Michael Connelly - Cmentarzysko

Здесь есть возможность читать онлайн «Michael Connelly - Cmentarzysko» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: Триллер, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Cmentarzysko: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Cmentarzysko»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Kiedy pies jednego z mieszkańców okolicy Hollywood Hills znajduje kość, wydaje się, że nie ma w tym nic nadzwyczajnego. Ale właściciel zwierzęcia – emerytowany lekarz – rozpoznaje w zdobyczy pupila ludzkie szczątki. Policja podczas przeszukiwania terenu odkrywa niemal kompletny szkielet chłopca. Badania kryminalistyczne ujawniają, że ofiara została zamordowana kilkanaście lat wcześniej, a za życia była regularnie maltretowana. Detektyw Harry Bosch rozpoczyna śledztwo, by rozwikłać mroczną zagadkę sprzed lat, ale po upływie tak długiego czasu dochodzenie jest niezwykle trudne, a Departament Policji Los Angeles naciska, by jak najszybciej zamknąć sprawę.
Cmentarzysko zostało nagrodzone Anthony Award i Barry Award w kategorii "Najlepsza powieść 2003".
Michael Connelly – nominowany do nagrody Pulitzera amerykański dziennikarz i autor serii kryminałów powiązanych postacią detektywa Harry"ego Boscha, a także opowiadań i reportaży. W Polsce znany m.in. z powieści Krwawa profesja (2000, zekranizowana przez Clinta Eastwooda), Wydział spraw zamkniętych (2005), Muzyka z kufra (2006), Adwokat (2006), Echo Park (2007).
Connelly jest mistrzem w łączeniu kryminalnej intrygi, rozgrywającej się najczęściej w filmowym środowisku Hollywood, z wiarygodnie ukazanym dramatem psychologicznym. Żaden z tych składników nie góruje przy tym nad drugim, a ich połączenie świadczy o silnym wpływie, jaki na Connelly"ego wywarła twórczość Raymonda Chandlera i Rossa Macdonalda.

Cmentarzysko — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Cmentarzysko», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

– Pani syn nie żyje, szanowna pani – wypalił Edgar. – Ten, którego porzuciła pani trzydzieści lat temu. Proszę więc siadać i słuchać naszych pytań.

Christine Waters osunęła się na sofę, zupełnie jakby ją podcięto. Otworzyła usta i po chwili je przymknęła. Przestała patrzeć na nich; w jej oczach pojawiło się wspomnienie odległych chwil.

– Arthur…

– Właśnie – powiedział Edgar. – Arthur. Cieszę się, że wreszcie sobie pani przypomina.

Przez kilka chwil patrzyli na nią w milczeniu. Wszystkie te lata i odległość nie wystarczyły, by wieść jej nie zraniła. I to mocno. Bosch widział to już wcześniej. Przeszłość, nawet pogrzebana, zwykła wynurzać się z powrotem na powierzchnię. Zawsze tuż pod nogami.

Harry wyjął notes z kieszeni i otworzył go na czystej stronie. Napisał: „Wrzuć na luz” i podał go Edgarowi.

– Może będziesz notował, Jerry? Myślę, że pani Waters jest gotowa z nami współpracować.

Gdy usłyszała swoje nazwisko, otrząsnęła się z posępnej zadumy. Popatrzyła na Boscha.

– Co się stało? Sam to zrobił?

– Nie wiemy. Właśnie dlatego tu jesteśmy. Arthur nie żyje już od dawna. Jego szczątki odnaleziono dopiero w zeszłym tygodniu.

Powoli uniosła pięść do ust. Zaczęła nią lekko uderzać w wargi.

– Jak długo nie żyje?

– Został pogrzebany dwadzieścia lat temu. Zidentyfikowaliśmy go dzięki telefonowi od pani córki.

– Sheili.

Brzmiało to, jakby tak dawno nie wypowiadała tego imienia, że chciała sprawdzić, czy jeszcze się to jej uda.

– Arthur zaginął w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym roku, proszę pani. Wiedziała pani o tym?

