Premier Jugosławii podpisuje protokół w sprawie przystąpienia swojego kraju do Paktu Trójstronnego, 25 marca 1941 r. Tego samego dnia w Belgradzie odbywa się demonstracja o sile 80 000 osób przeciwko sojuszowi z Niemcami. Przede wszystkim jest to porażka niemieckiego biura informacji. Powstaje nowy rząd. Już 5 kwietnia ZSRR i Jugosławia podpisały traktat o przyjaźni i nieagresji. Te wydarzenia, Hitler uważa za powód inwazji. 6 kwietnia siły zbrojne Niemiec, Włoch, Węgier atakują Jugosławię. Stalin, aby pomóc sojusznikom, zgodnie z zawartą umową, nie spieszy się. 2000 ton bomb spada na Belgrad, a 16 kwietnia kapituluje jugosłowiańska armia. Około 344 000 ludzi zostaje schwytanych (Chorwaci, Węgrzy i Niemcy zostają później zwolnieni). Nieodwracalna strata. Niemcy: 165 osób, 40 samolotów, 3 czołgi. Włochy: 3300 osób, 13 samolotów, 11 tankietek. Węgry: 130 osób, 1 samolot. Jugosławia: 5000 żołnierzy, 57 zestrzelonych, 150 samolotów zniszczonych na ziemi. Na zdjęciu – Jugosłowianie świętują podpisanie traktatu o przyjaźni z ZSRR, 5 kwietnia 1941 roku.
Włoskie Bersaliers (strzały elitarnych jednostek) na ulicy serbskiego miasta, kwiecień 1941
Z jakiegoś powodu zdobycie Jugosławii skłania Hitlera do zapewnienia skuteczniejszej pomocy włoskim sojusznikom. 6 kwietnia 1941 r. Z terytorium Bułgarii wojska niemieckie najechały Grecję. Ateny poddają się 27 kwietnia. Po trzech kolejnych dniach Grecja się poddaje. Miesiąc później Wehrmacht zajął wyspę Krety, uważaną przede wszystkim za lotnisko kontrolujące wody Morza Śródziemnego. Fotografia – greckie miasto po ostrzale. Kwiecień 1941 r
Odważni, ale słabo uzbrojeni greccy żołnierze przygotowują się do spotkania wojsk niemieckich. Kwiecień 1941, Grecja
Poważne straty wśród spadochroniarzy nie pozwalają na natychmiastowe zdobycie Cypru i Kanału Sueskiego. Straty Grecji: 14 000 zabitych, sojuszników – 900, z 14 000 więźniów. Wehrmacht traci 1500 żołnierzy, Włochy około 20 000. Uważa się, że potrzeba zajęcia Jugosławii, jak również uparty opór Grecji, odłożyły inwazję na ZSRR od 15 maja 1941 r. Do 22 czerwca, a te pięć tygodni miało decydujący wpływ na przebieg wojny. Fotografia – niemieccy żołnierze rozmieścili flagę w pobliżu Akropolu. Maj 1941 r
W bitwie o Krecie (20—31 maja 1941 r.) Decydującą siłą są elitarni skoczkowie. Po obu stronach umiera 5 tysięcy osób. Schwytano ponad 5 tysięcy Greków i 12 tysięcy sojuszników (Brytyjczyków, Nowozelandczyków, Australijczyków). Operacja jest generalnie udana. Jednak od tego czasu niemieckie dowództwo porzuciło praktykę dużych sił lądowania. Ta decyzja pozwala Wielkiej Brytanii zachować strategicznie ważną wyspę Malta
Oblicz siły stron w Bitwie Tytanów. Ludność Związku Radzieckiego w spisie z 1939 r. Wynosi 170 milionów. Strzelano do spisu ludności z 1937 r., Który wykazał wynik «tylko» 162 milionów na «zaniżanie» populacji. W 1940 r. Tereny o populacji 18 milionów ludzi, które nie zawsze były lojalne wobec nowego systemu, były przywiązane do ZSRR. Zakładamy, że wyniki spisu ludności «wypalania» są poprawne. Następnie do 1941 r. Populacja kolosa wynosiła 180 milionów ludzi. Trzecia Rzesza, 1941 r., Tj. Niemcy, Austria, Sudety i inne terytoria zamieszkałe przez etnicznych Niemców podlegających poborowi – 90 milionów ludzi. Węgry – 9,3 miliona (800 