REM WОRD - Wygraj wojnę. Ramka po ramce

«Wolność dla uciskanych» – takie hasło zostało umieszczone na pokładzie myśliwca I-16 podczas trzeciej wojny sowiecko-fińskiej. Wielu obywateli Związku Radzieckiego uważa fińskich robotników i chłopów za klasę uciskaną. Wydaje się, że nawet Stalin, który cierpi, jak sądzę, z rozszczepieniem świadomości, wierzy, że jako część ZSRR, pod kierownictwem ludzi Suomi żyliby lepiej. Sieć wywiadowcza, dostosowana do potrzeb Dzhugashvili, w przydatny sposób potwierdza taki obraz tego, co się dzieje. Bardziej wiarygodna opcja. Dyktator akceptowany przez wszystkich dyktatorów zbiera wszystkie nowe terytoria.

Linia punktowa Mannerheim 2. generacji, «milionowa» (nazwa ilości fińskich znaczków wydanych na jej budowę). Grubość ścian z betonu zbrojonego wynosi 2 metry, długość budynku wynosi 30—40 m. Zazwyczaj uzbrojenie wynosi dwa 76 mm. działa przeciwpancerne 37 mm. pistolety, karabiny maszynowe. Dodatek – rów, kopalnie, drut kolczasty, stojaki betonowe. W sumie zbudowano bunkry drugiej generacji 7. Wiosna 1940 r. … Porucznik fińskiej armii Oiva Porras: «… Czołgi, które wypadły z dziur, zaczęły wchodzić do naszego sektora ostrzału. Pistolet wystrzelił. Pocisk trafił w wieżę jednego ze zbiorników był wyraźnie widoczny. Zbiornik skręcił w lewo i zatrzymał się. Szarża, wzrok, ogień! Uderzył w drugi czołg, zatrzymał się. Po sekundzie od uderzenia otworzył się właz wieży na zbiorniku, stamtąd pojawiły się ramiona i głowa w skórzanym hełmie. W tym samym momencie czołg pochłonął płomienie, amunicja wybuchła, a czołg spłonął. Zbiorniki miotacza ognia kontynuowały walkę. Jeden z nich podszedł do wiadomości i podjechał do ziemianki Harkkila, drugi już zaatakował mocny punkt Kelly. Czasami palna mieszanka, której metalowy zbiornik nie zapalił się, a cel zbiornika pozostał po prostu wypełniony olejem opałowym. Po chwili czołg ten ruszył przez nasze okopy do ziemian. W tym samym czasie nasza broń przeciwpancerna zniszczyła jeszcze dwa czołgi przed drużyną Kelly. Karabiny maszynowe «Milionera» strzelały w sposób ciągły, strzelaliśmy również z naszych okopów z intensywnym ogniem. Wroga piechota próbowała iść naprzód, nie zwracając uwagi na stratę. Przed nami na ziemi było już wiele nieruchomych czarnych stłuczeń i stert ciał. Wróg próbował podeprzeć wysunięte działa skierowane do bezpośredniego ognia. Ostrzeliwali nasze punkty strzeleckie. Tu i ówdzie na parapecie eksplodowały pociski. Gdy tylko błysk strzału był widoczny, pocisk już się łamał na celu. Z takim pociskiem, Yakkola i Sisto pokryli posłańców. Myślę, że nawet nie zdążyli zrozumieć, co się stało. Około południa otrzymałem raport, że Harkkila został ciężko ranny, a jego głównodowodzący zginął. Posłaniec poinformował również, że było już wielu rannych i martwych. Ranni nie zostali ewakuowani, ponieważ czołgi wroga znajdowały się wśród naszych pozycji, jeden czołg znajdował się na dachu ziemianki Harkkil, a wiele innych czołgów czołgało się tam iz powrotem w pobliżu drogi i z tyłu. Część naszej pozycji została schwytana przez wroga.

