Matthew Pearl: Cień Poego

Obraz Baltimore i Paryża zrekonstruowałem na podstawie rozmaitych wspomnień, przewodników, map oraz tekstów literackich z epoki. Działania i przedsięwzięcia departamentów policji obu miast, Ludwika Napoleona, Hope H. Slattera i Elizabeth Patterson Bonaparte to fikcja, acz również oparta na wszelkich dostępnych zapisach historycznych.

Quentin Clark to wprawdzie postać wykreowana, lecz mająca odzwierciedlać pasje, potrzeby i tęsknoty nielicznych entuzjastów Edgara Allana Poe z okresu, gdy był autorem niedocenianym i wręcz pogardzanym. Jeśli chodzi o relacje Quentina z Poem, posłużyłem się korespondencją artysty z George’em Eveleth i Phillipem Pendleton Cooke. George Spence, Neilson Poe, Henry Herring, Henry Reynolds, doktor John Moran, Benson i wreszcie doktor Snodgrass to postaci autentyczne, których opisy stworzyłem, posiłkując się źródłami historycznymi. Poglądy ich na temat życia i pisarstwa Poego stanowią odbicie różnych, a spotykanych i dzisiaj jeszcze postaw wobec genialnego autora.

Przez ponad sto lat usiłowano rozwiązać zagadkę pierwowzoru Dupina. Auguste Duponte i Baron Dupin to postaci fikcyjne, niemniej starałem się nadać im cechy licznych „kandydatów”, których nazwiska podają uczeni. Na liście tej znaleźli się, pośród innych, francuski nauczyciel C. Auguste Dubouchet oraz Andre-Marie-Jean-Jacques Dupin, wybitny prawnik.

Tajemnica śmierci Poego pozostaje niezgłębiona, lecz mimo że poszukiwania Quentina Clarka zostały wymyślone, ujmują one działalność najpierwszych badaczy amatorów, wyprzedzających o dekady naukowców i teoretyków, którzy podjęli temat. Maria Clemm, Neilson Poe i Benson bez rozgłosu zaczęli gromadzić stosowne informacje tuż po śmierci Poego, wciąż jednak można się spodziewać nowych, zaskakujących odkryć.

Pragnę podziękować przede wszystkim czterem osobom, których pomoc przy pracy nad książką okazała się wprost nieoceniona: mojej agentce i przyjaciółce, Suzanne Gluck, Ginie Centrello z oficyny Random House, a także redaktorom Jonowi Karpowi i Jennifer Hershey – za inspirację, wiarę i oddanie.

Wspierali mnie również swym doświadczeniem – z William Morris Agency: Jon Baker, Georgia Cool, Raffaella De Angelis, Alice Ellerby, Michelle Feehan, Tracy Fisher, Candace Finn, Eugenie Furniss, Alicia Gordon, Yael Katz, Shana Kelly, Rowan Lawton, Erin Malone, Andy McNicol, Emily Nurkin i Bari Zibrack, oraz z wydawnictwa Random House: Avideh Bashirrad, Kate Blum, Sanyu Dillon, Benjamin Dreyer, Richard Elman, Megan Fishmann, Laura Ford, Jonathan Jao, Jennifer Jones, Vincent La Scala, Libby McGuire, Gene Mydlowski, Grant Neumann, Jack Peny, Tom Peny, Jillian Quint, Carol Schneider, Judy Sternlight (Modern Library), Beck Stvan, Simon Sullivan, Bonnie Thompson i Jane von Mehren. Dziękuję też za wszelkie rady i sugestie Chrisowi Lynchowi (z Simon & Schuster Audio), Stuartowi Williamsowi i Jasonowi Arthurowi (z Harvill Secker UK), Elenie Ramirez (z Seix Barral) i Francesce Cristoffanini (z Rizzoli).

Chciałbym też wspomnieć o tych, którzy mnie utwierdzali w słuszności poszukiwań. Są to, jak zawsze, rodzice: Susan i Warren Pearlowie, mój brat Ian Pearl, jak również Benjamin Cavell, Joseph Gangemi, Julia Green, Anna Guillemin, Gene Koo, Julie Park, Cynthia Posillico, Gustavo Turner, Scott Weinger i Tobey Wiggins.

Ponadto dziękuję pracownikom Boston Public Library, Harvard University, Iowa University, Duke University, Maryland Historical Society, Enoch Pratt Public Library w Baltimore, Johns Hopkins University, New York Public Library, Library of Virginia i University of Virginia. Bezcennych wskazówek na temat Edgara Allana Poe i rozmaitych sfer życia i kultury dziewiętnastego stulecia udzielili mi: Ralph Clayton, Dr John Emsley, Allan Holtzman, Jeffrey Meyers, Scott Peeples, Edward Papenfuse, Jeff Savoye, Kenneth Silverman i Dr Katherine Watson.

Niezmiernie zobowiązany jestem wybitnym badaczom wiedzy o życiu Poego, między innymi Burtonowi Pollinowi, który w „Broadway Journal” jako pierwszy wskazał – wspomniane przeze mnie w powieści – inicjały „E.S.T.G”. Na uznanie zasługuje też prowadzona z niezwykłą starannością przez Jeffa Savoye strona internetowa Edgar Allan Poe Society z Baltimore (eapoe.org). Wreszcie pragnę podziękować pracownikom oraz sympatykom muzeów i domów Poego w Baltimore, Fordham, Filadelfii i Richmond, jak również cmentarza Westminster w Baltimore – dzięki którym nadal możemy obcować z pisarzem, uczestnicząc w jego akcie twórczym.