Helen Fielding - Dziennik Bridget Jones

– Chodź – powiedział Mark Darcy.

– Co? – zapytałam.

– Nie mówi się „co”, Bridget, tylko „słucham” – syknęła mama.

– Pani Jones – odezwał się Mark stanowczym tonem. – Zabieram stąd Bridget, żeby uczcić to, co jeszcze zostało z narodzin Dzieciątka Jezus.

Wzięłam głęboki oddech i chwyciłam wyciągniętą do mnie dłoń Marka Darcy'ego.

– Życzę wszystkim wesołych świąt – powiedziałam z łaskawym uśmiechem. – Do zobaczenia na noworocznym indyku curry.

A oto, co było dalej:

Mark Darcy zabrał mnie do Hintlesham Hali na szampana i późny świąteczny lunch, który był świetny. Najbardziej podobało mi się to, że pierwszy raz w życiu polewałam świątecznego indyka sosem, nie musząc rozstrzygać, czy lepiej go zamieszać czy przecedzić. Spędzanie Bożego Narodzenia bez mamy i Uny było dziwnym i cudownym przeżyciem. Z Markiem Darcym rozmawiało mi się nadspodziewanie łatwo, zwłaszcza że musiał mi wyjaśnić kulisy akcji „Julio”. Okazało się, że Mark spędził sporo czasu w Portugalii, bawiąc się w prywatnego detektywa. Wytropił Julia w Funchal na Maderze i wyciągnął z niego, gdzie są pieniądze, ale ani prośbą, ani groźbą nie mógł go nakłonić, żeby je zwrócił.

– Teraz będzie musiał – powiedział Mark z uśmiechem. Jest naprawdę uroczy oraz piekielnie inteligentny.

– Jak to się stało, że wrócił do Anglii?

– Wybacz, że posłużę się frazesem, ale odkryłem jego piętę achillesową.

– Co?

– Nie mówi się „co”, Bridget, tylko „słucham” – odparł, a ja zachichotałam. – Zrozumiałem, że chociaż twoja matka jest najbardziej nieznośną kobietą na świecie, Julio ją kocha. Naprawdę ją kocha.

Cholerna mama, pomyślałam. Dlaczego to ona, a nie ja, jest boginią seksu, której nikt nie może się oprzeć? Może jednak powinnam iść do kolorystki.

– I co zrobiłeś? – spytałam, szczypiąc się, żeby nie zacząć krzyczeć: „A co ze mną? Dlaczego mnie nikt nie kocha?”

– Powiedziałem mu tylko, że twoja mama spędzi święta z twoim tatą i że, niestety, będą spali w jednym łóżku. Coś mi mówiło, że jest na tyle szalony i na tyle głupi, żeby spróbować… popsuć im te plany.

– Skąd wiedziałeś?

– Intuicja. Normalne w moim zawodzie.

Boże, jest wspaniały.

– Ale zadałeś sobie tyle trudu, zaniedbałeś pracę i w ogóle. Dlaczego to wszystko robiłeś?

– Bridget – powiedział. – Czy to nie jest oczywiste?

O Boże.

Kiedy poszliśmy na górę, okazało się, że wynajął apartament. Był fantastyczny, bardzo elegancki, z mnóstwem bajerów, którymi zaraz zaczęliśmy się bawić, i wypiliśmy następnego szampana, i Mark opowiedział mi, jak bardzo mnie kocha: szczerze mówiąc, mniej więcej w takich słowach, jakich zawsze używał Daniel.

– To dlaczego nie zadzwoniłeś do mnie przed świętami? – spytałam podejrzliwie. – Zostawiłam ci dwie wiadomości.

– Nie chciałem z tobą rozmawiać, póki nie skończę tej sprawy. A poza tym myślałem, że ci się nie podobam.

– Co?

– No wiesz. Wystawiłaś mnie do wiatru, bo suszyłaś włosy? A kiedy cię pierwszy raz spotkałem, miałem na sobie ten idiotyczny sweter i skarpetki w trzmiele, które dostałem od ciotki, i zachowywałem się jak kompletny kretyn. Sądziłem, że uznałaś mnie za przerażającego nudziarza.

– To prawda, ale…

– Co?

