Ivan Krilov - 111 Fabloj

Ni ofte pensas pri fervor'
Kaj pri neceso de labor',
Ja kie taugas nur konjekto
Por simpla solvo de projekto.
De fama majstro venis Skatolet'.
Belega estis ghi, plej luksa en figuro,
Kaj chiu pri Skatol' admiris sen mezuro.
"Skatolo estas kun sekret',"
Proklamas nun saghul' de mehhaniko:
"Forestas en Skatol' serur'.
Kaj tamen mi malfermos ghin, amiko.
Sed vi ne moku tion nur!
Sekreton solvos mi sendube kun sukces',
En mehhanik' mi majstras iom, jes."
Do li komencis studon por afer',
Cerbumas zorge pri mister',
Aplikas li por provo chian frapon,
Jen premas li najleton, jen la klapon,
Sed vana estas la turment'.
Balancas iu kapon,
Jen oni flustras moke en silent'.
Kaj oni audas jam senchese:
"Ne tiel, tute ne! Denove malsukcese!"
Li shvitis sen ripoz', lacighis ghis la fin',
Kaj laste lasis lin obstin'.
Malfermo de Skatol' enigmis sen shlosilo,
Sed simpla estis ghi — per levo de kovrilo.

La besta bando kun avid'
Sufokis urson sur ebeno, —
Kaj por regalo dum festeno
Jam chiu besto por divid'
Arbitre parton sian prenas.
Leporo pro hazard' orelon ursan trenas.
"He vi, amik' kun straba vid'!
De kie venis vi sen voko?
Ne estis vi entute dum chasad'!"
"Kaj kiu dum invad'
La urson el arbaro pelis sen kompat'
Kaj pushis lin al kampo por sufoko?
Chu mi ne faris tion kun fervor'?"
Ghi estis fanfaron' absurda, senkonvena,
Sed je amuzo ghi ekshajnis plena
Kaj parton de orel' ricevis la Lepor'.

Ridinda estas hom' en fanfarono,
Sed ofte trafas lin porcio dum disdono.

Pro plendoj multaj de popol'
Pri maljusteco kaj arbitra vol'
De richaj homoj — la Leono
Ekiris por esplor' de tuta regiono.
Samtempe la Kampul' che varma flam'
Intencis fishojn friti sur la pato.
La fishoj tremis pro varmego jam
En la atend' de morto sen kompato.
Jen al Kampulo kun minaca ton'
"Vi kion faras?" diras la Leon'.
"Potenca regh'!" respondis la fripon':
"Mi estas estro de popol' rivera
Kaj tiuj — delegitoj apud mi,
Por la salut' alvenis chiuj ni,
Al via Moshto plej supera".
"Nu, kiel fartas ili en river'?"
"Regnestro granda! Regas nur prosper'
Kaj chiutage lautas nia pregho
Pri via longa viv', potenca regho."
(Kaj fishoj sur la pat' baraktis en sufer').
"Sed diru vi, por kia cel'
La vostojn ili svingas tiel treme?
"Ho, sagha regh'! Pro ghojo kaj fidel'
Jen ili dancas tre dankeme."
La bruston de Kampul' eklekis la Leon',
La fishojn en dancad' rigardis kun impon',
Kaj plu ekiris li tra sia region'.

Denuncis oni pri Ezok'
Ke li teroras en proksima lago,
Da pruv-atestoj venis granda stok'
Kaj al jughej' en largha trog'
Alportis oni lin pro lia krima ago.
Jughistoj estis en proksim':
Sur la herbejo kaj deklivo
Sin pashtis ili lau kutim',
Iliaj nomoj restis en arkivo —
Du Chevaloj, Kapro kaj Azen'.
Kaj por necesa ordo kaj observo
La Vulpo estis prokuror' en servo.
Al tiu Vulp', lau onidira vort',
Ezok' liveris fishojn ghis la kort',
Sed tamen jughistar' favoron ne praktikis.
Por tiu foj' forestis oportun'
Ne vidi pekojn de Ezoko nun;
Necesis jam decido pri la pun',
La mort-verdikton jughistar' indikis,
Proklamis ghi pendigon pro afer'.
"Honora jughistar'!" komencis Vulp' diskuton:
"Chu taugas la pendig'? Ni faru ekzekuton
En plej terura form', rigoran, kun sever',
Al tuta friponar' ghi estu leciono:
Dronigo en river'- jen estas la propono!"
Jughistoj krias:,Estas ghi rezono!"
Kaj la Ezoko trafis al river'.