Operacje wojskowe rozpoczynają się po dostarczeniu ultimatum fińskim dyplomatom 30 listopada 1939 r. Z ostrzałem statków Floty Bałtyckiej i bombardowaniem Helsinek. Związek Radziecki zostaje wydalony z Ligi Narodów. Kraje europejskie zaopatrują Suomi w broń, w tym bezpłatnie (350 samolotów, 500 dział) i oddziały ochotnicze. Dwa miesiące posuwania się naprzód po drogach leśnych oddziały wojsk radzieckich rozczłonkowane przez fińskich narciarzy, otoczone i zniszczone. Fotografia – radziecka kolumna pancerna pokonana w lasach karelskich. Fińscy żołnierze sprawdzają mrożone zbiorniki T-26. Grudzień 1939 r

W lutym, po wypełnieniu wojsk ciężką artylerią, czołgami i zwiększonymi dodatkami na żywność, ZSRR osiągnął sukces w przełamaniu linii Mannerheima. Prawie dzień przed głosowaniem w brytyjskim parlamencie na temat wojny z ZSRR, 13 marca wojska radzieckie wkraczają do Wyborga. Pokój jest zrobiony. Nieodwracalne straty Armii Czerwonej – 130 000 osób, 650 czołgów, 640 samolotów. Finowie tracą 26 000 osób, z 450 000 uchodźców, a także 62 samoloty. Po powrocie z fińskiej niewoli GUGB NKWD odfiltrowuje 4 354 osoby. Zwolniono tylko 450 z nich. Reszta otrzymuje od 5 do 8 lat obozów. Zdjęcie przedstawia sowiecką kolumnę pancerną rozciętą przez fińskich narciarzy na kilka części i zniszczoną. Na pierwszym planie – ciężarówka z instalacją przeciwlotniczą. Grudzień 1939 r

Operacja wojskowa na dużą skalę mogłaby mieć szczególne znaczenie, gdyby ZSRR utrzymał Petsamo (Pechenga) w zapasach rudy niklu, bardzo potrzebnej w niemieckim przemyśle wojskowym. Jednak społeczność międzynarodowa, w tym przede wszystkim Wielka Brytania, jest zdecydowanie przeciwna. Obszar Petsamo wraca do Finów. Organizują one dostawy niklu na dużą skalę do krajów Osi. Pechenga będzie częścią Federacji Rosyjskiej dopiero w 1944 roku. Zdjęcie przedstawia radziecką haubicę B-4. Kaliber 203 mm. To prawie główny bohater wojny fińskiej. Pseudonim «młot stalinowski» lub «rzeźbiarz karelski», ponieważ pistolet wielkokalibrowy zamienia fińskie bombonierki w rodzaj awangardowych rzeźb. Wynik działania B-4 – jeśli nie przebija się przez ściany, to wpływ psychologiczny na obrońców DOT. Wiele z nich, po długotrwałym ostrzale B-4, oszaleje. Przesmyk karelski, luty 1940 r. … Kapral armii fińskiej Toivo Aholla: «… Ostrzał naszych pozycji został przeniesiony na głębiny (dokładnie zgodnie z zasadami!). Na nasze pozycje spadła pełna siła sił zbrojnych Związku Radzieckiego. Gry się skończyły, wszystko na dobre. Około pięćdziesięciu czołgów znajdowało się z przodu pół kilometra, z których największe miały osiem metrów długości, trzy szerokości i trzy wysokie. Poruszali się dość szybko po równym polu i strzelali z ciągłego działa i karabinu maszynowego, mimo że ich ogień był niedokładny w ruchu. Do czołgów w kilku pociągach trafiła ogromna ilość piechoty. Chociaż ziemia była już pokryta śniegiem, Rosjanie nie mieli jeszcze białego kamuflażu. Dla nas było to wyraźną zaletą, było bardzo wyraźnie widoczne, gdzie strzelać. Nasza artyleria wykonała kilka salw na masę zbliżającą się do nas, ale aby osiągnąć przynajmniej jakiś efekt, konieczne było wystrzelenie 10 razy większej liczby pocisków! Nasi anty-tankistowie zdołali «odłożyć» kilka czołgów w strefie neutralnej, jakiś czołg uderzył w kopalnię, ale po stratach było ich dość. Najodważniejsi tankowcy przekroczyli okopy i skierowali się w naszą stronę. Inne zbiorniki zaczęły celowo wypoziomować ogrodzenia z drutu kolczastego z podłożem, podczas gdy inne zatrzymały się i zaczęły przechodzić przez zęby. Czołgi, które poszły na nasz tył, były w niekorzystnej sytuacji, a nasi łowcy czołgów natychmiast ich zaatakowali. Zbiornik jest wystarczająco kiepski, aby zobaczyć go z bliska, a dzielny żołnierz ukrywający się w lejku lub celi z granatem przeciwpancernym lub butelką zapalającą jest niebezpiecznym wrogiem czołgu. Pod wieczór słychać było krzyki i jęki rannych z neutralnego pasa, wśród których «Towarzysz oficer medyczny!» Był wyraźnie słyszalny… Kilka czołgów, które przedarły się do tyłu, zdołały wrócić na swoje pozycje…