Poul Anderson - Stanie się czas

Przez cały czas są gdzieś na naszej planecie, triumfując lub zdesperowani szarpiąc się w historii, którą już poznałem. Ale i tak już się nie spotkamy. Koniec ich życia umyka mojej wyobraźni.

Podobnie jak trwanie ludzkości, Ziemi czy kosmosu.

Chciałbym… mam wiele pragnień. Żeby spędzili to lato u mnie. Moglibyśmy pożeglować łódką. Ale oczywiście woleli zobaczyć się z Eleonorą, jego matką, kiedy już to było bezpieczne. Co jej powiedzieli? Nie powtórzyła mi ani słowa.

Żałuję, że nie zadałem im pytania, które mnie ostatnio nurtuje.

Skąd się wzięła rasa podróżników w czasie?

Sądzimy, wszyscy troje, że wiemy dlaczego. Nie zapytaliśmy jednak, kto lub co odczuło potrzebę jej stworzenia.

Może powodem była zwykła mutacja genetyczna? Dlaczego więc podróżnicy w czasie przestali się rodzić po powstaniu Orlego Gniazda i potem Polaris? Prawdę mówiąc, nie byłoby to dobre dla ludzkości. Niepotrzebna nam ich zdolność poznawania przyszłości, bo cel został osiągnięty i ludzkość wyrwała się w kosmos, gdzie może rozwijać się bez końca. Kto jednak o tym zadecydował? Kto wykreował tę rzeczywistość?

Czytałem o ostatnich doświadczeniach w dziedzinie genetyki. Wydaje się, że można skonstruować wirusa, który będzie przenosił geny z jednego nosiciela na drugiego. I nosiciele niekoniecznie muszą należeć do tego samego gatunku. Może natura sama to zrobiła? Może zawsze to robiła? Najprawdopodobniej przekazujemy naszemu potomstwu dziedzictwo zwierząt, które nigdy nie były naszymi bezpośrednimi przodkami. Czy to prawda? Byłoby to cudowne. Cieszyłbym się, gdybyśmy się okazali naprawdę bliscy wszystkim stworzeniom żyjącym na świecie.

Czy jednak można skonstruować wirusa, który powoduje tak niesamowite zmiany? I czy jest możliwe, że rozsiali go podróżnicy w czasie z jakiejś niesamowicie odległej przyszłości, którzy zostali sztucznie wyhodowani?

Ostatnio często spaceruję wieczorami za miasto. Patrzę w jesienne niebo i myślę o tym.

Nazwiska radzieckich szpiegów atomowych w USA, zdemaskowanych w czasie zimnej wojny (wszystkie przypisy tłumacza) .

Senator Joseph McCarty rozpoczął w USA słynne „polowania na czarownice” — szukając domniemanych komunistów.

Nazwa określająca manipulacje dokonywane przy wytyczaniu granic okręgów wyborczych w celu uzyskania korzystnego wyniku przez partię mającą wpływ na kształtowanie ordynacji wyborczej. Nazwa pochodzi od pojęcia gerrymander, którym w języku angielskim przyjęto nazywać okręgi wyborcze o dziwnych kształtach, stworzone z manipulacyjnymi zamierzeniami.

Tak się zwykle określa ulicę przylegającą do terenów University of California, gdzie mieszczą się sklepy i restauracje stanowiące zaplecze kampusu uniwersyteckiego.

A jednak się porusza — słowa przypisywane Galileuszowi.

Podróżnicy i odkrywcy Meriwether Lewis i William Clark w latach 1804-1806 poprowadzili pierwszą amerykańską lądową wyprawę na zachód i dotarli do wybrzeży Pacyfiku.

Słynna w swoim czasie dzielnica rozrywki w Nowym Orleanie.

Plymouth Rock — skała, do której dobili pierwsi osadnicy ze statku „Mayflower” w 1620 roku. W USA jeden z najważniejszych symboli historycznych.

Epidemia dżumy szalejąca w Europie w latach 1348–1351. Szacuje się, że pochłonęła 30% ludności Europy.

Język będący środkiem komunikacji miedzy różnojęzycznymi grupami ludzi. Przykładem współczesnym jest w biznesie język angielski.

Wojny albigeńskie albo krucjata katarska (1209–1229) — kampania wojenna zainicjowana przez Kościół katolicki w celu eksterminacji katarów z Langwedocji.

„Złoto Renu”, pierwsza część „Pierścienia Nibelunga” Richarda Wagnera.

Określenie uczestników gorączki złota w Kalifornii. Nazwa pochodzi od roku 1849, kiedy przypadł szczytowy okres tego zjawiska.

Lollardzi — członkowie ruchu plebejsko-religijnego w Anglii i Szkocji w XIV i XV w., powstałego pod wpływem nauk Jana Wiklefa. Nazwa ruchu wywodzi się z języka średnioholenderskiego, lollen oznaczało „mamrotać” (przyp. tłum. ).

Think tank — Grupa osób lub instytucji mających wspólne cele, ale niekoniecznie posiadające status organizacji pozarządowych. Do celów działalności think tanków należy zazwyczaj poszukiwanie sposobów rozwiązywania problemów społecznych i udział w debatach publicznych. Na przykład Klub Rzymski na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych.