Hal Clement - In twee fasen water

“Is het niet voordeliger om de projecten gezamenlijk te ondernemen, en gegevens uit te wisselen?”

“Echt iets voor u,” schamperde de vreemdeling. “Ik heb genoeg van samenwerken met mensen, en de rest van Dromm ook als mijn mening nog in tel is. Je hebt de taal van Snel toch geleerd, zoon?”

“Ja pa, maar —”

“Geen maar. Ik weet dat je Easy aardig vindt, en ik neem aan dat ze wat minder giftig is dan de meeste mensen, na de tijd die ze met jou doorbracht, maar ik weet waar ik het over heb. Hier — gebruik de robotstem en roep Snel op. Je kunt hem iets voor mij vertellen.”

“Maar dat kan ik niet, pa.” Zelfs de mensen zagen dat de jongen ongerust was.

“Kan niet? Hoe bedoel je? Je zei dat je hun taal kende —”

“O, ik kan het best verstaan. Maar spreken gaat niet.”

“Luisterde je dan alleen, en heb je het meisje alles laten zeggen? Ik schaam me voor je. Je weet heel goed dat je nooit een kans voorbij mag laten gaan om een nieuwe taal te leren spreken.”

“Ik liet de kans ook niet voorbijgaan, pa.” Aminadabarlee scheen op te zwellen.

“Wel, in de naam van beide zonnen, zeg dan wat je gedaan hebt!” Zo hadden ze hem nog nooit horen bulderen, met die schelle stem. Aminadorneldo keek wat hulpeloos naar Easy. “Vooruit dan maar, Mina,” zei het meisje. “We zullen eens wat laten zien.”

Het tweetal nam plaats voor de microfoon en Easy schakelde in. Met de ogen op elkaar gericht, begonnen ze gelijktijdig te spreken. Ze brachten rare geluiden voort, soms klonken ze samen, soms gaf de Drommiër alleen een hoge toon, dan weer nam Easy de lage registers. Een gelijksoortig geluid dat Raeker dadelijk herkende en vagelijk verstond, kwam uit het toestel. Easy begon een antwoord en gebruikte haar handen om haar ‘kleine’ vriend te beduiden welke woorden volgen moesten. Kennelijk hadden ze samen een aardige doeltreffende doofstommencode uitgedacht. Hoewel ze veel langzamer spraken dan Snel, was het de inboorling blijkbaar volkomen duidelijk.

“Hier is hij, Raadsheer,” meldde Easy even later. “Wat wilt u hem zeggen? Dit vertaalbureau is klaar om te beginnen. U neemt het Mina toch niet kwalijk dat hij met een mens samenwerkt? Het ging echt niet anders, weet u.”

Niemand lachte.