Lewis Perdue - Córka Boga

Thalia obróciła głowę w stronę fryzu i wskazała wybrane miejsce.

– Bóg nie zmienia się – wyjaśniła. – Przynajmniej takie jest moje przekonanie. Zmianom ulega jedynie nasza interpretacja Boga, w zależności od zmieniających się kultur. To właśnie, jak sądzę, usiłuje nam powiedzieć ten artysta. Zobacz tu.

Jej palec podążył za linijką aramejskiej inskrypcji wyrytej w pobliżu wizerunku Wielkiej Bogini.

– Zobacz, jak zmieniały się prawa odnośnie gwałtu, w miarę jak znaczenie Bogini malało. W 2000 roku przed naszą erą w Sumerii, mężczyzna, który zgwałcił kobietę, bez względu na jej status małżeński, płacił za to głową. Tysiąc lat później, jeśli mężczyzna zgwałcił kobietę niezamężną, wtedy narzeczony lub ojciec zgwałconej zyskiwał prawo do wzięcia siłą żony lub córki gwałciciela. A jeszcze później pojawia się prawo nakazujące zgwałconej wyjście za mąż za tego, który naruszył jej cześć i cielesną nietykalność.

– To chore.

– Aha, ale to wszystko jest tu, zapisane w księgach Tory, a sprawy idą ku gorszemu. Jeśli ofiara gwałtu jest zamężna lub zaręczona, musi za hańbę zapłacić życiem. A teraz przypomnij sobie, że dzisiaj fundamentaliści, i to zarówno w chrześcijaństwie, judaizmie czy islamie, optują za tym, by literę tych praw ponownie wprowadzić w życie.

– To naprawdę przerażające – skomentowała Zoe. – Uogólniając, w miarę jak kult Wielkiej Bogini był usuwany w cień, kobiety traciły ziemię, dobytek oraz prawo przekazywania nazwiska swemu potomstwu, aż w końcu stały się kawałkiem mięsa – własnością i zabawką w rękach mężczyzn.

– Nawet dzisiaj – podjęła Thalia – ortodoksyjni Żydzi zobligowani są do odmawiania codziennej modlitwy, której słowa brzmią: „Bądź błogosławiony Ty, o Panie, Boże nasz, Królu Wszechświata, który nie stworzyłeś mnie kobietą”. Z kolei Mahomet stwierdził, że Szatan uradował się bardzo, kiedy Bóg stworzył Ewę. I to wszystko tu jest – powtórzyła Thalia, stukając palcem w kamienny fryz. – A także w Biblii, Koranie oraz Torze. Prawa dotyczące spraw seksu oraz prze widziane kary wymierzone były w kobiety i miały zastosowanie wyłącznie w stosunku do kobiet. To początek starego podwójnego wzorca. Moralność oraz dziewictwo stały się dla kobiet nakazem po to, żeby móc ustalać ojcostwo dzieci.

Przez dłuższą chwilę siedziały w milczeniu, czując ciężar, jaki złożyły na ich barki tysiąclecia. Zoe pierwsza przegoniła zły urok.

– Co mają symbolizować liście i serpentyny wzdłuż krawędzi fryzu?

– To odważna deklaracja ze strony artysty – odpowiedziała Thalia. – Bluźnierstwo, jeśli odczytuję to właściwie.

– Co masz na myśli?

– To deklaracja artysty, które stwierdza, że żadne siły nie zdołały wymazać całkowicie Wielkiej Bogini. Wąż i liście figowca, a one tworzą właśnie ornament – Thalia wskazała na kamienny fryz – to najbardziej sugestywne symbole Wielkiej Bogini. Dlatego właśnie autorzy Księgi Rodzaju przedstawili Szatana pod postacią węża – oznajmili tym samym, że Wielka Bogini prezentuje zło. Jej wizerunek musiał być jak najbardziej ohydny, co pozwoliłoby zamknąć jej świątynie i zakazać oddawania jej boskiej czci.

– Kontrola przez dokręcanie śruby.

– Raczej przez oswajanie – sprostowała Thalia. – Drzewo figowe było jej świątynią, dlatego wizerunkom pomstujących proroków zawsze towarzyszy drzewo figowe. W cieniu tego drzewa bowiem ludzie odprawiali modły do Wielkiej Bogini nawet wtedy, kiedy na danym terenie oficjalnie czczonym bóstwem stał się już Jahwe. Oddawanie czci oraz eucharystia wiązały się ze spożywaniem owoców figowca – owoców, które bardziej przypominały winogrona niż figi, jakie znamy dzisiaj. Tak więc żarliwi wyznawcy, spożywając owoc, przyjmowali tym samym ciało Bogini.

