Андрэй Латыголец - Дні без лета

– Attention, please! Due to technical reasons our plane performs emergency landing at the airport of New-York in behalf of J. Kennedy. Please, put on life jackets! [2] Калі ласка, увага! З тэхнічных прычын наш самалёт здзяйсняе вымушаную пасадку ў аэрапорце Нью-Ёрка імя Дж. Кенэдзі. Калі ласка, надзеньце выратавальныя камізэлькі!

Гоман у салоне самалёта адразу ўзрастае. Сцюардэса размахвае рукамі і яшчэ раз паўтарае ўсё тое самае па-нямецку.

– Ты пачуў, што яна сказала? – трывожна пытае за кадрам Кіра.

– Штосьці наконт вымушанай пасадкі ў аэрапорце Нью-Ёрка і што нам неабходна надзець выратавальныя камізэлькі.

– Please, remain calm! The life jackets are under your seat [3] Калі ласка, захоўвайце спакой! Выратавальныя камізэлькі знаходзяцца пад вашымі сядзеннямі. , – спакойна кажа сцюардэса.

– Макар, што здарылася?! – голас Кіры робіцца істэрычным.

Камера паварочваецца да яе.

– Пад сядзеннем… паглядзі камізэльку пад сваім сядзеннем! – выпальвае Макар.

Кіра, трапечучы, імпульсіўна шукае пад сядзеннем.

– Знайшла!

Камера рэзка паварочвае да сцюардэсы, карцінка павялічваецца на максімум. Сцюардэса з каменным тварам надзявае камізэльку яскравага жоўтага колеру і моўчкі паказвае астатнім, як гэта рабіць.

– Кіра! Надзявай камізэльку цераз галаву, давай жа! Спераду павінны застацца кішэні! Надзела?!

– Надзела!

– Потым ззаду, на спіне замацуй яе ліпучкамі! Зрабіла?

– Так! Макар, цяпер давай ты! Хопіць здымаць, ты што, здурнеў?!

Запіс абрываецца.

Запіс узнаўляецца, у фокусе – ілюмінатар самалёта. Самалёт робіць экстранную пасадку. Скрозь густы туман відаць толькі чырвоныя агні ўздоўж узлётнай паласы, якія бесперапынна мігцяць трывожным аварыйным сігналам. Паводле ўсіх разлікаў гэта Нью-Ёрк. На борце самалёта напружана перашэптваюцца пасажыры.

Здымкі вядуцца з доўгага праходу на тэлетрапе. Пасажыры ў жоўтых выратавальных камізэльках арганізавана бягуць па калідоры. Чуваць усхліпы і плач дзяцей. Хтосьці мацюкаецца па-англійску.

– Макар, перастань… – чуецца за кадрам здушаны голас Кіры. – Ты сур’ёзна? Табе няма чым заняцца?

– Гэта трэба здымаць, Кіра, штосьці адбываецца…

– Мне страшна, – кажа Кіра.

Камера павольна абводзіць тэрмінал аэрапорта Джона Кенэдзі. У памяшканні людна. Людзі ўсхваляваныя. Паліцыя спрабуе супакоіць натоўп. На электронным табло няма ніводнага рэйса. На другім паверсе, куды вядзе эскалатар, стаяць людзі ў строгіх касцюмах – відаць, адміністрацыя аэрапорта. Сумятня. У гэтым стоўпатварэнні цяжка разабраць, што здарылася. Макар паварочвае аб’ектыў на сябе.

– Цяпер мы ў першым тэрмінале, куды нас спешна даставілі з самалёта. Пакуль незразумела, што канкрэтна адбылося. Відаць, тэракт, а можа, пачалася вайна. Усе на мяжы.

Макар глядзіць па баках.

– Паспрабую адшукаць разетку, трэба зарадзіць акумулятар камеры. Цяпер я хачу здымаць кожны момант з таго, што тут дзеецца. Нам страшна, вельмі страшна.

– Прывітанне, мой умоўны глядач. Не ведаю, хто будзе глядзець гэтае відэа, але я разлічваю, што яно не застанецца без увагі. На ўсялякі выпадак паўтаруся, што мяне завуць Макар, са мной мая жонка Кіра. Мы прыляцелі ў ЗША з Беларусі. Выйгралі Green Card і вось цяпер знаходзімся ў аэрапорце Кенэдзі. Ужо гадзіну мы сядзім у чаканні і невядомасці. Пакуль нічога канкрэтнага нам не кажуць. Ад прадстаўнікоў мясцовай адміністрацыі і начальніка паліцыі мы даведаліся, што адбыўся якісьці непрадказальны катаклізм. Нам забараняюць выходзіць на вуліцу і трымаюць у першым тэрмінале аэрапорта. Не ведаю, ці зможам мы вярнуць свае рэчы. На руках у нас застаўся мой заплечнік, у якім з каштоўнага толькі ноўтбук. Наш асноўны багаж з торбамі, хутчэй за ўсё, яшчэ на борце самалёта. Пакуль мы не знайшлі тут нікога з рускамоўных, з намі сядзіць гурт індусаў, шмат кітайцаў і немцаў. Аднак я разлічваю, што неўзабаве ўсё праясніцца…

– Прайшло дзве гадзіны, а мы па-ранейшаму ў першым тэрмінале. Я пазнаёміўся з хлопцам, якога завуць Ёхан, ён з Мюнхена і прыляцеў у Нью-Ёрк да сяброўкі.

Макар наводзіць камеру на бландзіна з кручкаватым носам – яго твар таксама ўстрывожаны.

– Johan, tell it again on camera, what you told me about what was happening? [4] Ёхан, скажы зноў на камеру ўсё тое, што ты мне паведаміў?

– Hi! The Internet is somehow not working, but from the news I learned, that on the West coast of the USA there was a strong explosion.

– Ёхан кажа, што на заходнім узбярэжжы ЗША адбыўся моцны выбух, аднак пакуль гэта не дакладная інфармацыя. Інтэрнэт перастаў працаваць. Сітуацыя крытычная.

На другім паверсе, ля эскалатара, пачуўся лямант. Макар хутка паварочвае камеру ў той бок. З шэрага прадстаўнікоў адміністрацыі выйшаў мужчына, які ўзяў мікрафон. Макар набліжае карцінку. Лысы мужчына ў акулярах абвяшчае: