıq bir şeyi olana oxşamır. Soyuqlamışda ola bilər, ancaq hər ehtimala qarşı analızlərini alsınlar. Həkimin ardınca tibb bacısıda çıxdı otaqdan, – Nazlıya: buyurun sizi götürsün lazım olan analizdərinizi verin. Siz telefon nömrənizi qoyun tibb bacısına, cavablar hazır olan kimi sizinlə əlaqə saxlayacağıq. Hələlik keçmiş olsun, həkim getdi. Tibb bacısı – Nazlıya: buyurun xanım, Nazlını apardı getdilər. Nazlı gedərkən dönüb Ramizə baxdı üzgün baxışlarla. Ramiz əliylə boynunu ovaraq, Nazlıya baxıb gülümsədi, ançaq nədənsə Nazlının elə baxması ürəyinə toxundu. Tez telefonunu çıxarıb zəng etdi, – Dilqəmə: alo qardaşım, yoxmuş bir şeyi çox şükür. Sadəcə analizlərini alacaqlar indi, dəqiq olsun hər şey, birazdan mən Nazlını evə aparacam narahat olma, telefonu söndürüb getdi Nazlının ardınca.

Aylın işlə əlaqəli çox yerlərə zəng edib danışırdı telefonla, oğlunu qucağına alıb telefonla danışa -danışa başqa işlərinidə görürdü.

Nicatda yeni şirkətçün kreslolar, masalar, kampyuterlər alırdı. Aylınla Nicat işi qurmaqçün əllərindən gələni edirdilər, Aylın kampyuterdə işçilər axtarmaqçün elanda qoymuşdu. Nicatda maşınla başqa şeylərin ardınca gedir, maşın idarə edə – edə Aylına zəng edib bildirirdi nələr etdiyini, Aylında ona bildirirdi etdiklərini. Nicat bütün gücü ilə çalışırdı, Aylınla çalışacağını düşündükcə sevinci aşıb – daşırdı. Üzündən bəlli idi hər şey sözsüzz ifadə olunurdu, ömründə birinCi dəfə idi ki belə xöşbəxt idi, maşının sürəətini artıraraq getdi.

Axşam olmuşdu, Ramiz Nazlını evinə aparmışdı, Dilqəm Nazlını görməyə evlərinin qarşısına gəlmişidi. Maşına söykənib Nazlının gəlməsini gözlyirdi, Nazlı az vaxtdan evdən çıxıb Dilqəmə tərəf gəldi. Dilqəm Nazlını qollarını açıb, qucaqlayıb özünə sıxdı bərk – bərk, – Dilqəmə: görən olacaq bizi. Dilqəm Nazlını buraxmadan, görsünlər, sevgilimi qucaqlamağa olardanmı izin alacam? Nazlının alnından öpüb, baxdı gözlərinə diqqətdlə. Nazlı – Dilqəmə: yaxşıyam mən narahat olma canım, Dilqəmin gözlərindən oxuyurdu nə demək istədiyini. Dilqəm Nazlını təkrar bağrına basıb – Nazlıya: birdaha xəstələnmə canım, tamammı? Dilqəm uşaq kimi qorxmuşdu! Nazlının halsızlığından. Nazlı gülümsəyib, Dilqəmin üzünə baxdı utancaq baxışlarla, sənin bu qədər həyəcanlanacağını bilmirdim, söz xəstələnməyəcəm artıq. Dilqəm Nazlını uşaq kimi təkrar – təkrar qucaqlayıb, canımın – canısan. Nazlıda Dilqəmin sinəsinə başını qoyub, – Dilqəmə: səndə mənim canımsan. Dilqəmə bu söz elə təsir etdi ki, Nazlını qucaqlayıb bərk – bərk sıxdı özünə, gülümsədi.