Ekzistu ajna ordo kaj tendenc',
Sed homoj sen la konscienc'
Eltrovos chiam manieron
Por utiligi la aferon.

Lup' petis al Leon' shafestro nomi lin.
Pro la klopodoj de Vulpino
Lin rekomendis Leonino.
Sed char al lupoj estas malinklin',
Por ne farighu klachoj lau kutim'
Ordonis tiam suveren'
Alvoki bestojn al popol-kunven'
Kaj pridiskuti dum kunsido,
Chu decas nun al Lupo la konfido.
Jen chiuj bestoj venis lau ordon'
Kaj en kunven' parolis' kun rezon',
Sed kontrau Lup' nek unu vort' rigida.
Do tiel trafis Lup' al shafa kort'.
Sed kial en kunven' la shafoj ne protestis?
Ja ili certe tie estis!
Ne! Shafoj pro hazard' kunvenon ne cheestis,
Kaj ghuste por afer' necesis shafa vort'.

La Lupo, Hundo, Vulpo kaj Leon'
En najbareco foje estis
Kaj ili por la viv-bezon'
Kontrakton manifestis:
Chasadon fari per komun-batal',
Dividi chion lau egal'.
La Vulp' unua faris servon:
Per artifik' ghi kaptis cervon
Kaj vokas nun amikojn al kunven'
Por la divido de felicha pren'.
Kaptajho estas certe bona!
Alvenis chiuj. La Leon' impona
Ungegojn montras kun koler-mien'
Kaj pri divido laute diras:
"Ni estas kvar, amikoj, por festen'»
Kaj cervon li en kvar porciojn shiras:
"Nun estas distribu'! Rigardu kun atent':
Jen mia parto lau konsent'
De la kontrakt-propono.
Kaj tiu part' por mi, char estas mi Leono.
Kaj tiu part' por mi pro mia eminent'.
Kaj kiu lastan parton pro hazardo tushos,
Sen vivo sur 1a kampo kushos."

Al la Kampul' alrampis la Serpent'
Kaj diras ghi: "Mi estas nun amiko.
Ne timu tute min kun tremo kaj paniko.
Alia estas mi, rigardu kun atend':
Jen novan hauton mi posedas."
Sed tamen la Kampul' Serpenton ne ekkredas.
Hakilon kaptis li
Kaj diras: "Malgrau hauto nova
La sama restis kor' al malbonajh' tutpova."
Kaj li mortigis ghin kun frapa energi'.
Se kauzis vi malkredon en afero,
Ne savos vin la masko de malvero.
La bela masko ne defendos vin,
Al vi minacos de Serpento fin'.

"Vi kantas, mia Kok', tre laute kaj solide!"
,Kaj vi, Kukolo-charmulin',
Belkantas flue, malrapide:
Neniu en arbar' en kant' similas vin!"
"Mi audus vin, amiko, vivon tutan."
"Kaj kiam vi, Kukolo, eksilentas,
Auskulti vin denove mi atentas,
Belkanton vian kvazau flutan…
De kie venas tia vocho?
Kun milda tono, pura, sen riprocho!…
Ne grandas via kresk', sed estas vi surpriza,
En kanto cedas vin, sendube, najtingal'!
"Mi dankas vin, sed certe en real'
Per kant' superas vi al birdo paradiza.
Atestas tion tute la publik'."
Jen diras la paser':" Amikoj de muzik'!
Vi laudas vin tre dolche kaj kun flat',
Sed malgrau via laud' malbonas la kantad'!»
Do kial per la bel-parol'
La Kokon laudas la Kukol'?
Char estas Kok' en sama rol'.

Dum festo, sur vilagha plac'
Che bienula dom-palac',
Amasis la popolo:
Sciuron en turnigh' ghi gapis sen parolo,
En rado kun rapid' movighis la sciur'.
Alternis en kurad' piedoj de la besto,
Kaj turdon sur betul' mirigis lerta kur':
"Bonkora kamarad', respondu por atesto,
Vi kion faras en rapid'?»
"Amik'! laboras mi sen iu intermit'.
Mi estas kurier' che mia grand-sinjoro,
Kaj mankas tempo dum la tag'
Por la ripoz' au mangha ag'."
Kaj la Sciur' en rad' rekuris kun fervoro.
La turdo diris simple kaj kun mok':
"Vi kuras en rapid', sed sur la sama lok'."
Okazas, praktikul' en sia taglaboro
Klopodas, ardas en agad',
Plenforte penas li progresi,
Sed tamen en movad' ne povas li sukcesi,
Samkiel la Sciur' en rad'.