Аляксандр Гужалоўскі - «…Міласці Вашай просім»

16 жніўня 1945 г. з Высокаўскага раёна Брэсцкай вобласці ў склад Польшчы былі перададзены чытыры сельсаветы, у т. л. Такарскі. У маі 1948 г. вернуты ў склад БССР.

Мікалайчык Станіслаў (1901–1966) — польскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, у 1930-35 гг. з’яўляўся дэпутатам Сейма ад сялянскай партыі Странніцтво людовэ. У 1940-43 гг. — віцэ-прэм’ер, у 1943-44 гг. прэм’ер польскага эмігранцкага ўрада ў Лондане. З 1945 г. уваходзіў у склад часовага ўрада ПНР, з 1947 г. знаходзіўся ў эміграцыі, дзе ўзначаліў Польскі нацыянальна-дэмакратычны камітэт.

Андэрс Станіслаў (1892–1970) — польскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, удзельнік І сусветнай вайны, скончыў Пецярбургскую ваенную акадэмію, Парыжскую школу вярхоўнага камандавання. У 1939-41 гг. знаходзіўся ў савецкім палоне, узначаліў ваеннае фарміраванне, створанае ў СССР з польскіх ваеннапалонных, якое актыўна ўдзельнічала ў баях з нямецкай арміяй на баку саюзнікаў. У 1945 г. з’яўляўся в. а. Вярхоўнага Галоўнакамандуючага ўзброеных сіл Польшчы, пасля непрызнання ўрада народнага адзінства ў Варшаве ў 1946 г. быў пазбаўлены польскага грамадзянства. Член Савета трох — кіруючага органа польскай эміграцыі.

Апанскі Іосіф Казіміравіч (1897–1927) — савецкі дзяржаўны дзеяч, нардзіўся ў в. Сталярышкі Анікшчайскага раёна (цяперашняя Літоўская Рэспубліка). У грамадзянскую вайну знаходзіўся на падпольнай партыйнай рабоце ў Літве і Беларусі, у 1919 г. — член Віленскага гаркома КП(б)ЛіБ, рэўтрыбунала, старшыня Мазырскага павятовага рэўкома. З 1920 г. з’яўляўся намеснікам начальніка асобага аддзела 16-й арміі, якая размяшчалася на Беларусі, у 1922-24 гг. займаў кіруючыя пасады ў Надзвычайнай камісіі, Аб’яднанага дзяржаўнага палітупраўлення, памежных органах. З 1924 г. — намеснік паўнамоцнага прадстаўніка АДПУ па Беларускай вайсковай акрузе і адначасова з 1926 г. — начальнік Беларускага аддзялення Галоўнага мытнага ўпраўлення СССР. Адзін з арганізатараў ліквідацыі эсэраўскага падполля на Беларусі, сістэмы палітычнага нагляду ў рэспубліцы.

ЛПГ — Лясная прамысловая гаспадарка.

МСЗ — Міністэрства сацыяльнага забеспячэння.

Напэўна, маецца на ўвазе Далёкі Усход.

Напэўна, маецца наўвазе Дом урада.

Закурдаеў Васілій Іванавіч (1903–1974) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, нарадзіўся ў Пецярбурзе, у 1920-22 гг. — у Чырвонай Арміі, пасля заканчэння Інстытута народнай гаспадаркі імя Пляханава ў 1926-41 гг. знаходзіўся на партыйнай рабоце. З 1941 г. арганізоўвай партыйнае падполле на тэрыторыі Беларусі, з 1942 г. з’яўляўся намеснікам начальніка Беларускага штаба партызанскага руху. У 1944-46 гг. займаў пасаду загадчыка арганізацыйнага аддзела ЦК КП(б)Б, у 1946-49 гг. — пасаду першага сакратара Баранавіцкага абкома КП(б)Б, у 1949-51 гг. — сакратара ЦК КП(б)Б. У 1951-58 гг. — першы сакратар Мардоўскага абкома КПСС, з 1958 г. — у апараце Савета Міністраў РСФСР.

Парткалегія пры ЦК КП(б)Б — орган па разгляду спраў, звязаных з парушэннем партыйнай этыкі і партыйнай дысцыпліны.

Галоўнае ўпраўленне па справах прамкааперацыі пры Савеце Міністраў СССР.

Народны сход Заходняй Беларусі — вярхоўны орган улады ў Заходняй Беларусі, які дзейнічаў 28–30 кастрычніка 1939 г. згодна з пастановай Палітбюро ЦК ВКП(б) ад 1 кастрычніка 1939 г. «Пытанні Заходняй Украіны і Заходняй Беларусі». Народны сход ухваліў уваходжанне Заходняй Беларусі ў склад БССР, канфіскацыю памешчыцкіх зямель, нацыяналізацыю банкаў і буйной прамысловасці.

АДА — акружны Дом афіцэраў.

Камісія партыйнага кантроля пры ЦК ВКП(б) — абіраемы з’ездам партыі орган з апаратам у цэнтры і сталымі прадстаўнікамі на месцах, які кантраляваў выкананне дырэктыў ЦК партыйнымі і савецкімі органамі, прыцягваў да адказнасці членаў партыі за парушэнні праграмы і статута ВКП(б), а таксама партыйнай дысцыпліны.

Аблрознапрамсаюз — кааператыўная арганізацыя, якая аб’ядноўвала рамеснікаў-саматужнікаў.