000 Węgrów zginęło na froncie wschodnim), Rumunia – 20 milionów (453 000 zmarło). Te dwa kraje są bezwarunkowymi sojusznikami Niemiec, których ludzkie rezerwy może swobodnie dysponować jako własne. Kontyngent wolontariuszy w 64 tysiącach jest przydzielany przez 44 miliony Włoch (w latach wojny korpus był kilkakrotnie aktualizowany, 374 tysiące zmarło), a także 25 milionów Hiszpanii – 18 tysięcy (15 tysięcy zabitych). Słowacja – 36 tys., 3 tys. Zmarłych, Chorwacja 2 tys. Osób, liczba zmarłych jest nieznana, Finlandia – 300 tys. Osób, 70 tys. Strat (wobec 108 tys. Ofiar sowieckich na tym froncie, w tym 18 tys. Zmarłych w niewoli) Wehrmacht jest również właścicielem zasobów i przemysłu Francji, Norwegii, Belgii, Holandii, Danii, Polski, Grecji, Bułgarii, Jugosławii i Czech. Fotografia – niemieccy żołnierze na granicy ze Związkiem Radzieckim prowadzą rozpoznanie 21 czerwca 1941 r. Po lewej – 20 mm. automatyczna broń przeciwlotnicza 2 cm FlaK 30, po prawej – czołg T-4 o wczesnym zwolnieniu, 75 mm. instrument
Jedynym sprzymierzeńcem ZSRR w tej chwili jest 47-milionowa Wielka Brytania z 1,2 mln (w tym jednostki znajdujące się w koloniach), armia dość zniszczona po Dunkierce. Jej wojna z Niemcami do 1944 r. Jest podobna do bitwy rytualnej, turnieju rycerskiego, w którym, zgodnie z ustalonymi zasadami, chwytają rycerze z gruczołami. Anglia ma półtora tysiąca samolotów, kilkanaście lotniskowców, wiele krążowników, niszczycieli i łodzi podwodnych. Po Dunkierce Brytyjczycy mają nie więcej niż 100 czołgów, ale dzięki rozwiniętemu przemysłowi ich liczba stale rośnie. Walka tutaj raczej technika, a nie ludzie. Interes Niemiec, których duchem rządzą teraz starożytni germańscy bogowie, leży na północnym wschodzie. Zgodnie z planem dowodzenia kolonie niemieckie powinny być organizowane w ZSRR na wzór Starożytnej Sparty, z populacją autochtoniczną zredukowaną do 50 milionów. Na zdjęciu – radzieccy piloci w pobliżu myśliwców I-16.
22 czerwca 1941 r. Niemcy i Rumunia przystąpiły do wojny z ZSRR. Podstawą operacji wojskowych dla Bukaresztu jest odrzucenie Besarabii i Północnej Bukowiny rok wcześniej. Dzień później Słowacja przystępuje do wojny. W nocy 26 czerwca węgierskie miasto Koszyce, trzy lata wcześniej należące do Słowacji, zostało zbombardowane przez nieoznakowane samoloty. Zrzucono 27 ton bomb. Nadal nie wiadomo, czy sowieckie siły powietrzne, które zbombardowały miasto z powodu zamieszania, były Niemcami, czy nawet Rumunami (aby popchnąć sojusznika do działania), ale 27 czerwca Węgry wypowiedziały wojnę ZSRR. W tym samym czasie 25 czerwca lotnictwo radzieckie uderza w 18 lotnisk fińskich. Niektóre z nich są naprawdę oparte na niemieckich samolotach. Tego samego dnia Suomi wypowiada wojnę. Pod koniec roku zajmuje znaczną część Karelii, w tym stolicę Petrozavodsk (która stała się Eyslynnom). Około 70 000 cywilów z ludów niefińskich wpada do obozów koncentracyjnych. Jedna trzecia z nich umrze z powodu niedożywienia, chorób i złego traktowania. Fotografia to radziecki myśliwiec I-16, który nie zdążył wystartować (ani wykonać lądowania awaryjnego). Masa własna samolotu 1300 kg., Prędkość 450 km. godziny, zasięg 480 km., broń – dwa karabiny maszynowe 7,62 mm. Wyprodukowano około 10 000 sztuk. Druga połowa czerwca 1941 r., ZSRR
Читать дальше