Beləcə günlər keçirdi, Aylınla Nicat çalışmağa başlamışdılar. Aylın qucağında uşaqla şirkətdə Nicat tək qalmasın deyə, çalışırdı bacardığı qədər. İnternetə qoyduğu elanlanlarındanda maraqlanıb, gələn yeni işçilərdə vard idi şirkətdə. Nicat- Aylına: sənə bu şirkətdə göstərmədiyim bir syurprizim daha var. Aylın – Nicata: nəymiş dostum syurprizin? Nicat gəlib Aylının qucağından uşağı götürdü. Yuxarı qaldırıb uçurdaraq uşağı oynatdı, – uşağa: əmi səni uçurdaraq syurprizə götürsünmü?

Aylın Nicatın nə deyəcəyini gözləyirdi. Nicat – Aylına: buyurun Aylın xanım, xanımlar irəlidən, otaqdan çıxmasını gözlədi. Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsəyərək, çıxdı otaqdan. Nicat – uşağa: Sərdar bəy xanımlara yol verilməlidir bunu unutma, ardınca otaqdan çıxdı.

Aylını şirkətdə göstərmədiyi bir otağın qapısına gətirdi, Aylın dayanıb baxdı qapıya. Nicat – Aylına: syurprizim burdadır aç qapını, Aylın əlini qapıya atıb Nicata baxdı. Nicat gülümsəyərək, – Aylına: aç – aç qorxma. Aylın qapını açıb içəri girdi, otağı görüb gözlərinə inanmadı, əlləriylə üzünü tutub baxdı ətrafa. Niçatda gəldi yanında dayanıb, – Aylına: bəyəndinmi Sərdar bəyin yeni otağını? Aylın Nicata baxdı, sevincindən bilmədi nə desin. Niçat uşağçün otaq hazırlatmışdı, otaqda hər şərait vardı uşağın baxılmasıçün. Yataq yerindən tutmuş, oyuncaqlarına kimi hər şey səliqə ilə qurulmuşdu. Nicat – uşağa: Sərdar bəy yeni otağına xoş gəldin, uşağın üzündən öpüb aparıb yerdə oyuncaqların yanında otuzdurdu, uşaq oyuncaqları götürməyə çalışdı. Nicat ayağa qalxıb gəlib Aylının yanında dayanıb baxdı uşağa, Aylının axlına gəlməzdi belə etmək şirkətdə. Nicat – Aylına: bir söz demədin canım, sevinmədinmi? Aylın sevincindən Ncatın boynunu qucaqladı. Nicat bir anda Aylının özünə sarılmasından həyəcanlandı, ürəyində qəribə hiss yaşandı. Ömründə hiss etmədiyi gözəl bir duyğu idi bu, Nicatda Aylının kürəyinə əliylə sığal çəkdi, özünə sıxdı qucaqladı.

Aylın – Nicata: çox sağol dostum, əlbətddə bunu ancaq sən düşünə bilrədin, şaşırtdın məni həqiqətəndə, əsil syurpriz oldu. Nicatdan ayrılıb, oyuncaqlarla oynayan oğlunun yanında əyləşib baxdı. Canım oğlum yanımda olacaqsan, uşağın saçlarından öpüb qoxlayıb, oxxx cənnət qoxulum mənim. Nicatda gəlib əlyləşdi Aylının yanında, yerə xalca sərilmişdi. Aylın – Nicata: artıq rahat çalışa bilərəm, sayəndə oğlum yanımda olacaq. Nicat uşağın başına sığal çəkib – Aylına: yanımızda olacaq çanım, biz demişdik şirkətdə ancaq ikimiz ortaq olacağıq. Aylın Nicata təcüblə baxdı. Nicat uşağın əlinə oyuncaq verib gülümsədi, – Aylına: yox canım biz üz nəfərik artıq, kiçik Sərdar bəydə bizimlə şirkətdə çalışacaq. Nicatın zarafatına Aylın gülümsədi. Nicat birinci dəfəydi Aylının üzündə gərçək təbəssüm görürdü, oğluyla oynayan Aylına baxıb, olrın hər gün belə xöşbəxt olamalarıçün canını belə verməyi düşünürdü.