– Początki chrześcijańskiego sakramentu eucharystii?

Thalia przytaknęła.

– Po prostu jedna z wielu rzeczy, które chrześcijaństwo i judaizm zapożyczyły z przeszłości. Jeśli nowa religia miała zaspokoić potrzeby ludzi i jeśli stare wyznanie miało zostać wchłonięte i pokonane konieczne było włączenie dostatecznie wielu pierwiastków starego, zakazanego wyznania. Okazało się jednak, że to Wielka Bogini śmieje się ostatnia.

– Jak to?

– Grecy przekształcili ją w Kybele i Artemidę. Ale nawet po tym, jak Konstantyn wydał dekret zakazujący na obszarze całego imperium oddawania boskiej czci Bogini, wierni przekształcili po prostu ołtarze jej poświęcone w miejsca kul tu Dziewicy Maryi. To jest właśnie jedna z rzeczy, która tak bardzo przeraża zramolałych darmozjadów w Watykanie. Oni dobrze wiedzą, że cześć oddawana Matce Boskiej to po prostu zamaskowana forma kultu Wielkiej Bogini.

To również jest powód, dla którego Rzymianie oraz moi pobratymcy musieli zamordować człowieka o imieniu Jezus. W jego oczach kobiety były równe mężczyznom; żydowscy i chrześcijańscy gnostycy postrzegali Boga jako byt złożony z pierwiastków męskiego i żeńskiego. Esseńczycy, którzy są autorami zwojów z Kumran, również uważali, że Bóg był mężczyzną i kobietą w jednym. Księga Przysłów oraz Księga Salomona także są bardzo jednoznaczne i odnoszą się do Mądrości w rodzaju żeńskim. „Zofia” to grecki wyraz określający mądrość.

– Zofia? – Zoe poczuła nagły ucisk w sercu i elektryzujące podniecenie, które wywołało ciarki na jej skórze. – Moim zdaniem może to być kolejne wcielenie Mesjasza.

– Wiem, że nim była – oznajmiła Thalia. – Podsłuchałam rozmowę naszych chłoptasiów z mafii, kiedy mówili, co było ich prawdziwym celem w Kreuzlingen.

– O mój Boże – wyszeptała z przejęciem Zoe. – Wszystko do siebie pasuje.

Thalia skinęła głową, potakując.

– Moim zdaniem Sobór Nicejski I był w głównej mierze poświęcony kwestii, w jakim stopniu Zofia była kolejnym wcieleniem Chrystusa. Ortodoksyjni chrześcijanie zmienili słowo „Mądrość” na „Logos”, które jest rodzajem męskim. Prawdziwą walkę toczono z tymi, których uznano za prawdziwych heretyków, i którzy nawoływali, by Kościół powrócił do korzeni – a te symbolizowała Zofia, a nie Logos – oraz, by uznał, że była ona pierwotną i nierozdzielną częścią Stwórcy.

Z tymi, według których błędem było ograniczanie Boga do jednej tylko płci czy postaci lub też uznawanie Go za Boga wyłącznie jednego narodu. Z tymi, którzy uznawali to za narzucanie ludzkich ograniczeń istocie nieskończonej pod każdym względem.

– I oczywiście przegrali tę walkę.

– Przynajmniej na razie – odparła Thalia.

– Koncepcję tę zresztą potwierdza artysta na fryzie – podjęła Thalia. – Ta inskrypcja, która biegnie wzdłuż zewnętrznego obwodu. Słowo, które zawiera w sobie wszystko inne, idąc od Boga w postaci mężczyzny, kobiety i dziecka po Boga jako Jahwe.

Zoe osunęła się na kolana i przesunęła palcami po antycznej inskrypcji.

– W aramejskim tekście po wielokroć pojawia się jedno i to samo słowo – dodała Thalia. – To imię. Zofia.

Zoe oderwała palce od kamiennego fryzu, jakby słowa ją parzyły.

W głębokim i bezlitosnym mroku o godzinie trzeciej nad ranem Zoe Ridgeway siedziała w swej celi przy przestarzałym komputerze i przeklinała.

– Cholera! – Walnęła dłonią w biurko. – Nie potrzebuję tego gówna! Nie teraz.

Twardy dysk zapełniał się w miarę, jak ściągała z głównego serwera wszystkie skany zdjęć, dokumentów, szczegółowych świadectw pochodzenia i relacji, które Max pieczołowicie przechowywał.