– Nie. – Potrząsnęła głową. – Odeszłam prawie dziesięć lat wcześniej.

– I nie miała pani żadnego kontaktu z rodziną?

– Myślałam…

Nie dokończyła. Harry zaczekał.

– Proszę pani?

– Nie mogłam ich wziąć ze sobą. Byłam młoda i nie potrafiłam sobie poradzić… z odpowiedzialnością. Uciekłam. Przyznaję się. Uciekłam. Myślałam, że najlepiej zerwać z nimi kontakt, żeby nawet nie wiedziały o moim istnieniu.

Bosch pokiwał głową w nadziei, że w ten sposób udało mu się wyrazić, że ją rozumie i zgadza się z jej ówczesnym sposobem myślenia. Nieważne, że w rzeczywistości było inaczej. Nieważne, że jego własna matka stanęła w obliczu podobnego problemu: miała dziecko za wcześnie i w trudnych okolicznościach. Nie opuściła go jednak i wspierała z żarliwością, która stanowiła jego siłę napędową.

– Napisała pani dzieciom listy przed odejściem.

– Skąd pan o tym wie?

– Sheila nam powiedziała. Co pani napisała w liście do Arthura?

– Tylko… Tylko to, że go kocham i zawsze będę o nim myślała, ale nie mogę zostać. Naprawdę nie pamiętam wszystkiego, co napisałam. Czy to ważne?

– Nie wiem. – Bosch wzruszył ramionami. – Syn miał ze sobą list. Być może właśnie ten, który pani napisała. Uległ zniszczeniu i pewnie nigdy się tego nie dowiemy. W pozwie rozwodowym, z jakim wystąpiła pani kilka lat po odejściu, podawała pani jako przyczynę fizyczne okrucieństwo. Musi nam pani o tym opowiedzieć. Na czym polegało?

Potrząsnęła głową, tym razem z lekceważeniem, jakby pytanie było irytująco głupie.

– A jak myślicie? Sam lubił mną poniewierać. Kiedy się upił, musiałam uważać, jakbym stąpała po szkle. Byle co powodowało, że wpadał w furię: płacz dziecka, głośniejsze rozmowy i tak dalej. I zawsze ja stanowiłam cel.

– Bił panią?

– Owszem, bił. Stał się potworem. Między innymi dlatego odeszłam.

– Ale zostawiła pani dzieci z potworem – powiedział Edgar.

Tym razem Christine Waters zareagowała, jakby rzeczywiście ją uderzono. Spokojnie popatrzyła Edgarowi w oczy, aż odwrócił wzrok.

– Kim pan jest, żeby kogokolwiek osądzać? – zwróciła się do niego. – Musiałam przeżyć i nie mogłam zabrać ich ze sobą. Gdybym to zrobiła, żadne z nas by nie przeżyło.

– Na pewno to zrozumiały – odrzekł Edgar.

Kobieta znów wstała.

– Nie sądzę, żebym miała ochotę na dłuższą rozmowę. Na pewno znajdziecie drogę do wyjścia.

Ruszyła do łukowatego przejścia w głąb domu.

– Pani Waters – powiedział za nią Bosch. – Jeśli pani z nami nie porozmawia, rzeczywiście uzyskamy ten nakaz sądowy.

– Doskonale – odrzekła, nie odwracając się. – Proszę bardzo. Zajmie się nim któryś z moich adwokatów.

– Trafi do tutejszego sądu i każdy będzie mógł się z nim zapoznać.

Była to ryzykowna zagrywka, ale Bosch uznał, że dzięki niej ma szansę zatrzymać Christine Waters. Domyślał się, że jej życie w Palm Springs zostało zbudowane na pogrzebaniu starych tajemnic i że nie chciała, by ktokolwiek je poznał. Podobnie jak Edgar, miejscowi plotkarze najpewniej zinterpretowaliby jej działania i motywy odmiennie od niej samej. Mimo upływu wielu lat nawet jej trudno było myśleć o tym, co zrobiła.

Zatrzymała się w przejściu. Opanowała się i wróciła.

