REM WОRD - Wygraj wojnę. Ramka po ramce

Wśród korzyści w szkoleniu bojowym żołnierzy, po tak surowej szkole, znajduje się zniesienie instytucji komisarzy politycznych, doświadczenie przełamywania długotrwałych fortyfikacji, wojna zimowa jako całość i powrót do produkcji pistoletu maszynowego (PPD). Wady, oprócz najpoważniejszych strat – utrata przynajmniej pewnego prestiżu na arenie światowej. Niemiecki rząd rozumie, że jest w pełni zdolny do osiągnięcia wszechstronnego sukcesu w wojnie przeciwko «kolosowi na glinianych stopach». Widok ocalałego radzieckiego żołnierza w kamerze. Na ruinach fińskiej DotA, wiosna 1940 roku

Radzieccy oficerowie pozują na tle «rzeźby karelskiej». Kwiecień 1940 r

…Danii i Norwegii grozi odebranie dwóch centrów władzy jednocześnie: Anglii i Niemiec. Dania skłania się ku protektoratowi Niemiec. Przywódcy kraju (z reguły etniczni Niemcy) nakazują, aby nie opierać się inwazji. Odbędzie się w marcu 1940 roku i kosztuje życie trzynastu duńskich i dwóch niemieckich żołnierzy. Reich nabywa wiarygodnego dostawcę produktów rolnych, pół tuzina okrętów wojennych i sześciotysięczny korpus ochotniczy. Fotografia – niemieckie czołgi T-2 na ulicach Kopenhagi

W kwietniu 1940 r. Niemieckie okręty wojenne zaatakowały Norwegię, która otrzymała pomoc od Brytyjczyków, i do 16 czerwca tego samego roku, dzięki wsparciu powietrznych sił szturmowych, zdobyła ją. Nieodwracalne straty ludzkie przeciwników są w przybliżeniu równe. Norwegowie – 1400 osób, a także 60 000 więźniów, 1 800 Brytyjczyków, Francuzi i Polacy 500. Wehrmacht traci około 4000 żołnierzy i oficerów. Siły alianckie tracą łącznie 15 okrętów wojennych, w tym lotniskowiec. Niemcy – 34 duże i 10 małe. Straty te sprawiają, że operacja lądowania w Wielkiej Brytanii jest dość wątpliwa. W wyniku wojny podwodnej Anglia traci 485 statków, co stanowi jedną trzecią całej floty handlowej. Niemcy wymieniają je na 9 okrętów podwodnych.Fotografia – niemieccy spadochroniarze na skałach Norwegii

Port norweskiego miasta Narvik, po bitwie Brytyjczyków z niemiecką flotą

Francuskie czołgi Renault, dostarczone do norweskich sojuszników, pomimo ich dobrych osiągów, nadal wydają się niepoważne. Narvik, 1940

Niezbyt piękne 10 maja 1940 r. Belgia i Holandia otrzymują od niemieckiego dowództwa ultimatum wyrzucające naruszenie neutralności – przekazywanie brytyjskich samolotów nad ich terytorium. Uwaga wzywa Holandię, by nie przeszkadzała wojskom niemieckim wkraczającym do kraju, a nie wrogom. Jednak do tego czasu niemieccy żołnierze są już na ziemi holenderskiej. Rząd zapór i sera w kraju prosi o pomoc Brytyjczyków i Francuzów. Ich korpus ekspedycyjny jest nominowany do nawiązania kontaktu z Holendrami. Niemieccy spadochroniarze zdobywają strategicznie ważny most w Rotterdamie. Ten ruch pozwala niemieckim czołgom blokować duże holenderskie jednostki piechoty. Pod groźbą bombardowania stolicy istnieje zapotrzebowanie na całkowite poddanie się. Ultimatum jest jednak akceptowane w wyniku błędu lub celowego działania 60 bombowców Heinkel 111 zrzucających 97 ton bomb na Rotterdam. Holland poddaje się pięć dni po ogłoszeniu wojny. Straty po stronie holenderskiej: 2330 żołnierzy i oficerów, 70 samolotów (68 «Tajfun» traci siły powietrzne Anglii), a także 2000 cywilów. Niemcy – 3000 wojskowych, 275 samolotów. Fotografia przedstawia obrzeża holenderskiego Rotterdamu po bombardowaniu.

Pomysł ambitnego niemieckiego oficera Ericha von Mansteina – aby zaatakować przełożonego w liczbie (4 miliony kontra 3 miliony Wehrmachtu) anglo-francuskiej armii przez górzyste Ardeny, od północy, przez kilka spójnych jednostek czołgów, jest zrozumiały dla Führera.Fotografia – niemieccy żołnierze oglądają brytyjski czołg «Matilda», zestrzelony podczas operacji w Ardenach

Bitwa rozwija się w sąsiedniej Belgii. Tutaj 10—11 maja zbiegają się oddziały francuskie, brytyjskie, belgijskie i Wehrmacht. Pierwsza naprawdę wielka operacja Niemców rozpoczyna się niemal porażką. W okolicach Luksemburga zmotoryzowana kolumna 41 000 sztuk sprzętu, zderzak do zderzaka, dostaje się do 250-kilometrowego korka. Jednak oszołomieni sojusznicy nigdy nie bombardują tego celu świetlnego. W końcu 1100 czołgów odrywa się od gromad piechoty i przebija górskie serpentyny do Belgii. Trzy dni później stalowe samochody z załogami ciasno zapiętymi w pervitin niemal płynnie przekraczają granice Francji.Fotografia – niemieccy zwiadowcy poruszają się wzdłuż ulicy zniszczonego francuskiego miasta

Z bitew tego okresu odnotowujemy dużą bitwę czołgów w Annu. Tu zbiegają się 623 czołgi niemieckie (Panzer 1—2) i 415 francuskie (Renault, Hotchkiss). Wady niemieckich pojazdów opancerzonych są ujawnione – cienkie, 14, 5 mm. pancerz i słaby 20 mm. pistolet. Są przeciwne o 45 mm. pancerz i 37 mm. karabiny Hotchkiss, których załogi składają się jednak tylko z dwóch osób. Taktyka panzerwaffe – bicie stalową pięścią, wyraźna koordynacja w radiu i wyraźny cel, pokazuje wyższość nad sposobem przeciwników umieszczania czołgów w niepewnej linii. Siły zbrojne Belgii wycofują się z walki 28 maja. Zdjęcie przedstawia martwego francuskiego tankowca w pobliżu czołgu Renault, Francja, 1940 r.

Podczas ofensywnych operacji Wehrmachtu w krajach Beneluksu i we Francji, oprócz sił szturmowych spadochronu, aktywnie wykorzystywane są holowane szybowce. Ta metoda lądowania wiąże się z utratą samolotu, ale pozwala myśliwcom pozostać w grupie z ładunkiem. Wydaje się, że wojna dla tych żołnierzy to tylko taka przygoda.

.Niemiecki myśliwiec «Messerschmitt Focke-Wulf 190». Podstawa niemieckiej dominacji w powietrzu pierwszej połowy II wojny światowej. Masa startowa wynosi 2200 kg, maksymalna prędkość po wymianie silnika w 1938 r. Wynosi 570—580 km. h. Uzbrojenie – cztery 7,92 mm. karabin maszynowy lub dwa karabiny maszynowe i 20 mm. pistolet. W czasie wojny wyprodukowano 33 000 jednostek (najbardziej masywny samolot bojowy w historii).