Александр Станюта - Стэфанія

Ордэна Дружбы народаў выдавецтва «Беларусь» Міністэрства

культуры і друку Рэспублікі Беларусь. Ліцэнзія ЛВ № 2. 220600,

Мінск, праспект Машэрава, 11.

МП «Аўрыка». Ліцэнзія ЛВ № 443. 220123, Мінск, вул. Казінца, 77

Мінскі ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга паліграфкамбінат МВПА

імя Я. Коласа. 220005, Мінск, Чырвоная, 23.

[1] На гэтай урачыстасці пабывалі і ўдзельнікі Акадэмічнай канферэнцыі, што адбывалася той восенню 1926 года ў Мінску. Вацлаў Ластоўскі ў сваіх «Уражаннях ад паездкі ў Беларускую Радавую Сацыялістычную Рэспубліку» пісаў пра адкрыццё новага тэатра: «Тут іграе маладая дружына мастакоў, якія толькі што скончылі студыю ў Маскве.

Ігралі Шэкспіраўскую штуку «Сон у летнюю ноч» у Меерхольдаўскай пастаноўцы. Гэта найнавейшы зварот у тэатральным мастацтве, дзе кожны рух, кожны жэст выстылізаваны, выпрацаваны. Затое сцэна дае сапраўды ўражанне фантастычнага сна, з-пад якога трудна выйсці, нават пакінуўшы тэатр» («Маладосць», 1991, № 1, с. 103).

Пра гэта ж успамінае і Паўліна Мядзёлка: «Надзвычай моцнае ўражанне рабіла ігра маладых актораў, асабліва Косці Саннікава і Стэфы Станюты. Мне цяжка цяпер знайсці слоў, каб выказаць сваё захапленне. Гэта сапраўды быў чароўны сон. Божа мілы! Ці ж магла падумаць там, за мяжой, як быстра ўзнімаецца наша нацыянальная культура!» (Паўліна Мядзёлка. Сцежкамі жыцця // «Полымя», 1993, № 3, с. 206).— Aўт.