– Będę rozmawiała tylko z panem – powiedziała, patrząc na Boscha. – Niech on wyjdzie.

Harry pokręcił głową.

– To mój partner. I nasza wspólna sprawa. Niestety, musi zostać.

– Będę odpowiadała tylko na pańskie pytania.

– Doskonale. Proszę usiąść.

Usiadła – tym razem możliwie najdalej Edgara i bliżej Boscha.

– Wiem, że chce nam pani pomóc w znalezieniu mordercy syna. Postaramy się zająć pani jak najmniej czasu. – Kiwnęła głową. – Proszę opowiedzieć nam o byłym mężu.

– Całą ponurą historię? – spytała retorycznie. – Podam panu skróconą wersję. Spotkałam go na kursie aktorskim. Był starszy o siedem lat, wystąpił już w kilku filmach i na domiar wszystkiego był wyjątkowo przystojny. Można rzec, że szybko uległam jego urokowi. I zaszłam w ciążę, nim skończyłam dziewiętnaście lat. – Bosch obejrzał się na Edgara, czy notuje. Edgar dostrzegł jego spojrzenie i zaczął pisać. – Pobraliśmy się i urodziła się Sheila. Nie starałam się zrobić kariery. Muszę przyznać, że nie wykazałam się dostatecznym uporem. Aktorstwo wydawało mi się wtedy czymś, co warto robić. Dobrze wyglądałam, ale szybko zorientowałam się, że tak samo dobrze wyglądają wszystkie dziewczyny w Hollywood. Z radością zostałam w domu.

– Jak sobie radził pani mąż?

– Z początku bardzo dobrze. Dostał stałą rolę w „First Infantry”. Oglądał pan to kiedyś?

Bosch przytaknął. Był to serial, którego akcja toczyła się w czasie drugiej wojny światowej. Nagrywano go w drugiej połowie lat sześćdziesiątych, dopóki publiczne odczucia wobec Wietnamu i wojny w ogóle nie doprowadziły do spadku oglądalności, wówczas zrezygnowano z jego produkcji. Co tydzień pokazywano w nim dzieje plutonu, przedzierającego się poza niemiecką linię frontu. Harry'emu podobał się ten serial w dzieciństwie i zawsze starał się go oglądać czy to u rodziców zastępczych, czy w schronisku młodzieżowym.

– Sam grał jednego z Niemców, bo miał jasne włosy i aryjski wygląd. Występował przez ostatnie dwa lata. Aż do czasu, kiedy drugi raz zaszłam w ciążę. – Na chwilę zamilkła. – Potem przestano kręcić film z powodu tej durnej wojny w Wietnamie. Skasowano serial, a Sam miał trudności ze znalezieniem pracy. Kojarzono go wyłącznie z rolami Niemców. Wtedy się rozpił. I zaczął mnie bić. Całe dni spędzał na próbach obsady, ale nie dostawał żadnych ról. Potem wieczorami pił i wyżywał się na mnie.

– Dlaczego na pani?

– Bo zachodziłam w ciążę. Najpierw z Sheilą, potem z Arthurem. Żadna nie była planowana i obydwie tylko zwiększały presję na Sama. Odreagowywał to na każdym, kto był pod ręką.

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Cmentarzysko»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Cmentarzysko» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Michael Connelly - The Wrong Side of Goodbye
Michael Connelly
Michael Connelly - Murder in Vegas
Michael Connelly
Michael Connelly - The Crossing
Michael Connelly
Michael Connelly - The Drop
Michael Connelly
Michael Connelly - The Fifth Witness
Michael Connelly
Michael Connelly - Nueve Dragones
Michael Connelly
Michael Connelly - Cauces De Maldad
Michael Connelly
Michael Connelly - The Scarecrow
Michael Connelly
Michael Connelly - Angels Flight
Michael Connelly
Michael Connelly - The Lincoln Lawyer
Michael Connelly
Отзывы о книге «Cmentarzysko»

Обсуждение, отзывы о книге «Cmentarzysko» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x