– Czy nie chciałeś powiedzieć „słucham”?

Wtedy wyjął mi kieliszek z dłoni, pocałował mnie i powiedział: „Nie, Bridget Jones, nie będę cię dłużej słuchał”, a potem wziął mnie na ręce, zaniósł do sypialni (gdzie było łóżko z baldachimem!) i zrobił ze mną takie rzeczy, że ilekroć zobaczę w przyszłości sweter w romby, będę się palić ze wstydu.

26 grudnia, wtorek 4 rano.

Wreszcie zrozumiałam, w jaki sposób można osiągnąć szczęście z mężczyzną, i z głębokim żalem, wściekłością oraz przytłaczającym poczuciem przegranej muszę wyrazić ten sekret słowami cudzołożnicy i wspólniczki przestępcy: „Nie mów»cóż, kochanie, i słuchaj mamy”.

Styczeń-grudzień. Podsumowanie

Jednostki alkoholu: 3836 (kiepsko).

Papierosy: 5277.

Kalorie: 11 090 265 (obrzydliwość).

Jednostki tłuszczu ok. 3457 (idea ohydna pod każdym względem).

Przyrost wagi: 32 kg.

Ubytek wagi: 32,5 kg (wspaniale).

Trafione numery totolotka: 42 (bdb).

Nie trafione numery totolotka: 387.

Całkowite wydatki na zdrapki: 98 funtów.

Całkowity przychód ze zdrapek: 110 funtów.

Całkowity dochód ze zdrapek: 12 funtów (Hura! Pokonałam system, wspierając jednocześnie szlachetne cele).

Telefony pod 1471: sporo.

Walentynki: l (bdb).

Karty świąteczne: 33 (bdb).

Dni bez kaca: 114 (bdb).

Faceci: 2 (ale drugi dopiero od sześciu dni).

Mili faceci: l.

Liczba dotrzymanych postanowień noworocznych: l (bdb).

Zrobiłam wspaniałe postępy!

[1]August Bank Holiday – sierpniowy Bank Holiday, drugi Bank Holiday jest w maju; dzień ustawowo wolny od pracy, nie będący świętem religijnym ani państwowym.

[2]Sloanes (od Sloane Square, centrum eleganckiego Londynu) – termin używany na określenie młodych ludzi z klas wyższych, wykształconych w elitarnych szkołach i wyróżniających się konserwatyzmem poglądów, upodobaniem do ziemiańskich rozrywek oraz ubiorem niezależnym od mody.

[3]Joanna Lumley (ur. 1946)-aktorka brytyjska

[4]Noel Edmonds – brytyjski komik, gospodarz telewizyjnego programu rozrywkowego House Party.

[5]Royal National Lifeboat Institution – jedno z najstarszych i najpopularniejszych brytyjskich towarzystw dobroczynnych finansujące działalność służb ratowniczych na wodach przybrzeżnych.

[6]Kenneth Tynan (1927-1980) – najbardziej wpływowy brytyjski krytyk teatralny drugiej połowy XX w.

[7]Morecambe i Wise – duet komików telewizyjnych.

[8]Błękitny Piotruś- cykliczny program telewizyjny dla dzieci

[9]Nick Leeson – dwudziestoośmioletni makler z singapurskiej filii banku Baringsa, w 1995 roku jego samowolne operacje finansowe przyniosły bankowi 800 milionów funtów strat, skazany na sześć i pół roku więzienia.

[10]Diana Dors (1931-1984) – seksbomba brytyjskiego kina lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych

[11]Michael Howard – minister spraw wewnętrznych w rządzie Johna Majora

[12]Douglas Hurd, Michael Howard, Jim Davidson – politycy brytyjscy.

[13]Dzień Guya Fawkesa – święto upamiętniające wykrycie tzw. spisku prochowego – planu wysadzenia w powietrze parlamentu i króla Jakuba I przez katolickich konspiratorów, do których należał niejaki Guy Fawkes. Wieczorem pali się w ogniskach jego kukłę i puszcza sztuczne ognie.

[14]Apartamenty typu „time-share” – system, w którym można stać się wspónajemcą apartamentu w miejscowości turystycznej i korzystać z niego w określonym umową turnusie przez określoną liczbę lat.